Ο Ερντογάν απειλεί και γίνεται «Τούρκος»

Πλάτων Ρούτης proutis0107@rogers.com

Τίποτα δεν φαίνεται στον ορίζοντα να σταματάει την κατάρρευση της Τουρκικής οικονομίας που παρασύρει σε υποτίμηση της αξίας της λίρας.  Οι αιτίες θα πρέπει να αναζητηθούν στην επέκταση των πολεμικών επιχειρήσεων της Τουρκίας σε Ιράκ και Συρία από την μία μεριά, (που προβλέπονται να συνεχιστούν τουλάχιστον μέχρι το τέλος του Οκτώβρη του 2021), αλλά και από την άλλη, στην καπιταλιστική αστική τάξη της Τουρκίας που προσβλέπει σε ευκαιρίες για να αυξήσει τα κέρδη της σε συνεργασίες με το ξένο κεφάλαιο,  που ωφελείται από την αύξηση της πολεμικής μηχανής της Τουρκίας. Στο μεταξύ ο τουρκικός λαός αντιμετωπίζει όλο και μεγαλύτερες δυσκολίες μπροστά στην νέα κρίση που πλήττει την τουρκική οικονομία.

Σε μία ξαφνική εξέλιξη για την Τουρκική οικονομία παραιτήθηκε από υπουργός οικονομικών ο γαμπρός του Ερντογάν  Μπεράτ  Αλμπαϊράκ. Ο Αλμπαϊράκ γνωστοποίησε μέσω ιστότοπων κοινωνικής δικτύωσης ότι παραιτείται για λόγους υγείας.  Ο Ερντογάν έκανε δεκτή την παραίτηση του γαμπρού του από Υπουργό Οικονομικών, ώρες μετά, και διόρισε τον  Λουτφί Ελβάν νέο υπουργό οικονομικών. Παράλληλα όμως οι άνθρωποι του Ερντογάν ανακοίνωσαν ότι ο πρόεδρος θα κάνει γνωστούς τους λόγους της παραίτησης του γαμπρού του. Προφανώς θέλει να σταματήσει τις όποιες φήμες και διαδώσεις υπάρχουν σχετικά με την παραίτηση.  «Κατόπιν αξιολόγησης του προέδρου μας, το αίτημα του υπουργού Οικονομικών Μπεράτ Αλμπαϊράκ να παραιτηθεί έγινε δεκτό», ανέφερε η ανακοίνωση. Ο Ερντογάν «θαυμάζει τις επιτυχίες» που είχε ο γαμπρός του κατά τη διετή θητεία του στο υπουργείο, πρόσθεσε η Διεύθυνση Επικοινωνίας της τουρκικής προεδρίας. Ο επικεφαλής του σοσιαλδημοκρατικού Ρεπουμπλικανικού Λαϊκού Κόμματος (CHP), Κεμάλ Κιλιντσάρογλου δήλωσε ότι η παραίτηση του υπουργού Οικονομικών ισοδυναμεί με «κρατική κρίση» και κατηγόρησε τον Ερντογάν πως διοικεί τη χώρα σαν να ήταν «οικογενειακή επιχείρηση», επαναλαμβάνοντας ότι η Κεντρική Τράπεζα «έχει χάσει την ανεξαρτησία της».

Όπως είναι φυσικό επειδή υπάρχουν ρωγμές σε μία οικονομία που συνεχώς βουλιάζει, η κυβέρνηση έχει στρέψει για λαϊκή κατανάλωση την προσοχή της κοινής γνώμης στις πολεμικές περιπέτειες της Τουρκίας.  Έγινε γνωστό λοιπόν την επόμενη ημέρα, ότι το Τουρκικό κοινοβούλιο ενέκρινε τον αναβαθμισμένο ρόλο της Τουρκίας στην περιοχή μέσα από σύνθετες αναδιατάξεις για την υπεράσπιση των σχεδιασμών της Τουρκικής πλουτοκρατίας.   Τα κόμματα του κοινοβουλίου τάχθηκαν υπέρ της αύξησης των στρατιωτικών δαπανών στο όνομα της «αντιμετώπισης της τρομοκρατίας».  Κυβέρνηση και αστική αντιπολίτευση τάσσονται υπέρ της ισχυροποίησης της πολεμικής τους μηχανής, προσδοκώντας μεταξύ άλλων και οφέλη για την - γοργά αναπτυσσόμενη - στρατιωτική βιομηχανία της χώρας.

