ΝΑ ΜΗΝ ΑΠΟΚΟΠΟΥΜΕ ΑΠΟ ΤΙΣ ΡΙΖΕΣ ΜΑΣ

Με την πρόσφατη κυκλοφορία του τελευταίου, του τέταρτου, βιβλίου του Βρεττανού πρώνη διπλωμάυη William Mallinson για την Κύπρο, με τίτλο ‘‘ Ο Κίσιντζερ και η εισβολή στην Κύπρο‘‘ ξανάρθαν στην επικαιρότητα τα αισθήματα του ανδρός για τους Έλληνες και την Ελλάδα, καθώς και των Ελληνοκυπρίων.
Δεν είναι βέβαια ο Mallinson που ασχολήθηκε με τον Κίσιντζερ και τις συνέπειες των αποφάσεων του, όχι μόνο στην Κύπρο, αλλά σε πολλά μέρη του κόσμου. Έχουν γράψει σχετικά βιβλία, χρόνια πρίν, οι: Christopher Hitchens, oι Brendan O' Malley και Ian Craig αρκετοί άλλοι, που ήπια οι μεν, αυστηρά οι δε, επικρίνουν τον τέως Υπουργό Εξωτερικών των Ηνωμένων Πολιτειών, για την καταστροφή χωρών και τον άδικο θάνατο εκατοντάδων χιλιάδων ανθρώπων στην Ασία και την Αφρική.
Βέβαια δεν είναι πρόθεσή μας να ασχοληθούμε με το έργο του αυτό, αλλά επισημαίνοντας μέσα από δηλώσεις του, τις προθέσεις του έναντι του Ελληνισμού, να υπογραμμίσουμε τις ευθύνες μας απέναντι στο Έθνος μας, την Ιστορία και τις Παραδόσεις μας.
Είπε κάποτε:
‘‘ Ο Ελληνικός λαός είναι ατίθασος και γι’αυτό πρέπει να τον πλήξουμε βαθιά στις πολιτιστικές του ρίζες. Τότε, ίσως, συνετισθεί. Εννοώ δηλαδή να πλήξουμε τη γλώσσα, τη θρησκεία, τα πνευματικά και ιστορικά του αποθέματα, ώστε να εξουδετερώσουμε κάθε δυνατότητά του να αναπτυχθεί, να διακριθεί, να επικρατήσει, για να μη μάς παρενοχλεί στην Ανατολική Μεσόγειο, στη Μέση Ανατολή, σε όλη αυτή τη νευραλγική περιοχή μεγάλης στρατηγικής σημασίας για μάς, για την πολιτική των ΗΠΑ’.’
Βέβαια θα ήταν άδικο να πούμε ότι αυτή είναι η πολιτική των Ηνωμένων Πολιτειών σήμερα. Αντιθέτως μάλιστα, από ό,τι φαίνεται. Όμως καλόν είναι να έχουμε υπόψη μας ότι πολλά από τα στελέχη του Στέιτ Ντηπάρτμεντ, ακόμα και σήμερα, είναι μαθητές του Κίσιντζερ.
Το σχέδιό του κατά των Ελλήνων, όπως εμφανίζεται στο πιο πάνω απόσπασμα λόγων του, δεν προβλέπει αίμα και υλικές καταστροφές. Στοχεύει σε κάτι αφάνταστα χειρότερο. Την πλήρη εξόντωση και τον εθνικό αφανισμό των Ελλήνων.
‘‘Να πλήξουμε‘‘ είπε ‘‘ τις πολιτιστικές τους ρίζες. Τη γλώσσα, τη θρησκεία και τα πνευματικά και ιστορικά τους αποθέματα‘.‘ Όλα δηλαδή τα χαρακτηριστικά γνωρίσματα τού Έθνους. Να αποκόψει τις ρίζες από τις οποίες οι Έλληνες αντλούμε ζωή για την ιστορική μας συνέχεια.
