Εκλογές στην Ευρωπαϊκή Ένωση Για ποιά Ευρώπη μας μιλάνε;

Γράφει ο Πλάτων Ρούτης
Λίγες μόνο ημέρες έμειναν για τις Ευρωεκλογές στις 26 του Μάη και στην Ελλάδα έχουν βγει από καιρό στα μπαλκόνια οι κάθε λογής επίδοξοι «σωτήρες του λαού». Όλοι αυτοί διεκδικούν να γίνουν η φωνή των λαών στην Ευρώπη εννοώντας την Ε.Ε. Το πόσο όμως υπάρχει χώρος για φωνές υπέρ των λαών σε αυτή την Ευρωπαϊκή Ένωση των μονοπωλίων είναι άλλη κουβέντα.
Σε μια ιμπεριαλιστική ένωση, όπου η αντιδημοκρατικότητα είναι βασικός πυλώνας για την προώθηση των συμφερόντων των μονοπωλίων, το μόνο άμεσα εκλεγμένο από το λαό σώμα, το Ευρωκοινοβούλιο διαθέτει διακοσμητικό – μη δεσμευτικό χαρακτήρα και καλείται συχνά απλά να επικυρώσει τις αντιλαϊκές κατευθύνσεις που υπηρετούν το κεφάλαιο. Άλλο πράγμα είναι η ΕΕ και άλλο η Ευρώπη των λαών της. Η αστική προπαγάνδα προτάσσει μύθους τόσο για το ρόλο του εν γένει οικοδομήματος, όσο και για τις εξουσίες που έχει το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο.
Η ΕΕ δεν αλλάζει υπέρ των λαών και των εργαζομένων και είναι μύθος αυτό που λένε μερικοί επίδοξοι πολιτικοί που έχουν προορισμό για μία καρέκλα στα έδρανα στο Στρασβούργου ότι η Ε.Ε. μας δίνει χρήματα για προγράμματα. Αυτά τα χρήματα είναι χρήματα των Ελλήνων και των άλλων λαών της ΕΕ. Τα πληρώνουν οι Έλληνες με μνημόνια διαρκείας.
Τα μνημόνια αυτά που τα υπέγραψαν όλα τα κόμματα της Βουλής εκτός από το ΚΚΕ και η κατοχύρωση των αιματοβαμμένων «πρωτογενών πλεονασμάτων» με βάθος χρόνου που μπορεί να φτάσει μέχρι και το 2028, η χρονική επέκταση και «αναβάθμιση» του αυτόματου «δημοσιονομικού κόφτη», η διαχείριση του ελληνικού κρατικού χρέους με ορίζοντα το 2060 κ.ά. αποτελούν ορισμένες από τις «νέες» αντιλαϊκές παραμέτρους της διαπραγμάτευσης και των συνεννοήσεων ανάμεσα στη συγκυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ και Ευρωζώνη - ΔΝΤ.
Ταυτόχρονα, η έκθεση της Ευρωπαϊκής Επιτροπής, στο πλαίσιο της «ενισχυμένης εποπτείας», που αφορά στη στενή παρακολούθηση της αντιλαϊκής πολιτικής ειδικά για την ελληνική οικονομία, προδιαγράφει ανάγλυφα τις επόμενες αντιλαϊκές παρεμβάσεις για την τόνωση της ανταγωνιστικότητας των εγχώριων επιχειρηματικών ομίλων. Πιο συγκεκριμένα, η έκθεση της «ενισχυμένης εποπτείας» «υπενθυμίζει» καταρχάς τις άμεσες προτεραιότητες, με αιχμή τη διάλυση της προστασίας στην πρώτη κατοικία, τις διαδικασίες για την πώληση των λιγνιτικών μονάδων της ΔΕΗ, αλλά και για μια σειρά από παρεμβάσεις αναφορικά με την επίτευξη των στόχων για τα πρωτογενή πλεονάσματα στους κρατικούς προϋπολογισμούς και για τα επόμενα χρόνια.
