ΚΥΡΙΑΚΗ ΙΑ’ ΛΟΥΚΑ

«ΕΡΧΕΣΘΕ ΟΤΙ ΗΔΗ ΕΤΟΙΜΑ ΕΣΤΙ ΠΑΝΤΑ» (Κεφ. 14: 16-24)

Θαύμα μέγα το Μυστήριο της Θείας Ευχαριστίας. Η αναπαράσταση του Γολγοθά. Η ανάμνηση του Κυρίου. Η αναίμακτη θυσία. Η θεοσύστατη λυτρωτική τελετή, που ξεκίνησε από εκείνη τη νύχτα της Μεγάλης Πέμπτης. Τότε που ο Θεάνθρωπος Ιησούς στο Μυστικό Δείπνο πήρε στα θεία Του χέρια τον άρτο, ευχαρίστησε τον Ουράνιο Πατέρα, και μοιράζοντάς τον στους μαθητές Του είπε: «λάβετε, φάγετε, τούτο εστί το σώμα μου». Κι αφού επήρε το ποτήρι με το κρασί, ευχαρίστησε πάλι τον Πατέρα λέγοντας: «πίετε εξ αυτού πάντες, τούτο γαρ εστί το αίμα μου το της καινής διαθήκης το περί πολλών εκχυνόμενο εις άφεσιν αμαρτιών».

