Πολιτική για τον λαό μέρος 4ο

γράφει ο Πλάτων Ρούτης

Στην συνέχεια των άρθρων μας «Πολιτική για τον Λαό»  παρουσιάζουμε το Κομμουνιστικό Κόμμα Ελλάδας (ΚΚΕ). Στις τελευταίες εκλογές του 1919 αναδείχτηκε τέταρτο κόμμα στη βουλή με 15 βουλευτές και με ποσοστό 5.30% του εκλογικού σώματος, και με δύο Ευρωβουλευτές. 

Το ΚΚΕ είναι το αρχαιότερο πολιτικό κόμμα στην Ιστορία της νεώτερης Ελλάδας.  Ήταν στις 17-23 Νοέμβρη  στο μακρινό 1918, τότε που συνήλθε στον Πειραιά, στα γραφεία του Συνδέσμου Μηχανικών Ατμόπλοιων, το Α’ Πανελλαδικό Σοσιαλιστικό Συνέδριο, ιδρυτικό του Σοσιαλιστικού Εργατικού Κόμματος Ελλάδας (ΣΈΚΕ), που το 1924 μετονομάστηκε σε ΚΚΕ, το οποίο γνωρίζουμε μέχρι και σήμερα. Με τη δημιουργία του ΚΚΕ, αρχίζει μία πορεία έως τις μέρες μας με το ΚΚΕ ως οργανωτή και καθοδηγητή των εργατικών και λαϊκών αγώνων, ως πρωτοστάτη για τα λαϊκά δικαιώματα σε όλους τους τομείς. Το ΚΚΕ απο θέμα αρχων πια, ειναι ενάντια στην λυκοσυμμαχία του ΝΑΤΟ και ενάντια στην Ιμπεριαλιστική Ευρωπαϊκή Ενωση.

Η δημιουργία του ΚΚΕ δεν πρόσθεσε ένα επιπλέον κόμμα στα ήδη υπάρχοντα.  Ο πυρήνας της ιδεολογίας του βρίσκεται απέναντι στην αστική τάξη και στην φιλελεύθερη ιδεολογία της. Η ίδρυση του ΚΚΕ ήταν μια ποιοτική τομή στην ελληνική κοινωνία. Εμφανίστηκε το κόμμα συγκεκριμένης τάξης, της εργατικής, ένα κόμμα επαναστατικό, που ήρθε για να πάει πολύ μακριά. “Κόμμα της ανάγκης κι ώριμο τέκνο της οργής”.

Το ΚΚΕ είναι το συνειδητό, οργανωμένο, πρωτοπόρο τμήμα της εργατικής τάξης που έχει στρατηγικό στόχο την ανατροπή του καπιταλισμού και την οικοδόμηση του σοσιαλισμού - κομμουνισμού.

Το άρθρο αυτό δεν έχει σκοπό καλύψει τους πολύχρονους αγώνες που έδωσε το ΚΚΕ. Αλλά θα έχει πετύχει τον σκοπό του αν καταφέρει να τοποθετήσει το ΚΚΕ στις πραγματικές του διαστάσεις. Άλλωστε αναγκαστικά, λόγω χώρου θα πιαστούν ορισμένες μόνο –ουσιώδεις ελπίζω– διαστάσεις. 

Η ιστορία του ΚΚΕ είναι συνδεδεμένη με την ιστορία του λαού και τους αγώνες του.

Η πολύχρονη θετική και αρνητική πείρα του ΚΚΕ επιβεβαιώνει ότι η εργατική τάξη δεν μπορεί να εκπληρώσει την ιστορική της αποστολή, αν δεν έχει το δικό της γερό, καλά οργανωμένο και θεωρητικά εξοπλισμένο κόμμα, το Κομμουνιστικό Κόμμα.  Το ΚΚΕ καθοδηγείται από την επαναστατική κοσμοθεωρία του μαρξισμού - λενινισμού. Παρακολουθώντας συστηματικά τα νέα επιστημονικά και τεχνολογικά επιτεύγματα, επιχειρεί τη διαλεκτική - υλιστική ερμηνεία των εξελίξεων, τη γενίκευση της πείρας του εργατικού και λαϊκού κινήματος με θεμέλιο την κομμουνιστική ιδεολογία και κριτήριο την ανάγκη απελευθέρωσης της εργατικής τάξης από την εκμετάλλευση των  καπιταλιστών. Αντιπάλεψε τις αντιδραστικές θεωρίες, όπως της «ψωροκώσταινας», της «κατωτερότητας της γυναίκας», τις ρατσιστικές θεωρίες, τον εθνικισμό - κοσμοπολιτισμό του κεφαλαίου, το σκοταδισμό και τη μισαλλοδοξία. Αγωνίζεται για μια βαθιά ανθρωπιστική, επιστημονικά θεμελιωμένη λαϊκή Παιδεία. Με την ιδεολογία και τους αγώνες του ενέπνευσε τους ριζοσπάστες διανοούμενους και καλλιτέχνες, αναδείχθηκε συνεπής και σταθερός υπερασπιστής του ελληνικού λαϊκού πολιτισμού.

