H Olivia Chow μίλησε στον Ελληνικό Τύπο

Η πρώτη συνέντευξη της Δημάρχου σε εθνικό ΜΜΕ
Η δήμαρχος του Τορόντο παραχώρησε συνέντευξη στον Ελληνικό Τύπο και τόνισε πως το χρέος που παρέλαβε ήταν εξωπραγματικό, έχει κτίσει τρόπους επικοινωνίας με την ομόσπονδη και επαρχιακή κυβέρνηση για να την αντιμετώπιση των προβλημάτων της πόλης και ότι τα πράγματα για τον δήμο της πόλης θα μπουν επιτέλους σε σειρά. Τα ερωτήματα που είχαν ετοιμαστεί ήταν πολλά. Δεν μπορέσαμε, όμως, λόγω χρόνου, να τα θέσουμε όλα. Θεωρώ πως τέθηκαν τα σοβαρότερα.

Κυρία Δήμαρχε, έχετε ξεκινήσει ένα ιστορικό ταξίδι. Ως δημοσιογράφος μίας εθνικής εφημερίδας, αισθάνομαι πως μπορώ να σας ρωτήσω κάτι που δεν θα σας ρωτήσουν άλλοι. Το ταξίδι σας αυτό μπορεί αναμφίβολα να γίνει έμπνευση για τις γυναίκες με άλλη εθνική ταυτότητα. Πώς αισθάνεστε που είστε η τρίτη γυναίκα δήμαρχος και η πρώτη γυναίκα δήμαρχος με άλλη εθνική ταυτότητα;
Είναι μεγάλη τιμή να βρίσκομαι εδώ ως η πρώτη γυναίκα άλλης εθνικής ταυτότητας και με μία διαφορετική οπτική γωνία. Είμαι μετανάστρια προερχόμενη από την εργατική τάξη. Γι' αυτό και δεν θα πάρω δάνειο για να πληρώσουμε τα χρέη μας. Όπως γνωρίζετε, μόλις πέρασε ο προϋπολογισμός μας αλλά στο παρελθόν αδειάζαμε πάντα τα αποθεματικά των ταμείων μας, δανειζόμενοι περισσότερα χρήματα. Αλλά για εμένα είναι σημαντικό εάν χρειαζόμαστε να αγοράσουμε κάτι, να χρειαστούμε μία υπηρεσία, να την πληρώνουμε αντί να την πληρώνουμε αργότερα.

Αυτό που λέτε τώρα εκθέτει τις προηγούμενες ηγεσίες του Δήμου.
Γι' αυτό έχω ένα έλλειμμα προϋπολογισμού της τάξεως των 1,8 δισεκατομμυρίων δολαρίων. Το κληρονόμησα αυτό το χρέος. Μόλις μπήκα και είδα το έλλειμμα είπα "Ουάου! Δες πόσα λεφτά λείπουν!"

Και πού πήγαιναν όλα αυτά τα λεφτά που λείπουν;
Λοιπόν, πριν αναλάβω, δεν πληρώναμε τις υποχρεώσεις μας λόγω της πανδημίας. Αυτό είναι ένα από τα λάθη. Το άλλο λάθος που γινόταν ήταν ότι πρέπει να πληρώνεις. Πρέπει να πληρώνεις για τις υπηρεσίες. Εάν δεν πληρώσεις τότε δανείζεσαι περισσότερα χρήματα ή απλά παίρνεις χρήματα από τα αποθεματικά σου. Αν πάρεις χρήματα από τα αποθεματικά σου, τι θα συμβεί αν έχεις μια έκτακτη ανάγκη και δεν έχεις χρήματα;
Ως παιδί μετανάστης έχω μια διαφορετική οπτική γωνία. Για μένα είναι σημαντικό να εξοικονομούμε κάποια χρήματα. Η μαμά μου και ο μπαμπάς μου το έκαναν πάντα αυτό. Εξοικονομούσαν λίγα χρήματα έτσι ώστε όταν τα πράγματα ζορίσουν και τα χρειαζόμασταν, είχαμε πάντα κάτι στην άκρη για να βασιστούμε.