Η Τουρκία με την πολιτική του επεκτατισμού έχει ιδρύσει στρατιωτικές βάσεις στο Κατάρ στον Περσικό κόλπο,  περιοχή πλούσια σε πετρέλαιο και φυσικό αέριο. Ο Ερντογάν επισκέφτηκε το Κατάρ και  υπερασπίστηκε την Τουρκική παρουσία στις βάσεις. «Κανείς δεν πρέπει να ενοχλείται από την Τουρκία και την τουρκική στρατιωτική παρουσία στον Κόλπο εκτός από εκείνους που σχεδιάζουν το χάος» είπε μιλώντας στον τύπο του Κατάρ.

Αλλά και στο εσωτερικό της η Τουρκία έχει καταλύσει κάθε αυτοδιάθεση των Κούρδων της περιοχής. Με πρόσχημα ότι το ΡΚΚ (οργάνωση Κούρδων στην Ανατολική επικράτεια της Τουρκίας) ετοιμάζει τρομοκρατικές ενέργειες, ο Τουρκικός στρατός έχει εξαπολύσει επίθεση στις θέσεις των Κούρδων οι οποίοι μάχονται ενάντια στα σχέδια της αστικής τάξης της Τουρκίας και δυσκολεύουν τον αστικό μηχανισμό της Τουρκίας να έχουν τον πρώτο λόγο στον Κουρδικό πληθυσμό.

Το Ευρωπαϊκό Συμβούλιο με  ανακοίνωση του επιβεβαιώνει ότι συνεχίζεται το «ανατολίτικο παζάρι» της Τουρκίας με την Ευρωπαϊκή Ένωση και παρατείνει για ένα χρόνο δηλαδή μέχρι τις 12/11/2021 τα υφιστάμενα περιοριστικά μέτρα ως απάντηση στις μη εξουσιοδοτημένες δραστηριότητες γεώτρησης της Τουρκίας στην Ανατολική Μεσόγειο. Δηλαδή το παζάρι του Ερντογάν με την Ε.Ε. μέχρι τώρα φαίνεται να αποδίδει.  Βέβαια αναζητώντας προσχήματα η Ε.Ε. επανέλαβε ότι θα διατηρήσει την ικανότητά της να επιβάλλει περιοριστικά μέτρα σε πρόσωπα ή οντότητες που είναι υπεύθυνα ή εμπλέκονται σε μη εξουσιοδοτημένες δραστηριότητες γεώτρησης υδρογονανθράκων στην Ανατολική Μεσόγειο».  

«Η αυστηρότητα των μέτρων που θα ληφθούν εις βάρος της Τουρκίας αναμένεται να είναι το κύριο θέμα των συζητήσεων του Ευρωπαϊκού Συμβουλίου αργότερα μέσα στον μήνα», όπως δήλωσε ο υπουργός Εξωτερικών της Γαλλίας Ζαν-Ιβ Λεντριάν καθώς η Άγκυρα συνεχίζει την προκλητική της συμπεριφορά απέναντι σε Ελλάδα και Κύπρο. Όπως είπε ο ίδιος, μαζί με τους ομολόγους του από άλλες χώρες της ΕΕ έχουν συζητήσει το θέμα αυτό, αλλά μέχρι στιγμής το Παρίσι δεν έχει καταφέρει να πείσει άλλες χώρες του μπλοκ να υιοθετήσουν και εκείνες την ίδια αυστηρή στάση. Τα μέλη-κράτη της Ε.Ε. αδυνατούν για τους δικούς τους λόγους πολιτικούς και οικονομικούς να πάρουν αυστηρά μέτρα και να καταδικάσουν την Τουρκία για τις παράνομες ενέργειες που κάνει στο Αιγαίο, στην Ανατολική Μεσόγειο και σε άλλα μέρη.

