Τι κρατικός μηχανισμός και κουραφέξαλα…….

γράφει ο Πλάτων Ρούτης proutis0107@rogers.com

Ακούω «κρατικός μηχανισμός» και επειδή ο όρος δεν είναι σαφής αναρωτιέμαι τι ακριβώς μηχανισμός είναι αυτός και ποιος είναι υπεύθυνος εκεί. Ο υπεύθυνος μπορεί να είναι ένας υπουργός της κυβέρνησης ή τέλος πάντων συνήθως ένα πρόσωπο αιρετό. Ας πούμε κρατικός μηχανισμός είναι κάτι που έχει δημιουργηθεί από την ανώτερη πολιτική εξουσία της χώρας και αυτός ο μηχανισμός πρέπει να παράγει ένα έργο σχετικό με την ιδιότητα του. Άλλωστε μηχανισμός είναι μια διαδικασία που δείχνει ότι κάτι δουλεύει. Αυτό όμως που δεν είναι κατανοητό στον κόσμο και δεν μπορεί να το καταλάβει ή να το δει κάποιος είναι ότι ο κρατικός μηχανισμός είναι άφαντος, δεν δουλεύει και ας ακούει όλη μέρα στα κανάλια για την ετοιμότητα του κρατικού μηχανισμού.
Για ποια ετοιμότητα μιλούν όμως; Μέσα στην ασάφεια της διαχείρισης του κρατικού μηχανισμού φαίνεται να υπάρχει ένα σοβαρό πρόβλημα και συγκρούονται πολλά και μείζονος σημασίας συμφέροντα. Συνυπάρχουν η σύγκρουση αρμοδιοτήτων μέσα στο αστικό πολιτικό σύστημα, η ασυνεννοησία, η… χαλαρή διάθεση, ο κομματισμός, τα επιμέρους συμφέροντα με τον ιδιωτικό παράγοντα και πολλά άλλα δεινά της… κακής μοίρας της Ελλάδας. Ένα πράγμα όμως βαστάει το αστικό πολιτικό σύστημα ενωμένο, η υποστήριξη της πλουτοκρατίας της χώρας που αυτή ουσιαστικά εξυπηρετούν, αλλά και η Ευρωπαϊκή Ένωση που όλοι τους πίνουν νερό στο όνομα της με τα χαράτσια και τα μνημόνια που θα πληρώνει για πολλά χρόνια ο Ελληνικός λαός αν μπορεί ποτέ να τα ξεπληρώσει. Εγώ θα ρωτούσα τον ποιητή Κώστα Βάρναλη αν ζούσε σήμερα: Τι φταίει ποιητή; ― Φταίει το ζαβό το ριζικό μας; ― Φταίει ο Θεός που μας μισεί; ― Φταίει το κεφάλι το κακό μας; Ο Μπάρμπα Κώστας θα απαντούσε: Φταίτε εσείς όλοι μαζί και οι επιλογές σας σε πολιτικό επίπεδο.
Στην Ελλάδα, τα τελευταία είκοσι χρόνια οι κυβερνήσεις της αστικής τάξης της χώρας ταυτίστηκαν με την υπογραφή των Μνημονίων, με την οικονομική ύφεση με τις πολιτικές λιτότητας. Την ίδια ώρα, όμως, τα τελευταία χρόνια προκλήθηκαν και μεγάλες φυσικές καταστροφές οι οποίες άφησαν πίσω τους νεκρούς και τραυματίες και ανυπολόγιστες ζημιές. Οι παράγοντες που οδήγησαν σε τέτοιου μεγέθους καταστροφές στην πλειοψηφία τους ερευνήθηκαν και φάνηκαν οι αδυναμίες όλων των κυβερνήσεων να είναι έτοιμες και να δράσουν για να προστατεύσουν τον λαό σε όλα τα χρόνια μετά την μεταπολίτευση. Σε κάθε περίπτωση που θα έπρεπε να δράσει ο κρατικός μηχανισμός δηλαδή η «Προστασία του Πολίτη», απέτυχε παταγωδώς και άφησε τον λαό απροστάτευτο και εκτεθειμένο στους κινδύνους.