Είστε μία προοδευτική πολιτικός, μία προοδευτική δήμαρχος και οι περισσότεροι σας βλέπουν στα αριστερά του κέντρου τού πολιτικού φάσματος. Ταυτόχρονα, διαφαίνεται πως έχετε αναπτύξει μια σεβαστή και φιλική σχέση με τον συντηρητικό Έπαρχο αυτής του Οντάριο. Πόσο δύσκολο είναι να αναπτύξετε μια εργασιακή σχέση με τα άλλα επίπεδα διακυβέρνησης τα οποία δεν μοιράζονται την δική σας πολιτική ιδεολογία;
Αυτή είναι μια πολύ καλή ερώτηση. Επειδή ήμουν βουλευτής, υπηρέτησα για πολλά χρόνια ως δημοτική σύμβουλος και έχω δεκαετίες εμπειρίας σε οποιοδήποτε πολιτικό γραφείο, ένα από τα πράγματα που έμαθα απ’ όλα αυτά τα χρόνια είναι ότι τελικά προχωράμε μπροστά βρίσκοντας κοινό έδαφος. τότε είναι που μπορούμε να επιτύχουμε κάτι μαζί. Έτσι, η προσέγγισή μου προς τον Έπαρχο Φορντ ή τον Πρωθυπουργό Τρουντό πάντα είναι «Ας δούμε τι θέλουμε να επιτύχουμε μαζί!» Μπορεί να έχουν διαφορετικούς τρόπους για να επιτύχουν αυτό που θέλουν αλλά ας βρούμε αυτό το κοινό έδαφος για να αναπτύξουμε μια καλή εργασιακή σχέση. Αυτό έκανα. Αυτό ήταν που διακρίθηκε και επιτεύχθηκε η νέα συμφωνία για την πόλη, μεταφέροντας (την επισκευή) του Gardiner και του DVP, που σημαίνει ότι αυτοί (επαρχιακή και ομόσπονδη κυβέρνηση) είναι τώρα υπεύθυνοι για αυτούς τους δύο αυτοκινητόδρομους, με αποτέλεσμα να έχουμε λίγα χρήματα παραπάνω για να δαπανήσουμε για την πόλη. Η ομόσπονδη κυβέρνηση ήρθαν και είπαν «Θα καλύψουμε το κόστος φιλοξενίας των προσφύγων» γιατί οι αιτούντες άσυλο είναι πραγματικά ομοσπονδιακή ευθύνη.