Από τη μεριά της Άγκυρας, ο Τούρκος Υπουργός Εξωτερικών Μ. Τσαβούσογλου, μιλώντας σε συνάντηση της Διαδικασίας για τη Συνεργασία στη Νοτιοανατολική Ευρώπη, χαιρέτισε την έναρξη των διαπραγματεύσεων για την είσοδο στην Ε.Ε. με τα Τίρανα και τα Σκόπια. Σε αυτή την συνάντηση που σίγουρα δυναμώνει η ισχύς της Ε.Ε. με την συμμετοχή και άλλων κρατών έλαβαν μέρος αντιπροσωπία από Ελλάδα και Κύπρο.

Με φόντο το ευρύτερο παζάρι με ΕΕ και ΗΠΑ και επαναφέροντας σταθερά όλο το πακέτο των απαράδεκτων αξιώσεών της, συνεχίζει τις προκλήσεις η τουρκική αστική τάξη. Όπως ανακοίνωσε ο εκπρόσωπος της τουρκικής Προεδρίας Ιμπ. Καλίν είπε πως «τα θέματα μεταξύ Ελλάδας και Τουρκίας δεν είναι μόνο η Ανατολική Μεσόγειος και το Αιγαίο. Υπάρχουν θέματα όπως τα προβλήματα της τουρκικής (σ.σ. μουσουλμανικής) μειονότητας στην Ελλάδα και η επιλογή των μουφτήδων μέσω εκλογών». Δεν σταματάνε οι Τουρκικές αξιώσεις αλλά επεμβαίνουν και σε θέματα που δεν έχουν καμία δικαιοδοσία και είναι κάτι που ο ΟΗΕ είναι ειδικός σε τέτοια ζητήματα.

Στο μεταξύ ο Τούρκος Πρόεδρος, Ερντογάν, μιλώντας στην πόλη Καχραμάνμαρας ανέφερε ότι «αν δεν αντιδρούσαμε στην τυραννία της Συρίας, στη διαίρεση του Ιράκ, στις στρεβλώσεις στη Λιβύη, στην αδικία και πειρατεία στην Ανατολική Μεσόγειο, κανείς δεν θα μας στόχευε. Ιδού τώρα, έγιναν εκλογές στη βόρεια Κύπρο και ως αποτέλεσμα αυτών των εκλογών, ναι, έγινε πρόεδρος ένας αδελφός μας που αγαπάει την Τουρκία, που αποδέχτηκε την Τουρκία. Και, πρώτα ο Αλλάχ, θα ξεκινήσει μια νέα διαδικασία στην Κύπρο».

Μάλιστα, επιβεβαίωσε ότι θα βρεθεί στα Κατεχόμενα στις 15/11, επέτειο της ανακήρυξης του ψευδοκράτους, και «μαζί με τους αδελφούς μας στη βόρεια Κύπρο θα προβάλουμε τους δεσμούς της μητέρας πατρίδας με τη μικρή πατρίδα. Υπάρχει ανάγκη γι' αυτό. Και αυτό καθυστέρησε...».

Η Τουρκία έστω και στην διπλωματική γλώσσα δεν αποφεύγει να κάνει δηλώσεις που καθαρά δείχνουν τους σκοπούς τους για μία Κύπρο διαμελισμένη σε δύο κρατίδια. Με δηλώσεις έκανε και ο ηγέτης του ψευδοκράτους Ερσίν Τατάρ, ο οποίος μπροστά στην διάσκεψη που προετοιμάζει ο ΟΗΕ για το Κυπριακό έκανε λόγο για «ευκαιρία να θέσουν τις νέες σκέψεις και προσεγγίσεις τους έξω από τα παρόντα καλούπια». Αν ξεκινήσουν διαπραγματεύσεις, πρόσθεσε, αυτήν τη φορά στο τραπέζι «θα είναι και η λύση βασισμένη στην κυριαρχική ισότητα, δηλαδή των δύο κρατών. Δεν θα είναι υπό διαπραγμάτευση οι αποτελεσματικές και ντε φάκτο εγγυήσεις της Τουρκίας. Θα υπάρχει ρεαλισμός στα θέματα του εδάφους, του περιουσιακού, της υπηκοότητας, των δεσμών της Τουρκίας με τους Τουρκοκύπριους».