Η παράδοση του Μυστηρίου της Θείας Ευχαριστίας θα παραμένει για πάντα, η πιο υπέροχη έκφραση της θείας αγάπης.
Από εδώ και πέρα η νίκη κατά του κακού είναι η πιο εύκολη (Ματθ. 11:30). Με τον Χριστό δεν έχει δύναμη η αμαρτία, διότι «το Νίκος έδωκεν ημίν», και ο αγώνας κατά του κακού είναι πιο αποτελεσματικός. Ο θεοφόρος Ιγνάτιος ονομάζει τη Θεία Ευχαριστία «φάρμακον αθανασίας και αντίδοτον του μη αποθανείν». Όπως με τη μετάγγιση ξένου αίματος σώζεται ο άρρωστος, έτσι και κάθε άνθρωπος σώζεται απ’ της ψυχής τον αιώνιο θάνατο, με το Πανάγιο Αίμα του Χριστού. Το χρειαζόμαστε. Μας είναι απαραίτητο. Είναι της ψυχής η τροφή. «Εγώ ειμι ο άρτος ο ζων ο εκ του ουρανού καταβάς (Ιωάν. 6:51). Το είχε πει στο λαό πολύ πριν τη θυσία Του. Και πρόσθεσε: «Εάν μη φάγητε την σάρκα του υιού του ανθρώπου και πίητε αυτού το αίμα, ουκ έχετε ζωήν εν εαυτοίς. Ο τρώγων μου την σάρκα και πίνων μου το αίμα έχει ζωήν αιώνιον…».
Θαυμασμός πλημμυρίζει την καρδιά μας και μόνο με τη σκέψη του Μεγάλου Μυστηρίου. Η Εκκλησία γεννήθηκε από τον θάνατο του Σωτήρα Χριστού και συνεχίζει να ζει από τη χάρη της ματωμένης Του θυσίας. Ο Ισραηλιτικός λαός πέρασε διά της Ερυθράς Θαλάσσης, από τη γη της σκλαβιάς στη γη της επαγγελίας. Κι εμείς περνούμε, διά του ζωηρρύτου Αίματος του Χριστού, από τον πνευματικό θάνατο στην επαγγελία της νέας χάριτος. Η Θεία Ευχαριστία μεταδίδει τον αυτουργό της Χάριτος, τον ίδιο τον Θεό. Ο Ιησούς Χριστός είναι Τέλειος Θεός και Τέλειος άνθρωπος, ενωμένος και αχώριστος. Τρώγοντας λοιπόν το Σώμα του Ιησού Χριστού, το οποίον είναι «ζωοποιούν» ενωνόμαστε κατά χάρη με τη θεότητα, η οποία κατοικεί ολόκληρος εντός Αυτού (Κολοσσ 2:9). Ο ανθρώπινος νους δεν ημπορεί να κατανοήσει αυτό το απειροκάμωτο θαύμα. Δεν ημπορεί να εξιχνιάσει τον αβυθομέτρητο ωκεανό του Μυστηρίου. Μονάχα με την πίστη κατανοούνται τ’ ακατάληπτα και γνωρίζονται τ’ ανεξιχνίαστα (Εβρ. 11:11).
Με ιερή νοσταλγία και φλογερό πόθο αναζητούν οι άγιες ψυχές την ένωσή τους με τον Χριστό. Τίποτε δεν μπορεί να σβήσει την δίψα τους και να χορτάσει την πείνα τους, παρά μονάχα το Σώμα και το Αίμα του Ιησού Χριστού.
Μας καίει τούτος ο πόθος; Κοινωνούμε τακτικά, ή μήπως τύχουμε πάρεργο; Πόσοι δυστυχώς κοινωνούν μία, δύο φορές το χρόνο και έτσι… για τα χρόνια πολλά! Πόσοι άλλοι μένουν ψυχροί κι αδιάφοροι μακριά από τη Θεία Κοινωνία! Δείγμα κι αυτό μιας ψεύτικης χριστιανικής ζωής. ΄Όπως ο άνθρωπος πεθαίνει δίχως τροφή, έτσι κι η ψυχή νεκρώνεται δίχως την ουράνια πνευματική τροφή. Ο θ΄ Αποστολικός Κανόνας ορίζει και λέγει: Όσοι μπαίνουν στο ναό για να παρακολουθήσουν τη θεία Λειτουργία και φεύγουν δίχως να κοινωνήσουν, πρέπει να αφορίζονται. Ο Μ. Βασίλειος φτάνει στο σημείο να πει πως, η Θεία Κοινωνία πρέπει να λαμβάνεται όχι μόνο κάθε μήνα και κάθε εβδομάδα, αλλά και κάθε ημέρα. Καταπληκτική κι ακατόρθωτη μας φαίνεται σήμερα η συμβουλή αυτή. Αυτό δείχνει, ότι οι περισσότεροι ξέφυγαν από το γνήσιο πνεύμα του χριστιανισμού. Έγιναν Χριστιανοί της ταυτότητος! Χριστιανοί αχρίστιανοι! Δίχως βάθος κι εσωτερική ζωή.
Την τακτική και συχνή Θεία Μετάληψη, την συνιστά η Γραφή, οι Πατέρες κι όλη η παράδοση της Εκκλησίας. Ταυτόχρονα πρέπει να προσέχουμε και την προετοιμασία μας, διότι κι εδώ σκοντάφτουν οι πιο πολλοί. Μονάχα Χριστιανοί που πλένονται στο πνευματικό λουτρό της Εξομολόγησης, μπορούν να πλησιάζουν τον Άγιο των Αγίων. Δεν ξέρουν, ότι όποιος κοινωνεί δίχως ψυχική προετοιμασία αμαρτάνει περισσότερο; Ας αφήσουμε όλες τις άλλες δικαιολογίες… «Δοκιμαζέτω άνθρωπος εαυτόν και ούτω εκ του άρτου εσθιέτω και εκ του ποτηρίου πινέτω. Ο γαρ εσθίων και πίνων αναξίως κρίμα εαυτώ εσθίει και πίνει» (Α΄Κορ. ΙΑ’ 28-29). Ποιος τολμά να πάει σ’ επίσημο γεύμα χωρίς κατάλληλο ένδυμα; Ποιος τολμά να εμφανισθεί ακάθαρτος και ρυπαρός εμπρός στον Βασιλέα των Βασιλέων; Δεν είναι αυτό προσβολή στον οικοδεσπότη; Ο Κύριος θα του πει: «Φίλε, πως εμπήκες εδώ χωρίς να έχεις ένδυμα γάμου; (Ματθ. 22:12). Γι’ αυτό λοιπόν χρειάζεται προηγουμένως προσοχή αυτοεξέταση, μετάνοια, εξομολόγηση, νηστεία και προσευχή και ελεημοσύνη και συναίσθηση και φόβος Θεού.
Αγαπητέ μου, από πότε έχεις να κοινωνήσεις το Πανάχραντο Σώμα του Χριστού και το Τίμιο Αίμα Του; Γιατί δεν κοινωνείς; Τι είναι αυτό που σε εμποδίζει να πλησιάσεις στο Μυστήριο της Θείας Ευχαριστίας; Ο εγωισμός; Η αμαρτωλότης; Και μέχρι πότε θα μένεις έτσι αμαρτωλός με βαριά τη συνείδηση; Πότε νομίζεις ότι θα πάρεις την απόφαση της επιστροφής; Ο Κύριος περιμένει κι εσένα να του κτυπήσεις την πόρτα. Θα σου ανοίξει και τότε θα μπει μέσα στην καρδιά σου και θα δεις πόσο γλυκός είναι!
Ο Κύριος μας προσκαλεί στο μεγάλο Δείπνο με αγάπη όλους. «Ελάτε» μας λέγει, «διότι τα πάντα είναι ήδη έτοιμα».