Είναι αλήθεια αλλά αυτή είναι μια άλλη τεράστια συζήτηση. Θα το προσπεράσω και θα πάω στο θέμα των άστεγων. Τι θα κάνουμε;
Εδώ και τριάντα χρόνια δεν έχουμε χτίσει προσιτές οικίες. Οι ομοσπονδιακές κυβερνήσεις, οι επαρχιακές κυβερνήσεις και οι δημοτικές αρχές δεν έχτισαν οικονομικά προσιτές κατοικίες. Έχουμε κρίση στέγασης. Οι τιμές ενοικίασης είναι πολύ υψηλές. Είναι εξαιρετικά δύσκολο να αγοράσεις (σήμερα) ένα σπίτι. Τις δεκαετίες του 60 και του 70 δούλευες σκληρά, έβγαζες τα προς το ζην, αποταμίευες και πιθανότατα να μπορούσες να αγοράσεις κάτι με μια προκαταβολή για μία μικρή οικία. Σωστά; Και τώρα; Είναι πολύ πολύ δύσκολο. Κάνει τη ζωή πολύ δύσκολη για τους ανθρώπους που δεν έχουν σπίτι. Ιδιαιτέρως για τους ενοικιαστές είναι τα πράγματα είναι πολύ πολύ δύσκολα. Οπότε, αυτό που πρέπει να κάνουμε είναι να χτίσουμε περισσότερες οικονομικές προσιτές κατοικίες και να τις χτίσουμε πολύ γρήγορα. Γι' αυτό έχω ένα σχέδιο για 65.000 κατοικίες, έχοντας το ενοίκιο υπό έλεγχο, ώστε να δώσουμε στην αγορά μεγαλύτερη προσφορά. Με αυτό συνδέεται και η ερώτησή σας για τους άστεγους. Αυτή τη στιγμή έχουμε πάνω από 10.000 άτομα που ζουν σε στέγες του δήμου επειδή τους έγινε έξωση. Δεν είχαν αρκετά χρήματα για να πληρώσουν το ενοίκιο γιατί είτε απολύθηκαν, είτε αρρώστησαν, είτε σταμάτησαν να εργάζονται. Και μαντέψτε. Δεν έχουν καθόλου χρήματα. Τους έγινε έξωση και βρέθηκαν στο δρόμο. Από εκεί βρέθηκαν στις στέγες της πόλης. Απ’ όλους αυτούς περίπου 5500 άνθρωποι είναι άστεγοι εκ των οποίων πολλοί από αυτούς είναι με τις οικογένειες τους και μερικοί είναι ηλικιωμένοι και μερικοί ακόμα είναι εργένηδες. Έχουμε, όμως, άλλους 6000 που είναι πρόσφυγες. Πρόσφυγες από διάφορες χώρες που ζητούν άσυλο. Φιλοξενούμε ανθρώπους που δεν έχουν να πληρώσουν τα έξοδα μίας κατοικίας.

Ξεπερνώ δύο βασικές ερωτήσεις που θα μας έφερναν εδώ, αλλά αφού το αναφέρατε εσείς, η Βιέννη έχει το Πρόγραμμα Κοινωνικής Κατοικίας το οποίο αποτελεί πρότυπο για άλλες πόλεις. Το γνωρίζετε το συγκεκριμένο πρόγραμμα; Και εάν, ναι, υπάρχει η δυνατότητα να εφαρμόσει το Τορόντο ένα παρόμοιο μοντέλο;
Ναι. Ναι, το γνωρίζω. Είναι ένα πρόγραμμα που μειώνει το πρόβλημα των αστέγων. Θα θέλαμε να το έχουμε, αλλά ο έλεγχος των ενοικίων εδώ ανήκει στην επαρχιακή κυβέρνηση. Όχι στον δήμο. Όλα τα διαμερίσματα που χτίζονται μετά το 2018 δεν έχουν έλεγχο ενοικίου. Αυτό σημαίνει ότι όλα τα νέα σπίτια που χτίζονται, εκτός αν τα κτίσει η πόλη, δεν υπόκεινται σε έλεγχο ενοικίου. Όταν τα κτίζουμε εμείς (ως δήμος) υπάρχει έλεγχος ενοικίου επειδή εμείς ορίζουμε τα ενοίκια. Αλλά αν ο ιδιωτικός τομέας πάει και τα κτίσει, όπως συμβαίνει τώρα, έλεγχος ενοικίου δεν υπάρχει. Έτσι, μπορούν να ζητήσουν υψηλά ενοίκια. Αυτό είναι θέμα της επαρχιακής κυβέρνησης. Της κυβέρνησης Φορντ. Δεν έχουμε την (νομική) δυνατότητα να το κάνουμε εμείς αυτό.