Οργανωτικά το ΚΚΕ έχει σαν καθοδηγητικό του όργανο την Κέτρική Επιτροπή η οποία εκλέγεται σε συνέδριο του κόμματος κάθε τέσσερα χρόνια. Ο γραμματέας της Κεντρικής Επιτροπής και ηγέτης του κόμματος είναι ο Δημήτρης Κουτσούμπας. 

Οι βαθιές ιστορικές ρίζες του ΚΚΕ στην εργατική τάξη και στο λαό και η σταθερή προσήλωση στις θεμελιώδεις αρχές του μαρξισμού – λενινισμού, εξηγούν γιατί ύστερα από την κρίση και ιδιαίτερα του 1968 και του 1991 κατόρθωσε να εξασφαλίσει τη συνέχειά του, παρά την αποχώρηση μέρους των δυνάμεών του.  Η σύνδεση του με τον λαό είναι άμεση με τους συνδικαλισμένους εργάτες στο ΠΆΜΕ, την οργάνωση γυναικών Ελλάδας ΟΓΕ και την επιτροπή Ειρήνης. Οι οργανώσεις βάσεις του ΚΚΕ είναι το δραστήριο κομμάτι του με μέλη τους κατοίκους των πόλεων, των περιοχών και με το λαϊκό κίνημα

Το ΚΚΕ αγωνίζεται χωρίς συμβιβασμούς μέσα αλλά και έξω από την βουλή στην πάλη της εργατικής τάξης, των μικροαστικών στρωμάτων, για τα δικαιώματα της νεολαίας, των γυναικών των λαϊκών στρωμάτων, για την ειρήνη, τις ελευθερίες και τα δικαιώματα, ενώ αναδείχνεται ιδιαίτερα ο ρόλος του στα Γράμματα και στις Τέχνες.

Σε αντίθεση με τα φιλελεύθερα και σοσιαλδημοκρατικά κόμματα στην Ελλάδα το ΚΚΕ, από την ίδρυση του, στάθηκε στο πλευρό της νεολαίας της χώρας μας. Έδειξε φροντίδα για τα προβλήματα και το μέλλον της. Εξακολουθεί να προβάλει με εμπιστοσύνη στο πρόσωπο της νέας γενιάς, στις δυνατότητές της να συμβάλει στην οικοδόμηση του σοσιαλιστικού μέλλοντος. Ίδρυσε την Κομμουνιστική Νεολαία Ελλάδας (ΚΝΕ) το 1968.

Τι ήταν το ΚΚΕ στις αρχές της Κατοχής; Ένα γενικά μικρό σε εμβέλεια κόμμα που είχε υποστεί συντριπτικά χτυπήματα από τη δικτατορία Μεταξά-Γεωργίου Β΄. Είχε όμως το απαραίτητο πολιτικό κύρος και δοκιμασμένα στελέχη για να αναπτύξει την πολιτική του. Το κύρος το αντλούσε από τη πλήρη αντίθεσή του με το δικτατορικό καθεστώς.  Δημιούργησε την μεγάλη Εθνική Αντίσταση ΕΑΜ και ΕΛΑΣ απέναντι στους Ναζιστές και φασίστες συνεργάτες τους. Από τον Ιούλιο του 1941, το ΚΚΕ καλούσε σε ένα εθνικό μέτωπο απελευθέρωσης με πρωταρχικό στόχο το διώξιμο των κατακτητών. Επίσης έμπαινε ο στόχος για την επόμενη μέρα μιλώντας «για το σχηματισμό προσωρινής κυβέρνησης από όλα τα κόμματα, που θα αποκαταστήσει τις δημοκρατικές ελευθερίες του λαού, θα του εξασφαλίσει ψωμί και δουλειά, θα συγκαλέσει συντακτική εθνοσυνέλευση και θα υπερασπίσει την ακεραιότητα και την ανεξαρτησία της Ελλάδας από κάθε ξενική ιμπεριαλιστική δύναμη». Το ΚΚΕ, έπρεπε να αντιμετωπίσει την εντεινόμενη αντικομμουνιστική προπαγάνδα. Και ούτε αυτή η προπαγάνδα ήταν αμελητέα ούτε ο αστικός πολιτικός κόσμος διαλυμένος, όπως θέλουν απλουστευτικές περιγραφές της εποχής.

