Η ΑΝΑΣΤΑΣΗ ΤΩΝ ΝΕΚΡΩΝ

«Έλαβον οι γυναίκες εξ αναστάσεως τους νεκρούς αυτών».ΑΠΟΣΤΟΛΙΚΗ ΠΕΡΙΚΟΠΗ (Προς Εβραίους κεφ. 11:24:26, 32-40)

Επιμέλεια Κατηχήτριας κας Κόμησσας Πολυδούλη

ΥΠΑΙΝΙΣΣΕΤΑΙ ο Απ. Παύλος τον προφήτην Ηλίαν, ο οποίος ανέστησε τον υιόν της χήρας στα Σαρεπτά της Σιδώνος και τον προφήτην Ελισσαίον, ο οποίος επίσης ανέστησε τον υιόν της Σωμανίτιδος (Γ΄Βασ. 16:22, 23, Δ΄Βασιλ. 4:8-37). Και ο Κύριος ημών Ιησούς Χριστός ως γνωστόν ανέστησε τον μονογενήν υιόν της χήρας στην Ναΐν, την κόρη του Ιαείρου στην Καπερναούμ και τον Λάζαρον στη Βηθανία. Όλοι όμως αυτοί, στους οποίους επανήλθε η ψυχή από τον Άδη και εζωογόνησε  τα νεκροθέντα σώματα, έζησαν σε μικρό ή μεγαλύτερο διάστημα και πάλι απέθαναν. Υπάρχει όμως και μία άλλη ανάσταση, κατά την οποία όλοι οι άνθρωποι θα αναστηθούν, όταν ο Κύριος κρίνει ότι ήρθε η στιγμή της γενικής ανάστασης, για να μην αποθάνουν ποτέ πλέον. Την πίστη αυτή εκφράζει και το Σύμβολο της Πίστεως το οποίον λέγει και καλεί όλους μας να λέμε: «Προσδοκώ ανάστασιν νεκρών» δηλαδή περιμένω με πίστη την γενική ανάσταση όλων όσοι έζησαν από του Αδάμ και θα ζήσουν μέχρι συντελείας των αιώνων.

Ο Κύριος Ιησούς Χριστός ρητώς ομιλεί για την γενική ανάσταση όλων, όχι μόνον των δικαίων, αλλά και των αμαρτωλών. «Πάντες οι εν τοις μνημείοις ακούσονται της φωνής αυτού, και εκπορεύσονται οι τα αγαθά ποιήσαντες εις ανάστασιν ζωής, οι δε τα φαύλα πράξαντες εις ανάστασιν κρίσεως» (Ιωαν. 5:28-29). Και όταν λέγει ο Κύριος εις ανάστασιν ζωής, εννοεί την εν Θεώ ζωή, τη συμμετοχή στη δόξα του ουρανίου Πατρός, τη θέωση. Οι τα φαύλα πράξαντες εις ανάσταση κρίσεως και κατακρίσεως, καταδίκης στην αιώνια κόλαση. Δεν θα τους ωφελήσουν σε τίποτε τα πολιτικά ή θρησκευτικά αξιώματα, που είχαν στην προσωρινή ζωή. Θα πραγματοποιηθεί σ’ αυτούς το λόγιον του Σωτήρος Ιησού.

«Κατά την μεγάλην εκείνη και επίσημον ημέρα της κρίσεως πολλοί θα μου είπουν^. Κύριε, Κύριε, με την πίστη στο όνομά σου δεν επροφητεύσαμε και με την δύναμιν του ονόματός σου δεν εδιώξαμεν δαιμόνια και χάρις εις το όνομά σου, που επικαλέσθημεν, δεν εκάμαμεν θαύματα πολλά και μεγάλα: Και τότε εγώ θα βροντοφωνήσω εις αυτούς ενώπιον όλων ότι ποτέ δεν σας εγνώρισα ως ιδικούς μου^. Φύγετε  από εμπρός μου σεις, που εργάζεσθε την ανομίαν και εχρησιμοποιήσατε τα χαρίσματά μου διά την ιδικήν σας επίδειξιν και ωφέλειαν» (Ματθ. 6:22-23).