Δεν το ήξερα και γι' αυτό σε ερώτησα.
Και ήταν μια πολύ καλή ερώτηση. Η πόλη, επί παραδείγματι, παρέχει δημόσιες συγκοινωνίες. Συνεχίζοντας με τον ΤΤC, φέτος δεν θα υπάρξει αύξηση των εισιτηρίων επειδή, για μένα, πολλοί μετανάστες, πολλές γυναίκες, πολλοί εργαζόμενοι και νέοι χρησιμοποιούν το ΤΤC. Πέρυσι αύξησαν τις τιμές των εισιτηρίων και μειώθηκαν οι υπηρεσίες μετακίνησης. Αλλά για φέτος, υπό την δική μου ηγεσία ως νέου Δημάρχου, δεν θα υπάρξει αύξηση των εισιτηρίων και θα υπάρξουν και καλύτερες υπηρεσίες από το ΤΤC. Έτσι, χτίζουμε πολλά περισσότερα σπίτια. Βελτιώνουμε τις δημόσιες συγκοινωνίες. Φτιάχνουμε καλύτερους δρόμους και επισκευάζουμε πολύ βασικές υπηρεσίες. Περισσότερες βιβλιοθήκες. Περισσότερα δημοτικά κέντρα. Περισσότερα προγράμματα τέχνης και πολιτισμού και φαγητό για τα παιδιά. Στην Ευρώπη τα παιδιά έχουν καλό φαγητό στο σχολείο. Στον Καναδά δεν έχουμε πρόγραμμα διατροφής. Στο Τορόντο τρέφουμε 220.000 παιδιά. Αυτός (ο αριθμός) είναι πολύ σημαντικός!
Αυτό είναι ένα από τα πρώτα πράγματα που είδα όταν επέστρεψα στον Καναδά.
Ναι, ναι, ναι. Δημιούργησα αυτό το πρόγραμμα πριν πολλά χρόνια όταν ήμουν δημοτική σύμβουλος. Επενδύω περισσότερα χρήματα σε αυτό το πρόγραμμα επειδή οι τιμές των τροφίμων έχουν αυξηθεί και για να έχουμε καλό φαγητό, θρεπτικό φαγητό, πληρώνουμε περισσότερα ώστε τα παιδιά μας να μεγαλώνουν πιο και καλά και υγιέστερα.

Μπορείτε να μου σχολιάσετε την αναίρεση της απόφασής σας να μην μειώσετε τον προϋπολογισμό της αστυνομίας; Η αρχική σας θέση υπονοούσε ότι ο δήμος χρειάζεται περισσότερα χρήματα για να τα επενδύσει σε κοινωνικά προγράμματα που θα κρατήσουν τους νέους μακριά από τους δρόμους και τη φυλακή. Είναι ανάγκη ο προϋπολογισμός της αστυνομίας να ανταγωνίζεται την χρηματοδότηση κοινωνικών προγραμμάτων;
Ξέρετε γιατί αρχικά δεν ήθελα να δώσω στην αστυνομία τα 12 εκατομμύρια που ζητούσαν;
Γιατί;
Τα 12 εκατομμύρια δολάρια για την αστυνομία αντιστοιχούν στο 1% του προϋπολογισμού της. Ο προϋπολογισμός τους, όμως, είναι 1,2 δισεκατομμύρια δολάρια. Ωστόσο, τα 12 αυτά εκατομμύρια δολάρια είναι πολλά χρήματα για βιβλιοθήκες, για προγράμματα νέων και για όλα τα κοινωνικά προγράμματα. Αντ' αυτού, επενδύω σε κοινωνικά προγράμματα για να μιλήσουμε για παιδιά, για φαγητό, για προγράμματα αναψυχής, για να κρατήσουμε τους νέους απασχολημένους, να αθληθούν, να μάθουν τέχνες, να αναπτύξουν δεξιότητες. Όσον αφορά την αστυνομία, είχαμε τη συμφωνία της ομοσπονδιακής και της επαρχιακής κυβέρνησης να μοιραστούν το κόστος για αυτήν. Τώρα που έχω περισσότερα κεφάλαια από τις κυβερνήσεις (επαρχιακή και ομόσπονδη), μπορώ να δώσω στην αστυνομία αυτό που ζητά. Για αυτόν τον λόγω η αστυνομία έλαβε ότι ζητούσε.
Τώρα, αφού ειπώθηκε αυτό, φέτος η αστυνομία έλαβε 60 εκατομμύρια περισσότερα, αλλά είπαν ότι χρειάζονται και επιπλέον 12 εκατομμύρια. Συνολικά, φέτος έλαβαν 72 εκατομμύρια, 72,6 εκατομμύρια για την ακρίβεια, και αυτά είναι επιπλέον του 1,2 δισεκατομμυρίου δολαρίων που είναι ο προϋπολογισμός τους τους. Είναι πάρα πολλά χρήματα. Φανταστείτε ότι για κάθε πέντε δολάρια που πληρώνετε για τον φόρο ακινήτου σας, ένα δολάριο πηγαίνει στην αστυνομία. Αυτά είναι πάρα πολλά χρήματα.
Με όλα αυτά τα χρήματα, ζητάμε από την αστυνομία να μας πει αν μπορούν να μειώσουν το χρόνο απόκρισής τους επειδή, όπως δηλώνουν, έχουν μεγάλο χρόνο απόκρισης. 22 λεπτά! Τώρα, σας δίνουμε κάθε δολάριο που θέλετε. Πώς μπορείτε να μειώσετε αυτόν το χρόνο απόκρισης; Ποιος είναι ο στόχος που θέτετε; Πότε θα μειώσετε το χρόνο απόκρισης; Μπορούμε να δούμε περισσότερους αστυνομικούς στους δρόμους; Πότε θα το δούμε αυτό; Τι γίνεται με την αστυνόμευση στις γειτονιές; Μιλήστε με ανθρώπους σε γειτονιές. Μιλήστε με τους τοπικούς εμπόρους που κατά δήλωσή του άνθρωποι εισβάλλουν στα καταστήματα τους και κλέβουν πράγματα. Πώς μπορούμε να το διορθώσουμε και να μας δείξετε τα αποτελέσματα των επενδύσεών μας;

