Οι Προσπάθειες της Κυβέρνησης για την Εξάλειψη της Φτώχειας μέσω του Βασικού Εισοδήματος

Το προσεχές διάστημα, οι βουλευτές του Καναδά θα εξετάσουν μια πρόταση για τη θέσπιση ενός προγράμματος βασικού εισοδήματος, στοχεύοντας στην καταπολέμηση της φτώχειας. Ωστόσο, ορισμένοι φοβούνται ότι αυτή η κίνηση θα οδηγήσει σε αυξημένους φόρους για τους Καναδούς που ήδη αντιμετωπίζουν οικονομικές δυσκολίες.
Ο γερουσιαστής Kim Pate και η βουλευτής του NDP Leah Gazan προωθούν δύο προτάσεις νόμων (S-233 και C-223 αντίστοιχα), με σκοπό τη δημιουργία του πρώτου εθνικού πλαισίου για το βασικό εισόδημα στον Καναδά. Η πρόταση αφορά στην παροχή   ενός εγγυημένου βιώσιμου βασικού εισοδήματος σε όλα τα άτομα άνω των 17 ετών, συμπεριλαμβανομένων των προσωρινών εργαζομένων, των μόνιμων κατοίκων και των αιτούντων πρόσφυγων.
Ο Pate εξήγησε ότι παρουσίασαν δύο παρόμοιες προτάσεις νόμων για να αυξήσουν τις πιθανότητες έγκρισης τουλάχιστον μίας από αυτές στη Γερουσία ή τη Βουλή των Κοινοτήτων.
Καθώς οι εν λόγω προτάσεις βρίσκονται υπό εξέταση, ειδικοί εξέφρασαν τις απόψεις τους σχετικά με το πώς ένα πρόγραμμα βασικού εισοδήματος θα μπορούσε να επηρεάσει τους εργαζόμενους και τους επιχειρηματίες στον Καναδά.
Ο Ορισμός του Βασικού Εισοδήματος
Το βασικό εισόδημα είναι μια πληρωμή χωρίς όρους που παρέχεται από την κυβέρνηση σε άτομα σε τακτική βάση, σύμφωνα με το Coalition Canada, ένα εθνικό δίκτυο που υποστηρίζει το βασικό εισόδημα. Όπως αναφέρει η ομάδα στον ιστότοπό της, αυτό εξασφαλίζει ότι ο καθένας μπορεί να καλύψει τις βασικές του ανάγκες και να ζει με αξιοπρέπεια, ανεξάρτητα από την εργασιακή του κατάσταση.
Υπάρχουν διάφοροι τύποι προγραμμάτων βασικού εισοδήματος. Μια προσέγγιση, που ονομάζεται καθολικό βασικό εισόδημα, παρέχει ένα σταθερό ποσό σε όλους, κάθε μήνα, ανεξάρτητα από το εισόδημά τους. Αυτό μπορεί να ισχύει ακόμη και για τους εκατομμυριούχους, και οι άνθρωποι δεν χρειάζεται να υποβάλουν αίτηση.
Ένας άλλος τύπος προγράμματος βασικού εισοδήματος είναι ο αρνητικός φόρος εισοδήματος, που είναι πιο περίπλοκος στη διαχείριση από το καθολικό βασικό εισόδημα. Σε αυτόν τον τύπο προγράμματος, η κυβέρνηση θέτει ένα εισοδηματικό όριο και συμπληρώνει το εισόδημα των ατόμων που βρίσκονται κάτω από αυτό το όριο. Ένα παράδειγμα αυτού είναι το Πιλοτικό Πρόγραμμα Βασικού Εισοδήματος του Οντάριο.
Και στις δύο περιπτώσεις, η κυβέρνηση παρέχει τα χρήματα και αναμένεται ότι οι εργαζόμενοι θα πληρώνουν περισσότερους φόρους λόγω της αύξησης του εισοδήματός τους.

Τα εισοδηματικά προγράμματα αναμένεται να επηρεάσουν θετικά τους εργαζόμενους και τις επιχειρήσεις, σύμφωνα με τον καθηγητή του πανεπιστημίου McMaster Jim Dunn. Οι προγραμματισμένες πληρωμές βασικού εισοδήματος μπορούν να δώσουν στους εργαζόμενους την αναγκαία ευελιξία για να επικεντρωθούν στην αναζήτηση κατάλληλης εργασίας, να αποχωρήσουν από μια επιβλαβή εργασιακή σχέση, να αντιμετωπίσουν οικονομικά την υγειονομική περίθαλψη που δεν καλύπτεται από τη δημόσια ασφάλιση υγείας, και γενικά να βελτιώσουν την ποιότητα ζωής τους.
Ο Dunn παρατηρεί ότι οι εργαζόμενοι με χαμηλότερο εισόδημα και οι άνθρωποι που αντιμετωπίζουν ανεργία ή υποαπασχόληση δεν θα εξαρτώνται πλέον από την κοινωνική βοήθεια. Αντίθετα, θα έχουν κίνητρα να εργάζονται περισσότερο, καθώς τα έσοδά τους δεν θα μειώνονται αναλόγως με την εργασία που αναλαμβάνουν.
Ο Dunn προσθέτει ότι ενώ η αύξηση των εσόδων μπορεί να οδηγήσει σε υψηλότερη φορολογία, οι εργαζόμενοι θα έχουν επιπλέον χρήματα να δαπανήσουν, βελτιώνοντας έτσι τον τρόπο ζωής τους. Επιπλέον, με περισσότερους ανθρώπους να εργάζονται και να κερδίζουν περισσότερα, η κυβέρνηση θα συγκεντρώνει υψηλότερα έσοδα από φόρους, τα οποία μπορούν να επενδυθούν σε περισσότερες υπηρεσίες και προγράμματα προς όφελος όλων.
Το να διαθέτουν επαρκές εισόδημα μπορεί επίσης να βοηθήσει τους ανθρώπους να αντιμετωπίσουν άλλα προβλήματα στη ζωή τους, όπως η αποχώρηση από επιζήμιες σχέσεις.

