CLICK TO VIEW THE WHOLE PUBLICATION ONLINEΤο Bill C‑15 φέρνει επενδύσεις, φορολογικές μεταρρυθμίσεις και ανανέωση της οικονομίας του Καναδά
Με τη συζήτηση του νομοσχεδίου Bill C‑15, Budget 2025 Implementation Act, No. 1, η κυβέρνηση και ο François‑Philippe Champagne προχωρεί στην πρώτη, θεσμική φάση εφαρμογής του Budget 2025 με γενικό τίτλο Δυνατός Καναδάς (Canada Strong), ένα σχέδιο που φιλοδοξεί να φέρει ανανέωση, λιτότητα αλλά και επενδυτική ώθηση στο οικονομικό πρόσωπο του Καναδά.
Καθώς ο Καναδάς αντιμετωπίζει έναν ολοένα πιο ρευστό διεθνή χάρτη, με τη διατάραξη της κανονικότητας του εμπορίου, τις πληθωριστικές πιέσεις και την αβεβαιότητα στον τομέα των εξαγωγών, συγκεκριμένα τη μεγαλύτερη εξάρτηση από το αμερικανικό εμπόριο, το οποίο τίθεται υπό διαπραγμάτευση, φιλοδοξεί να αναπροσανατολίσει τη στρατηγική της οικονομικής πολιτικής του Καναδά.
Ο Champagne παρουσίασε στο κοινοβούλιο τον διπλασιασμό του ρυθμού κατασκευής προσιτής κατοικίας μέσα στην επόμενη δεκαετία, τη φορολογική ενίσχυση επενδύσεων «υπερ-απόσβεσης» (productivity super-deduction) για τις επιχειρήσεις, την επιτάχυνση της υψηλής ταχύτητας σιδηροδρομικής διασύνδεσης, τη διεύρυνση των επενδυτικών φορολογικών κινήτρων για τεχνολογίες καθαρής ενέργειας και δέσμευσης άνθρακα, καθώς και μέτρα για τη φορολογική δικαιοσύνη, όπως η απαλλαγή της παροχής για άτομα με αναπηρία από τον φόρο εισοδήματος και η εισαγωγή φορολογικής πίστωσης για προσωπικούς υποστηρικτές φροντίδας.
Μεταξύ των πιο τολμηρών αλλαγών περιλαμβάνονται μεταρρυθμίσεις του τραπεζικού και χρηματοοικονομικού τομέα: υποχρεωτικές πολιτικές κατά της απάτης για τις τράπεζες, επιτάχυνση της πρόσβασης σε καταθέσεις με επιταγή, νομοθετικό πλαίσιο για «stablecoins» (σταθεροποιημένα ψηφιακά νομίσματα) και θεσμική διεύρυνση της ανταγωνιστικότητας ώστε οι πιστωτικές ενώσεις να μπαίνουν σε ομοσπονδιακό πλαίσιο.
Στον δημόσιο τομέα, η κυβέρνηση συνδυάζει επενδύσεις με μέτρα εξορθολογισμού δημιουργώντας πλαίσιο κεφαλαιακών επενδύσεων (capital budgeting) που διαχωρίζει τις επενδύσεις υποδομών από τα καθημερινά έξοδα λειτουργίας, ενώ θέτει ως άγκυρες τη μείωση της σχέσης ελλείμματος προς ΑΕΠ και την εξισορρόπηση των λειτουργικών δαπανών με τα έσοδα έως το 2028-29.
Μεταξύ των αμβλύσεων, όμως, αντιστάσεων, οι αναλυτές υπογραμμίζουν ότι πρόκειται για φιλόδοξο σχέδιο σε εποχή όπου η οικονομική επιβράδυνση καραδοκεί, τα εμπορικά ρίσκα εντείνονται και η εκτέλεση, δηλαδή η διαχείριση των μεγάλων έργων, των φορολογικών κινήτρων και της δημόσιας αποδοτικότητας, θα καθορίσει κατά πόσο η θεωρία θα μετασχηματιστεί σε πρακτικό αποτέλεσμα.
Την ίδια ώρα, η κυβέρνηση κάλεσε τις επενδύσεις του ιδιωτικού τομέα, στοχεύοντας μέσω κοινών δράσεων δημοσίου-ιδιωτικού να κινητοποιήσει έως και 1 τρισ. καναδικά δολάρια, σε συνδυασμό με τη δημόσια δαπάνη, μέσα στην επόμενη πενταετία.
Τι σημαίνουν όμως αυτές οι αλλαγές στην καθημερινότητα των Καναδών;
Από τη μια πλευρά οι φορολογικές «υπεραποσβέσεις» μπορεί να οδηγήσουν σε ιδιωτικές επενδύσεις που θα ενισχύσουν την παραγωγικότητα και θα φέρουν νέες θέσεις εργασίας από την άλλη, όμως, η δέσμευση για έλεγχο της λειτουργικής δαπάνης του κράτους δημιουργεί αβεβαιότητα στο εάν οι δημόσιες υπηρεσίες θα συνεχίσουν να λειτουργούν όπως έως σήμερα.
Καθώς η συζήτηση του Bill C-15 εισέρχεται στη φάση των επιτροπών και αναμένεται η ψηφοφορία στο Κοινοβούλιο, η κυβέρνηση επαναλαμβάνει ότι «με λιγότερα, επενδύουμε περισσότερα στο μέλλον του Καναδά», ένα σλόγκαν που συνδέει το δημοσιονομικό σφίξιμο με την εθνική επένδυση.