Επανέρχομαι στη στέγαση, έχω μια ακόμα τελευταία ερώτηση. Ακούμε όλο και πως αγοράζονται κατοικίες από κερδοσκόπους οι οποίοι αντιμετωπίζουν την κατοικία ως αγαθό. Ο όρος χρηματοπιστωτικοποίηση χρησιμοποιείται όλο και περισσότερο για να περιγράψει αυτό το «αόρατο» φαινόμενο. Άνθρωποι που ασχολούνται με τα στεγαστικά δάνεια υποστηρίζουν ότι το 80% ή το μεγαλύτερο ποσοστό διαμερισμάτων νέων πολυκατοικιών αγοράζονται από τους κερδοσκόπους για να δημιουργήσει την υπερβολική ζήτηση αλλά και ανταγωνισμό για τις οικογένειες που ψάχνουν για μία κατοικία. Αυτή η τάση είναι, κατά την άποψή σας, μία συνεχή απειλή για την οικονομικά προσιτή κατοικία και υπάρχει κάτι που μπορεί να κάνει η πόλη γι' αυτό;
Ας σας πω τι θα κάνω με αυτό. Αυτή είναι μια πολύ καλή ερώτηση. Έχω συναντηθεί με διευθύνοντες συμβούλους χρηματοπιστωτικών ιδρυμάτων για να τους πω ότι πολλοί άνθρωποι έχουν ένα σπίτι αλλά λίγα χρήματα. Ζουν, όμως, σε ένα μεγάλο σπίτι. Τα παιδιά τους έχουν φύγει. Τα εγγόνια τους έχουν φύγει, αν και έρχονται να τους επισκεφθούν κατά καιρούς. Δεν θα ήταν υπέροχο αν μπορούσαμε να τους επιτρέψουμε να μετατρέψουν ένα σπίτι σε κτίριο για να αυξήσουν το ύψος και να έχουν περισσότερες οικίες; Ξεχωριστές οικίες για να έχουν και αυτοί κάποιο εισόδημα από ενοίκιο. Τότε οι ηλικιωμένοι θα μπορούσαν να ζουν στα δικά τους σπίτια και να φέρνουν και τους φροντιστές τους κ.λπ. Θα είχαν πολύ περισσότερα χρήματα. Εάν μπορούσαν να χωρίσουν τα σπίτια τους σε δύο ή τρεις μονάδες θα μπορούσαν να τα ενοικιάσουν. Για να βγάλουν λίγα χρήματα. Αλλά δεν θα έχουν τα αρχικά χρήματα για να το κάνουν αυτό. Σε αυτό το σημείο η ερώτηση είναι, πώς βοηθάμε τους ιδιοκτήτες σπιτιών να χτίσουν περισσότερες κατοικίες ή μονάδες για να βγάλουν λίγα χρήματα. Αυτό είναι ένα από τα θέματα που απασχολούμε πολύ. Θέλουμε να επιτρέψουμε σε περισσότερους ανθρώπους να βγάλουν περισσότερα χρήματα από τα σπίτια τους. Το δεύτερο θέμα με το οποίο εργαζόμαστε είναι για τους