Η επίδραση των εισοδηματικών προγραμμάτων στους ιδιοκτήτες επιχειρήσεων και στην οικονομία είναι πιθανό να είναι θετική, σύμφωνα με τον Dunn. Οι εργαζόμενοι με χαμηλά εισοδήματα συχνά αντιμετωπίζουν ανασφαλείς εργασιακές συνθήκες, υψηλό άγχος και άλλα ζητήματα υγείας και ασφάλειας, τα οποία μπορεί να επηρεάσουν την παραγωγικότητά τους.
Με την εισαγωγή του βασικού εισοδήματος, οι εργαζόμενοι και οι επιχειρήσεις θα μπορούσαν να αισθάνονται πιο ασφαλείς και πιο παραγωγικές. Αυτό θα μπορούσε να οδηγήσει σε μείωση της απουσίας από την εργασία, καθώς οι εργαζόμενοι δεν θα αντιμετωπίζουν το ίδιο επίπεδο άγχους που συνήθως σχετίζεται με τη φτώχεια και τις ανασφαλείς εργασιακές συνθήκες. Επιπλέον, η αύξηση της παραγωγικότητας θα μπορούσε να προκύψει από το γεγονός ότι οι εργαζόμενοι θα είναι λιγότερο πιεσμένοι να αναζητήσουν δεύτερες εργασίες ή να αναλάβουν επιπλέον εργασία για να καλύψουν τα βασικά τους έξοδα.
Επίσης, οι ιδιοκτήτες επιχειρήσεων μπορεί να επωφεληθούν από μια πιο σταθερή και προβλέψιμη εργατική δύναμη, καθώς οι εργαζόμενοι θα έχουν λιγότερες δυσκολίες στην παραμονή στις θέσεις εργασίας τους και θα είναι λιγότερο πιθανό να αποχωρήσουν για οικονομικούς λόγους. Αυτό μπορεί να μειώσει το κόστος εκπαίδευσης και εκπαίδευσης νέων εργαζομένων και το κόστος που συνδέεται με την αντικατάσταση προσωπικού.
Συνολικά, η ενίσχυση της οικονομικής ασφάλειας των εργαζομένων μπορεί να έχει θετικές επιπτώσεις στην παραγωγικότητα, τη σταθερότητα της αγοράς εργασίας και την ανάπτυξη των επιχειρήσεων.
Ο Franco Terrazzano ομοσπονδιακός διευθυντής της Καναδικής Ομοσπονδίας Φορολογουμένων και ο John Oakey αντιπρόεδρος φορολογίας με τους Chartered Professional Accountants of Canada στο Dartmouth, N.S, εκφράζουν ανησυχίες σχετικά με τις πιθανές επιπτώσεις ενός προγράμματος βασικού εισοδήματος στην οικονομία του Καναδά.
Ο Terrazzano προβληματίζεται για την αύξηση των φόρων που θα απαιτούνταν για τη χρηματοδότηση ενός τέτοιου προγράμματος, καθώς και για το πιθανό αρνητικό αντίκτυπο στις επιχειρήσεις. Υποστηρίζει ότι η κυβέρνηση θα χρειαστεί να αυξήσει τους φόρους για να καλύψει το κόστος του προγράμματος, κάτι που μπορεί να δυσκολέψει τις επιχειρήσεις στην πρόσληψη και διατήρηση εργαζομένων.
Ο Oakey επισημαίνει επίσης τη σημασία της χρηματοδότησης ενός τέτοιου προγράμματος και εκφράζει ανησυχία για τη δυνατότητα ελλειμμάτων ή την αύξηση των φόρων που θα μπορούσε να επιφέρει.
Η εμπειρία του Καναδά με το Επίδομα Αντιμετώπισης Έκτακτης Ανάγκης αναφέρεται ως παράδειγμα πιθανών προβλημάτων που μπορεί να προκύψουν με προγράμματα κρατικής οικονομικής ενίσχυσης, καθώς κάποιοι δικαιούχοι αντιμετώπισαν προβλήματα με την επιστροφή απαιτούμενων ποσών.
Οι ανησυχίες αυτές αποτελούν σημαντικά θέματα για τη συζήτηση σχετικά με τα προγράμματα βασικού εισοδήματος και τις πιθανές επιπτώσεις τους στην οικονομία.

‍