Το αστικό κράτος δεν είναι σε θέση να προστατεύσει τους πολίτες του. Η κύρια φροντίδα του είναι να εξυπηρετήσει τα συμφέροντα των μεγάλων μονοπωλίων. Ο λαός πρέπει να το αντιληφθεί και να προχωρήσει στην οργάνωση των αγώνων του για να μη μετράει συνέχεια ανθρώπινα θύματα σε πλημμύρες, φωτιές, χιόνια και στην πανδημία.
Συγκεκριμένα, στην τελευταία χιονόπτωση παρόλη την έγκαιρη προειδοποίηση, χιλιάδες ήταν οι εγκλωβισμένοι στους χώρους εργασίας και τους δρόμους. Στα δύσκολα εξαφανίστηκαν όλοι και οι πολίτες παρέμειναν για ώρες ατελείωτες εγκλωβισμένοι στους κεντρικούς δρόμους της Αττικής. Δεν ήταν μόνο αυτό, χιλιάδες νοικοκυριά χωρίς ρεύμα που το ακριβοπληρώνουμε. Χιλιάδες αποκλεισμένοι σε διάφορες γειτονιές από Λαύριο μέχρι Μαραθώνα.
Για άλλη μία φορά βιώσαμε χωρίς να υπάρχει χώρος για παρερμηνείες, τις μεγάλες κουβέντες περί ετοιμότητας του κρατικού και περιφερειακού μηχανισμού. Αμέσως διαψεύστηκαν στην πορεία από την ίδια την πραγματικότητα. Είχαν επίσης διαψευστεί και προηγουμένως με τις πλημμύρες του Οκτώβρη αλλά και τις φωτιές του Αυγούστου.
Στην όλη καταστροφή που επικρατεί και την πληρώνει ο λαός, ποτέ δεν διαψεύδονται τα μεγάλα λόγια των κυβερνητικών και άλλων παραγόντων όταν πρόκειται για τις επενδύσεις και το ζεστό χρήμα που απαιτούν οι βιομήχανοι, οι εφοπλιστές και οι μεγάλοι επιχειρηματίες, τότε όλοι μαζί συμφωνούν. Αυτή η στάση τους ήταν και είναι μόνιμη απέναντι στις μεγάλες επιχειρήσεις και τα μονοπώλια, δεν γνωρίζει ούτε από φωτιές, ούτε από πλημμύρες, ούτε από χιόνια.

Οι υποδομές που έχουν σχέση με την προστασία του λαού ζυγίζονται με την βάση κόστους-οφέλους. Η κατάσταση που επικρατεί είναι αποτέλεσμα όλων των κυβερνήσεων που η μία μετά την άλλη ξηλώνουν ό,τι έχει μείνει σε σχέση με την προστασία του λαού. Και σε αυτό το ζύγι κόστος-όφελος κρίθηκαν ότι δεν εξυπηρετούν τα κέρδη των μεγάλων ομίλων και με την λογική τους ξηλώνονται.
Κατηγορούν την κλιματική αλλαγή και τη φέρνουν σα δικαιολογία για τις καταστροφές. Ήξεραν και είχαν προειδοποίηση πολλών ημερών για την χιονόπτωση. Πολλοί δρόμοι φρακάρισαν και ο κόσμος έμεινε εγκλωβισμένος για πολλές ώρες στα αμάξια τους. Ποιος είναι υπεύθυνος για αυτήν την κατάσταση; Ο χειρότερος δρόμος που δεν είχε άμεση πρόσβαση σε έξοδο ήταν η «Αττική Οδός». Αυτός ο δρόμος που είναι κεντρική αρτηρία, έχει παραχωρηθεί σε εταιρεία ιδιωτικών συμφερόντων η οποία είχε και την ευθύνη να διατηρήσει τον δρόμο καθαρό. Παρ’ όλο που αυτή η εταιρεία είχε τα δύο τελευταία χρόνια κέρδη 3 δισεκατομμύρια Ευρώ, (χρήματα κλεμμένα από τον λαό) δεν έκανε άμεσα τίποτα για τον απεγκλωβισμό των ανθρώπων από τα οχήματά τους. Η κυβέρνηση για να εκτονώσει την δυσαρέσκεια και τον θυμό του κόσμου, υποσχέθηκε να δώσει αποζημίωση σε κάθε όχημα το ποσό των 2000 ευρώ. Φυσικά οι δικηγόροι της εταιρείας μπήκαν στο παιχνίδι και από ότι φαίνεται αν ποτέ εκδικαστούν οι υποθέσεις των αποζημιώσεων με την ανάμιξη των δικαστηρίων ο κόσμος θα περιμένει για πολλά χρόνια. Εύχομαι να μην περάσουν και άλλοι χειμώνες και άλλα καλοκαίρια, μέχρι να δούνε μία κάποια αποζημίωση.
Το αστικό κράτος τους είναι σε θέση να φέρνει αστραπή νομοσχέδια που ευνοούν τα μονοπώλια για να λύσει προβλήματα τους, δεν είναι όμως ικανό να διασφαλίσει αυτό που λέγεται «πολιτική προστασία» δηλαδή την προστασία του πολίτη. Δεν μπορεί να κάνει αυτό γιατί δεν είναι προσανατολισμένο σε αυτή την κατεύθυνση και απαιτούνται κονδύλια και σχεδιασμός και στο τέλος η προστασία του πολίτη δεν έχει κέρδος. Εδώ είναι φανερό ότι στην σύγκριση κόστος-κέρδος η ζυγαριά γέρνει προς το κέρδος. Όσο πιο μικρότερο το κόστος τόσο μεγαλώνει το κέρδος. Αυτή είναι μία απλούστερη οικονομική ανάλυση του καπιταλισμού.
Η Ελλάδα είναι από αυτά τα κράτη που συνήθως ανήκουν στον τρίτο κόσμο σε ό,τι έχει σχέση με τα όργανα του κράτους. Φταίει η μοίρα της Ελλάδας ή το κεφάλι μας το ξερό; Από τις μίζες που εισπράττονται από ανθρώπους του κρατικού μηχανισμού, σπανίως οι υπεύθυνοι κρατικοί λειτουργοί οδηγούνται στη δικαιοσύνη, όχι μόνο σαν επίορκοι στον όρκο που έδωσαν αλλά και σαν κοινοί απατεώνες. Τώρα πια άπαντες έχουν "λερώσει" τα χέρια τους και έχουν μπει στο ίδιο μίξερ. Ακόμη και εκείνοι που έσκιζαν τα ρούχα τους ότι δε θα το κάνουν.