Το ΚΚΕ Είναι ένα από τα περισσότερο δοκιμασμένα κινήματα. Μέσα σε περισσότερα από εκατό χρόνια ζωής υπήρξε ιδιαίτερος στόχος τριών φασιστικών και ακροδεξιών διδακτοριών. Πέρασε, μέσα σε καθεστώς αστικής κοινοβουλευτικής νομιμότητας και μισόν αιώνα κήρυξής του σε κατάσταση εκτός νόμου. Πέντε χιλιάδες αγωνιστών του έπεσαν από σφαίρες των εκτελεστικών αποσπασμάτων σ’ έναν εμφύλιο πόλεμο στον οποίο παγιδεύθηκε —και πολύ περισσότεροι σκοτώθηκαν σ’ αυτόν σε μάχες στα βουνά. Τρεις αιματηρές εξεγέρσεις σημαδεύουν την εκατοντάχρονη ιστορία του. Στον τελευταίο παγκόσμιο πόλεμο βρέθηκε επικεφαλής ενός απαράμιλλου μαζικού παλλαϊκού κινήματος αντίστασης, με το ΕΑΜ και με το στρατιωτικό τμήμα του τον ΕΛΑΣ και έδωσε νικηφόρες μάχες ενάντια στους κατακτητές και τους ντόπιους συνεργάτες του.  Αγωνίστηκε για την αναδημιουργία μιας Ελλάδας ανεξάρτητης, με γνήσιους δημοκρατικούς θεσμούς που θα εκφράζουν πιστά τη λαϊκή βούληση, με κοινωνική οργάνωση που θα βασίζεται σε μια πλατιά ταξική συμμαχία των δυνάμεων της εργασίας και του πολιτισμού.

Εκατόμβες αίματος Ελλήνων πατριωτών κομμουνιστών δολοφονήθηκαν από τις δυνάμεις κατοχής. Χωριά κάηκαν και σβήστηκαν από τον χάρτη    Η συμβολή του ΚΚΕ στην απελευθέρωση της Ελλάδας στο Δεύτερο Παγκόσμιο πόλεμο ήταν σημαντική. 

Στην συνέχεια και μετά από έναν βρώμικο εμφύλιο που τον δημιούργησαν οι Βρετανοί με την επαίσχυντη την απόφαση του Ουίνστον Τσώρτσιλ να ανοίξει πυρ ο βρετανικός στρατός κατά των Ελλήνων συμμάχων του, εξοπλίζοντας συνεργάτες των Ναζί στην Ελλάδα και επισημαίνουν ότι η απόφαση αυτή έσπειρε τους σπόρους για την άνοδο της ακροδεξιάς στην Ελλάδα. Όπως αναφέρει ο Guardian, και οι δημοσιογράφοι Εντ Βουλιάμι και Έλενα Σμιθ. Η ωμή λογική των Βρετανών θεωρούσε προβληματική την αυξανόμενη επιρροή του ΚΚΕ στο κίνημα της εθνικής αντίστασης (το οποίο είχε υποστηρίξει ο Τσόρτσιλ κατά τη διάρκεια της κατοχής), ενώ, τα σχέδιά τους ήταν να επαναφέρουν τον βασιλιά.Για τον λόγο αυτό, συνεχίζει ο Guardian, ο Τσόρτσιλ αποφάσισε να υποστηρίξει τους συνεργάτες του Χίτλερ στην Ελλάδα, εξοπλίζοντας και ενισχύοντάς τους ενάντια στους μέχρι πρότινος συμμάχους τους. Αυτή η επιλογή οδήγησε στη χώρα σε έναν αιματηρό εμφύλιο πόλεμο και έναν διχασμό της πολιτικής ζωής.
Καταλήγοντας, οι Βουλιάνι και Σμιθ, σημειώνουν με τρόπο δηκτικό ότι τα Δεκεμβριανά, παρότι σημαντική πτυχή της ευρωπαϊκής ιστορίας, παραμένουν άγνωστα στην Βρετανία, εξαιτίας της ντροπής, της υπεροψίας ή της έλλειψης ενδιαφέροντος να αναγνωριστούν οι συνέπειες των ιστορικών πολιτικών επιλογών της.

Στα 102 χρόνια πορείας του το ΚΚΕ δεν έχασε την ιστορική του συνέχεια, κατόρθωσε, μέσα σε δύσκολες συνθήκες, να διατηρήσει τον επαναστατικό του χαρακτήρα, ενώ ποτέ δε δίστασε να αναγνωρίσει λάθη, παρεκκλίσεις, να κάνει ανοιχτή αυτοκριτική μπροστά στο λαό. Αντιπάλεψε την αντίληψη συνεργασίας εκμεταλλευτών και εκμεταλλευομένων, την υποταγή στους εκμεταλλευτές, υπερασπίστηκε τις εργατικές και λαϊκές κατακτήσεις.

Η όλη ιστορική διαδρομή του ΚΚΕ καταξιώνει την αναγκαιότητα ύπαρξής του στην ελληνική κοινωνία. Το ΚΚΕ δεν διεκδικεί κανενός είδους περγαμηνές για τη θέση του στο παγκόσμιο μνημείο των αγώνων. Ανιδιοτέλεια στην καθημερινή κοινωνική προσφορά και της παρουσίας του για να ανοίξει ο δρόμος για ένα καλύτερο αύριο για τον σοσιαλισμό κομμουνισμό.

ΑΝ ΘΈΛΕΙ Σ ΝΑ ΛΈΓΕΣΑΙ ΑΝΘΡΩΠΟΣ¨΄

Πάνω στα ματωμένα πουκάμισα

των σκοτωμένων

εμείς καθόμασταν τα βράδια 

και ζωγραφίζαμε σκηνές

από την αυριανή ευτυχία

του κόσμου.

Έτσι γεννήθηκαν οι σημαίες μας.

Τάσος Λειβαδίτης