κερδοσκόπους που εμφανίζονται, αγοράζουν και κρατούν την κατοικία κενή. Αγοράζουν μία κατοικία. Αγοράζουν τα διαμερίσματα, κάνουν έξωση στους ενοίκους, τα κρατούν κενά και μετά σπεκουλάρουν. Αυτούς τους χρεώνουμε περισσότερο. Τους χρεώνουμε επιπλέον αφού νομιμοποιήθηκε ο φόρος κενής κατοικίας και εμείς παίρνουμε αυτά τα χρήματα για την πόλη ώστε να μπορούμε να χτίσουμε κάποιες οικονομικά προσιτές κατοικίες για ηλικιωμένους.
Ένα τρίτο πρόγραμμα που έχουμε εφαρμόσει είναι για τους ξένους επενδυτές. Σε αυτούς που έρχονται για επενδύσεις και αγοράζουν ένα σπίτι εισάγαμε έναν φόρο για πληρώνουν επιπλέον. Είναι ο φόρος για ξένους αγοραστές που η επαρχία έχει ήδη εφαρμόσει. Εμείς, ως πόλη του Τορόντο, θέλουμε ένα μερίδιο από αυτόν τον φόρο για να δυσκολέψουμε ακόμα περισσότερο τους κερδοσκόπους. Αυτό που ουσιαστικά θέλουμε είναι να βοηθήσουμε τους ιδιοκτήτες σπιτιών να πάρουν περισσότερα χρήματα για τα δικά τους σπίτια. Θέλουμε να υπάρχουν τρόποι να παρεμποδιστούν οι κερδοσκόποι από το να αγοράζουν όλη τη γη και τρίτον, εάν είναι ξένοι επενδυτές ιδιοκτήτες σπιτιών να τα παίρνουμε και να αυξάνουμε τα αποθεματικά της πόλης.
Ένα άλλο πράγμα είναι ότι βλέπουμε ανθρώπους να αγοράζουν κτίρια και τα ανακαινίζουν ή τα κατεδαφίζουν και να κάνουν έξωση τους ενοίκους. Έχουμε διαθέσει 100 εκατομμύρια δολάρια για να βοηθήσουμε τους ενοίκους να αγοράσουν κάποιο κτίριο και να το μετατρέψουν σε συνεταιρισμό. Λατρεύω τους συνεταιρισμούς! Ξέρετε γιατί; Επειδή οι κάτοικοι μπορούν να είναι ιδιοκτήτες του δικού τους κτιρίου και να ζουν εκεί με τον πλέον ασφαλή τρόπο χωρίς να ανησυχούν για το αύξηση αποιουδήποτε ενοικίου.

Έχετε κάποιες σκέψεις για την αναβίωση του “Taste of the Danforth”;
Είμαι σε επαφή με τη Μαίρη Φραγκεδάκη για αυτό το ζήτημα. Μου έχει πει ότι ένα από τα προβλήματα είναι το χρηματικό ποσό που ζητά το αστυνομικό σώμα για την αστυνόμευση. Έχουμε βάλει 100 εκατομμύρια στην άκρη για να βοηθήσουμε τις Γεύσεις με αυτό το θέμα.

‍