Μιλώντας στην τουρκική εφημερίδα «Σοζτζού», ο Τατάρ είπε ότι η Κύπρος «ήταν ανέκαθεν ένα πολύ σημαντικό νησί» για όλες τις χώρες της περιοχής, «τόσο από στρατηγικής όσο και από εμπορικής άποψης», «αλλά πιο σημαντική είναι για την Τουρκία. Εάν η Κύπρος περάσει σε χέρια μη φιλικών χωρών, θα αποτελεί σοβαρή αδυναμία για την ασφάλεια της Τουρκίας». Τέλος, για τα ενεργειακά σχέδια που «τρέχουν», είπε ότι «τώρα, στο θέμα της Ενέργειας είμαστε τόσο ισχυροί όσο εκείνοι. Απέναντι στα δικά τους βήματα κάνουμε και εμείς βήματα».

Η θρασύτητα και οι απειλές του Ερντογάν δεν έχουν κανένα όριο και προβάλουν τις επεκτατικές διαθέσεις και τα σχέδια τους στο Ιμπεριαλιστικό παζάρι που ξετυλίγεται και με τις πλάτες των ΗΠΑ, ΝΑΤΟ και Ε.Ε. Ανοίγουν όλα τα χαρτιά τους στις αξιώσεις τους σε Αιγαίο, Κυπριακό και Ανατολική Μεσόγειο στο παζάρι που εξελίσσεται στην περιοχή.  Θέτουν υπό αμφισβήτηση τα κυριαρχικά δικαιώματα της Ελλάδας καθώς και της Κυπριακής δημοκρατίας και επιδιώκουν τον χωρισμό της Κύπρου σε δύο κρατίδια.   Ο πρόεδρος Ερντογάν δήλωσε ότι «είμαστε αποφασισμένοι να κάνουμε οτιδήποτε σε πολιτικό, οικονομικό και στρατιωτικό επίπεδο» ότι και «αν η Ελλάδα θέλει να πληρώσει το τίμημα, τότε ας μας αντιμετωπίσουν. Αν δεν έχουν το κουράγιο για αυτό, τότε πρέπει να φύγουν από το δρόμο μας». 

Αυτά τα εκβιαστικά διλήμματα δημιουργούν μία αστάθεια στους λαούς της περιοχής αλλά ποιος την προκαλεί; Οι «σύμμαχοι» της Ελλάδας δεν διέλυσαν την Λιβύη;  Την κατάσταση στη Συρία και στο Ιράκ ποιος την δημιούργησε; Οι «σύμμαχοι» της Ελλάδας είναι αυτοί που υποτίθεται ότι στηρίζεται και εμπιστεύεται η Ελληνική κυβέρνηση ότι θα υπερασπιστούν τα κυριαρχικά δικαιώματα της πατρίδας; Όλες οι κυβερνήσεις όλα αυτά τα χρόνια σε αυτήν τη σφαγή συμμετείχαν και πολιτικά εγκρίνοντας τις επεμβάσεις και οικονομικά και στρατιωτικά όπου ζητήθηκε (...) Όλη αυτή η πολιτική ταύτισης με ΗΠΑ, ΝΑΤΟ, ΕΕ και άλλες "περιστερές" της ειρήνης αποθάρρυνε την τουρκική επιθετικότητα ή συνέβη το ακριβώς αντίθετο; Η τουρκική αστική τάξη όχι μόνο δεν αποθαρρύνθηκε αλλά κλιμάκωσε την επιθετικότητα, αναβάθμισε τις διεκδικήσεις».

Το γνωρίζει ο ελληνικός λαός ότι θα είμαστε μόνοι και ο λαός θα υπερασπιστεί και την εδαφική ακεραιότητα και την κυριαρχία της χώρας που θα την υπονομεύσουν όχι μόνο με πιθανές επιθετικές ενέργειες της Τουρκίας αλλά και οι ίδιοι οι σύμμαχοι όπως το 1974 στην Κύπρο. Τα έχουν βρει για συνεκμετάλλευση του Αιγαίου και οριστική διχοτόμηση της Κύπρου. Σε αυτήν τη γραμμή κινούνται και οι δύο συμφωνίες, να δημιουργήσουν προϋποθέσεις ώστε να μπει στο χειρουργικό τραπέζι το Αιγαίο. Οι λαοί να παλέψουν κόντρα στις ιμπεριαλιστικές δυνάμεις και τις κυβερνήσεις που τις στηρίζουν, να χτίσουν δικές τους συμμαχίες.

Έμαθε από τα παθήματα η τουρκική Κεντρική Τράπεζα;