Ο ΧΡΟΝΟΣ ΚΑΙ ΕΜΕΙΣ

Τι είναι ο χρόνος; Ποιος και πώς αποφάσισε ότι κάπου τελειώνει και κάπου πάλι αρχίζει; Συμβατικά πράγματα όλα αυτά για να καθορίζουν οι άνθρωποι το πώς και πότε συνέβη ένα γεγονός και ποια στιγμή θα κάνουν κάτι. Για τον άθρωπο, ουσιαστική σημασία έχει ο χρόνος κυρίως για να μετρά τις μέρες και τις ώρες τΉς παρουσίας του πάνω στη γη. Ο χρόνος ούτε αρχή, ούτε μέσο, ούτε τέλος έχει. Αρχή έθεσε και τέλος θα θέσει αυτός που δημιούργησε και ρύθμισε τα της λειτουργίας του Σύμπαντος.
Όμως κατά τη διάρκεια της συνεχούς αυτής ροής του χρόνου συμβαίνουν γεγονότα, άνθρωποι και λαοί προβαίνουν σε πράξεις, δημιουργούν έργα πνευματικά και υλικά, που σημαδεύουν εποχές που κάθε επόμενη γενεά ανθρώπων πρέπει να γνωρίζει, να περηφανεύεται ή και καμιά φορά να ντρέπεται.
Σαν άτομα και σαν ομάδες, σ’αυτή τη συμβατική σημαδιακή εποχή που έχει καθοριστεί ως τέλος και αρχή χρόνου, καλό είναι να αναλογισθούμε αλλά και να οραματισθούμε. Τι κάναμε, τι παραλείψαμε και τι θα πρέπει να κάνουμε στην πορεία του χρόνου που είναι μπροστά μας.
Σαν άτομα, ο κάθε ένας μόνος θα μετρήσει, θα αξιολογήσει και θα προγραμματίσει. Σαν Ομάδα, όμως, σαν Κοινότητα, σαν Οργανωμένα Σύνολα πρέπει ομαδικά, να γυρίσουμε το βλέμμα στο παρελθόν και με αποφασιστικότητα να προδιαγράψουμε τις ενέργειες και τα έργα του μέλλοντος.
Η Παροικία μας, η Κοινότητά μας, έχει μια ιστορία και ένα λαμπρό παρελθόν του οποίου το μέλλον μπορεί και πρέπει να είναι πιο δυναμικό, πιο παραγωγικό για το οποίο κάποιοι μεταγενέστεροι να μας θυμούνται αν όχι με περηφάνεια, τουλάχιστον με ικανοποίηση. Αυτή η Παροικία έχει δημιουργήσει πολλά σ’αυτόν εδώ τον τόπο και πολλά και σημαντικά έχει προσφέρει και στην Μάνα - Πατρίδα εκεί κάτω.
Τα νιάτα που βγαίνουν τώρα μπροστά, αντλώντας από την πείρα και τη γνώση τών πιο παλιών, τους οποίους πάντα πρέπει να έχουν από κοντά,θα πρέπει να προγραμματίσουν και κυρίως να δημιουργήσουν.
Οι καιροί είναι χαλεποί. Πρέπει να κρατηθούμε γερά από τα κρικέλια τής Ιστορίας και της Παράδοσης τού έθνους μας. Είμαστε ένας λαός που αγαπάει τη ζωή και τη δημιουργία, ακόμα κι΄όταν βρίσκεται μέσα στην οδύνη. Προερχόμαστε από ένα Έθνος του οποίου η Ιστορία είναι ένας ανεξάντλητος αγώνας για ελευθερία και δημιουργία.
’Οσο κι’ αν βρισκόμαστε μακρυά, όσο κι’αν ριζώσαμε σ’αυτό τον όμορφο τόπο, δεν πρέπει να ξεχνάμε αυτό που είπε σε ομιλία του κατά τα εγκαίνια της πρώτης φωταγώγησης τής Ακρόπολης το 1959, ο μεγάλος Αντρέ Μαλρώ. ‘‘ Έλκουμε την καταγωγή μας από την Ελλάδα που είναι πάντα η σκεπτόμενη Αθηνά, που ακουμπάει στο δόρυ της.‘‘
Σας εύχομαι καλή και παραγωγική Νέα Χρονιά