Η Κομισιόν της Ε.Ε. είναι αυτή που καθορίζει τα αντιλαϊκά σενάρια για τα «πρωτογενή πλεονάσματα» αυτή καθορίζει όλα τα μέτρα για το ξεζούμισμα του λαού. Προδιαγράφει πλεονάσματα του 2.4% του ΑΕΠ για την περίοδο 2019-2030 και στο 2.2% του ΑΕΠ για την περίοδο 2030-2060. Αυτό ερμηνεύεται σε πολλά δισεκατομμύρια Ευρώ που θα βγούνε από τις πλάτες του λαού. Αυτή είναι η Ε.Ε. και ας μη μας λένε ότι θα μας δώσει χρήματα για έργα. Αυτά τα χρήματα που θα έρθουν από την Ε.Ε. είναι μία σταγόνα από αυτά που φεύγουν από την Ελλάδα για τα ταμεία της Ε.Ε.
Ο πρωθυπουργός Τσίπρας αλλά και οι άλλοι πολιτικοί των αστικών κομμάτων υπερασπίζονται αυτή την Ευρωπαϊκή Ένωση των μονοπωλίων που είναι απέναντι στα λαϊκά συμφέροντα. Είσαι εργαζόμενος; Ανήκεις στις λαϊκές μάζες που στοχοποιούνται διαρκώς (με ή χωρίς μνημόνια) από την ΕΕ των μονοπωλίων; Τότε ότι κι αν σου πουν, δεν μπορούν να είναι η φωνή σου στην Ευρώπη, τα κόμματα που αποδέχονται ότι ΕΕ είναι Ευρώπη. Ότι η ΕΕ των μονοπωλίων μπορεί να έχει ανθρώπινο πρόσωπο. Ότι η ΕΕ των μονοπωλίων μπορεί να μεταρρυθμιστεί προς όφελος των εργαζομένων. Δεν μπορούν να είναι η φωνή σου στην Ευρώπη τα αστικά κόμματα και οι σχηματισμοί τους. Δεν μπορούν να είναι η φωνή σου στην Ευρώπη οι αντικομμουνιστές, αφού κι αυτό συνενώνει όλες τις ομάδες στο Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο.
Για ποιά Ευρώπη μας μιλάνε;
Προχτές, ανήμερα της 9ης Μάη, Ημέρα της Αντιφασιστικής Νίκης των λαών ενάντια στον Φασισμό του Χίτλερ, η ΕΕ εξέδωσε διακήρυξη. Με την διακήρυξη αυτή η Ευρωπαϊκή Ένωση διαγράφει τον αντιφασιστικό αγώνα των λαών και ονομάζει την ημέρα αυτή σαν «Ημέρα της Ευρώπης». Προσπαθούν να διαγράψουν από την συλλογική μνήμη των λαών τις θυσίες και την συμβολή της Σοβιετικής Ένωσης στην νίκη ενάντια στον φασισμό. Ακολουθούν την ταχτική του υπουργού της προπαγάνδας του Χίτλερ τον Γκέμπελς που όταν λες συνέχεια ψέματα κάτι θα μείνει στο τέλος. Εκεί, ανάμεσα στα άλλα, η ΕΕ διατυπώνει όλο το αντικομουνιστικό της «αφήγημα» πανηγυρίζοντας «για την ημέρα της Ευρώπης και η κυβέρνηση του Τσίπρα φυσικά υπέγραψε αυτό το κατάπτυστο ντοκουμέντο. Δεν αναφέρονται καθόλου στα 25 εκατομμύρια Σοβιετικών που έπεσαν νεκροί στον αγώνα ενάντια στον φασισμό και τον ενοίκησαν. Σοβιετικός στρατιώτης έμπηξε την σημαία με το σφυροδρέπανο στο μάτι του φασισμού στο Ραϊχστάιν στο Βερολίνο. Δεν τίμησε καθόλου τους Έλληνες αγωνιστές ενάντια στην φασιστική κατοχή με περίπου ένα εκατομμύριο θύματα κατά την διάρκεια της φασιστικής κατοχής και της αντίστασης.
«Φιλελεύθεροι» και «σοσιαλδημοκράτες», «συντηρητικοί» και «προοδευτικοί» επιβεβαίωσαν για μια ακόμα φορά τη σαπίλα των «θεμελιακών αξιών», των υλικών από τα οποία είναι φτιαγμένη η ΕΕ των μονοπωλίων.