Μήπως, όμως, κι’ εμείς αφρόντιστα και απερίσκεπτα συμβάλλουμε στο έργο αυτό; Μήπως φέρνουμε θανατηφόρα πλήγματα στη γλώσσα μας εν ονόματι δήθεν της προόδου και της απλούστευσης;
Μήπως ντρεπόμαστε για τις παραδόσεις μας και πιθηκίζουμε καμιά φορά για να γίνουμε αρεστοί στους ξένους;
Μήπως κι’ εμείς εδώ, μακρυά από την Πατρίδα, ζούμε καμιά φορά, σε ένα πνεύμα περίεργης μειονεξίας έναντι του αλλογενούς περιβάλλοντός μας και κρύβουμε την ελληνικότητά μας ακόμα και με αλλαγή ονόματος;
Αλλά ας μη συνεχίσουμε με δικά μας επιχειρήματα για τον πλούτο που ιστορικά κουβαλάμε και που ξεχνούμε ή και μερικοί, ας το πούμε κι’αυτό, περιφρονούμε. Ας δούμε οι ξένοι πώς βλέπουν την πορεία του Έθνους μας μέσα στο χρόνο. Ο Gilbert Murray, scholar of the language and culture of Ancient Greece, professor at Oxford λ.χ. ’εχει μαρτυρήσει τα εξής:
Mε λίγη αναζήτηση, θ’αποδειχθεί πως ο σπόρος όλων όσων έχουν κάποιαν αξία στη ζωή είναι ελληνικός. Η έννοια της Αρετής, η έννοια του κάλλους σαν χαράς αλλά και σαν κανόνα βίου πήρε για πρώτη φορά έκφραση στην Ελλάδα…. Η έννοια της ελευθερίας και της δικαιοσύνης - ελευθερία σώματος, λόγου, σκέψης - και δικαιοσύνης ανάμεσα στον δυνατό και τον αδύνατο, τον πλούσιο και τον φτωχό, σφραγίζει ολόκληρη την πολιτική φιλοσοφία των Ελλήνων και, στην πράξη , μερικές από τις πιο επιτυχημένες ελληνικές πολιτείες. Η έννοια της Αλήθειας σαν αυτοσκοπού - ’εννοια αδελφωμένη με τη διεκδίκηση της ελευθερίας σαν άρνησης της αναρχίας και της τυφλής πειθαρχίας, πιθανό να μην έχει αντικρυσθεί πουθενά με την καθαρότητα που την είδε η ελληνική επιστήμη και φιλοσοφία.. Κι’ ακόμα η έννοια των ανθρωπίνων σχέσεων στο ευρύτερο οικουμενικό πεδίο. Η Ελλάδα μετά τα Μηδικά, απέκτησε συνείδηση μιας καινούργιας αποστολής στηριγμένης στην αντίληψη ότι ο ελληνισμός ήταν υπόθεση πνεύματος - ανεξαρτήτως εθνότητος και καταγωγής των ανθρώπων. Έτσι ένας νέος όρος και μια νέα έννοια γεννήθηκε: Ανθρωπότης, που στα πλαίσια της οι στωικοί τοποθέτησαν τον κόσμο σαν μια ενιαία αδελφότητα. Κανένας λαός δέν διαμόρφωσε όλα αυτά τα ιδεώδη σαφέστερα από τους Έλληνες . Και όσοι εκ των υστέρων τα χρησιμοποίησαν δέν απήχησαν παρά τις σκέψεις των Ελλήνων ‘.‘
Αυτά, λοιπόν, πρέπει να κρατούμε γιατί είναι δική μας περιουσία. Η μίμηση και ο πιθηκισμός ξενόφερτων ιδεών και ενεργειών δεν μάς τιμούν. Όταν ο άνθρωπος ξέρει γιατί είναι εθνικά αυτό που είναι, όταν αισθανθεί σαν ευτυχία την Ελληνική του αυτογνωσία, είναι βέβαιη η προκοπή του μέσα στον κόσμο.
Πρέπει να αποκτήσουμε τη δύναμη να αφουγκραζόμαστε τον παλμό της Ιστορίας μας και να ζωντανεύουμε την παράδοση μας.
Ίσως η γροθιά κατά πρόσωπο των λόγων εκείνων του Κίσιντζερ που ξαναθυμίζουμε, να συνεγείρουν. Πολλοί θα ήθελαν να έχουν τις δικές μας πολιτιστικές ρίζες. Αυτές που μάς κράτησαν ζωντανούς τόσες χιλιάδες χρόνια μέσα στην Ιστορία και είναι αυτές που θα μάς κρατήσουν άλλες τόσες χιλιάδες, φτάνει να μην τις κόβουμε.
Υστερόγραφο: Έτσι, για να χαμογελάσει κανείς αν όχι να καγχάσει. Η Τουρκία καταδικάζει την απόφαση της Ρωσίας να αναγνωρίσει σαν ανεξάρτητες επαρχίες της Ουκρανίας. Εκείνη γιατί θέλει να κάμει ανεξάρτητο κράτος το κατεχόμενο τμήμα της Κύπρου;