Στο σημείο αυτό σκέφτομαι κάτι σχετικό με την Σοσιαλιστική Κούβα που και αυτή χτυπήθηκε από την πανδημία. Ο νεαρός πρόεδρος της Κούβας Miquel Dias-Canel σε ομιλία του ανέφερε ότι «παίρνουμε δραστικά μέτρα για την προστασία του λαού μας. Το ακαθάριστο εθνικό προϊόν (ΑΕΠ) θα έχει μείωση κατά 8%, αλλά θα κινηθεί όλος ο κρατικός μηχανισμός να σώσει τον λαό μας για να μη δούμε νεκρούς». Σε σύγκριση με τον σχεδόν ίδιο πληθυσμό με την Ελλάδα η Κούβα είχε σε όλη την διάρκεια της πανδημίας μέχρι τώρα που γράφονται αυτές οι γραμμές 8,407 θανάτους. Στο ίδιο διάστημα στην Ελλάδα είχαμε 23,608 θανάτους. Αυτά τα στατιστικά στοιχεία είναι από τον Παγκόσμιο Οργανισμό Υγείας για το ίδιο χρονικό διάστημα. Εδώ είναι ξεκάθαρη η υπεροχή του σοσιαλισμού απέναντι στον καπιταλισμό της Ελλάδας. Σε σύγκριση με άλλα καπιταλιστικά κράτη ο αριθμός θανάτων ανά εκατομμύρια κατοίκους είναι πολύ μεγαλύτερος από την Κούβα. Η Κούβα περήφανα μπορεί να πει ότι είναι η μόνη χώρα με τους λιγότερους κατά πολύ θανάτους από όλα τα άλλα καπιταλιστικά κράτη και αυτό παρόλο το βρώμικο εμπάργκο που έχουν ενάντια στην Κούβα οι ΗΠΑ και η ΕΕ. Στον καπιταλισμό από την άλλη πλευρά, δίνεται μεγάλη σπουδαιότητα και γίνεται ιεράρχηση όλων αυτών που υπηρετούν το καπιταλιστικό σύστημα για την κερδοφορία του και λένε ότι η κινητήρια δύναμη είναι το χρήμα. Στον Σοσιαλισμό σε αντίθεση η κινητήρια δύναμη είναι η ζωή του λαού.

Το ηλεκτρικό ρεύμα, κόβεται για 5-6 και 7 ημέρες. Τι κάνει ο κρατικός μηχανισμός; Για να βαστάει ζωντανά τα δίχτυα του ρεύματος, για να κάνουν το κέρδος οι μεγάλο-επιχειρηματίες, έχει τα χρήματα και διατηρεί σε καλή κατάσταση τα δίχτυα του ρεύματος που τους παρέχει την ενέργεια, αλλά για τις ανάγκες του λαού δεν έχει τα κονδύλια για να προστατεύσει τον λαό και να του παρέχει ηλεκτρικό ρεύμα.
Οι εργαζόμενοι και τα φτωχά λαϊκά στρώματα της Ανατολικής Αττικής», με αφορμή τα τεράστια προβλήματα που προκλήθηκαν στην περιοχή από την κακοκαιρία «Ελπίδα», κατάλαβαν πολύ καλά τι θα πει ''επιτελικό'' κράτος. Χιλιάδες εγκλωβίστηκαν στους χώρους εργασίας όπου η μόνη βοήθεια ήταν η αλληλεγγύη των συναδέλφων τους.
Το επιτελικό κράτος τους έπνιξε τον κόσμο στις πλημμύρες, τον έκαψε με τις φωτιές και τον έθαψε στο χιόνι. Η κυβέρνηση του Μητσοτάκη των «αρίστων» απέτυχαν παταγωδώς. Η κυβέρνηση και τα υπόλοιπα κόμματα της αστικής τάξης ζυγίσθηκαν, μετρήθηκαν και βρέθηκαν λίγοι. Μεγάλες οι ευθύνες τους. Η κοινωνία τους πληρώνει ακριβά σε χρήμα και δυστυχώς σε ανθρώπινες ζωές.