Γενικώς σε όλη την Καινή Διαθήκη είναι πανθομολογημένον το γεγονός ότι η γενική ανάσταση των δικαίων και των αμαρτωλών θα λάβει χώραν σε καιρόν τον οποίον ο Κύριος γνωρίζει. Παραστατικότατα ομιλεί ο Ευαγγελιστής Ιωάννης στην Αποκάλυψη: «Και έδωσε η θάλασσα τους νεκρούς, που είχαν πνιγεί εις αυτήν^. και ο θάνατος και ο Άδης έδωσαν, επίσης, όλους τους νεκρούς. Και εκρίθησαν ο καθένας σύμφωνα με τα έργα αυτού» (Αποκ. 20:13). Και στις Αποστολικές Διαταγές γράφεται: «Καν τε πελάγη τελευτή σώζει, καν εν γη διασπαρώμεν, καν υπό θηρίων ή όρνεων διασπασθώμεν αναστήσει ημάς (ο Θεός) τη εαυτού δυνάμει, ότι πας κόσμος του Θεού συνέχεται χειρί».

***

             Γεννάται όμως το ερώτημα^. πώς θα είναι τα σώματα των δικαίων, οι οποίοι θα κληθούν στην απόλαυση των αγαθών του παραδείσου; Εμείς, οι άνθρωποι δεν μπορούμε να συλλάβουμε σ’ όλη της την έκταση, την μέλλουσα αυτή πραγματικότητα. Βάσει όμως των ενδείξεων που μας παρέχει η Καινή Διαθήκη μπορούμε να συλλάβουμε μερικές απόψεις από αυτήν την πραγματικότητα. Ο Ευαγγελιστής Ιωάννης μας πληροφορεί^. ότι «Αγαπητοί, τώρα είμεθα, τέκνα του Θεού, αλλ’ ακόμη δεν έχει φανερωθεί τι θα είμεθα εις το μέλλον. Γνωρίζομεν όμως ότι όταν ο Χριστός φανερωθεί με όλην αυτού την δόξαν, θα γίνωμεν και ημείς όμοιοι με αυτόν κατά την δόξαν, διότι θα τον ίδωμεν όπως είναι εις όλην του την θείαν δόξαν, η οποία θα είναι και ιδική μας δόξα» (Α΄Ιωαν. 3:2).

            Το σώμα των δικαίων, δεν θα έχει ανάγκη από τροφή και στέγη, σύμφωνα με την διαβεβαίωση του Αποστόλου Παύλου (Α΄Κορινθ. 6:13). Δεν θα παγώνει από το ψύχος, δεν θα δέχεται πληγές και άλλες κακώσεις δεν θα υπόκειται σε ασθένειες ούτε, στον θάνατο. Μία ιδέα του ενδόξου σώματος του Σωτήρος Χριστού έλαβαν οι τρεις Απόστολοι στο όρος της Μεταμορφώσεως, όσον τους ήταν δυνατόν. Ήλιος, φως, στιλπνότης και άλλες όμοιες εκφράσεις χρησιμοποιούν οι τρεις μαθητές, για να περιγράψουν την ουράνια αυτή δόξα του Κυρίου. Την μελλοντική αυτή δόξα θα την αποκτήσουν οι δίκαιοι στον παράδεισο. Θα γίνουν όμοιοι κατά τη δόξα προς τον Κύριον. Ο Ευαγγελιστής Ματθαίος μας πληροφορεί ότι ο Κύριος υπεσχέθη «τότε οι δίκαιοι θα λάμψουν ένδοξοι σαν τον ήλιον εις την βασιλείαν του ουρανίου Πατρός των» (Ματθ. 13:43) και (Α΄ Κορ. 15:42-45). Υπάρχει άλλο φωτεινότερο σώμα για τις αισθήσεις μας από τον ήλιον; Έτσι θα λάμψουν οι δίκαιοι στην βασιλείαν του Θεού. Η αγιότης της ψυχής των και ο άλλος πλούτος των αρετών των θα ακτινοβολείται και στο ουράνιον σώμα των.

***

Εάν θέλουμε και εμείς θα αναστηθούμε όχι σε ανάσταση κρίσεως και καταδίκης μας, αλλά σε ανάσταση ενδόξου και μακαρίας ζωής, υπό την προϋπόθεση ότι θα καταβάλλουμε κάθε προσπάθεια σε συμμόρφωση της επιγείου ζωής μας προς το θέλημα του Κυρίου μας.