Share
Visit Us
email us
CLICK TO VIEW THE WHOLE PUBLICATION ONLINE

Γράφει ο Πλάτων Ρούτης - proutis0107@rogers.com

Έχουν περάσει περίπου 9 μήνες από τότε που ο κορονοϊός ανακηρύχτηκε σε πανδημία. Ο τρόπος ζωής μας άλλαξε ριζικά και αυτό είχε μεγάλες επιπτώσεις σε πολλές δραστηριότητες αλλά και στην ψυχολογία των ανθρώπων. Περίπου 7.8 δισεκατομμύρια άνθρωποι σε όλο τον κόσμο έχουν κλειστεί στα σπίτια τους. Πολλά εκατομμύρια συνανθρώπων μας έχουν προσβληθεί και περισσότερο από ένα εκατομμύριο έχουν χάσει τη ζωή τους ανά την υφήλιο.  Προκάλεσε σοκ στις αγορές και μεγάλες αναταράξεις στην παγκόσμια οικονομία και εξέθεσε την ανικανότητα -ή την αποτελεσματικότητα- των κυβερνήσεων, να την αντιμετωπίσουν με τα λιγότερα θύματα σε ανθρώπινες ζωές.

Πίσω απ’ τα περιοριστικά μέτρα για την πανδημία, η κυβέρνησή κρύβει τον αντεργατικό αυταρχισμό της (μειώσεις μισθών, αναστολές συμβάσεων εργασίας κ.λπ. κ.λπ.). Στο σύστημα υγείας ακόμα ισχύει η εγκληματική μανία αποδόμησης του Εθνικού Συστήματος Υγείας που εκδήλωναν και πριν την πανδημία Covid-19, προσαρμόζοντας με Πράξεις Νομοθετικού Περιεχομένου τα μέτρα ενίσχυσης του δυναμικού του ΕΣΥ (προσλήψεις γιατρών, ΜΕΘ κ.λπ.) στα συμφέροντα των ιδιοκτητών ιδιωτικών νοσηλευτηρίων.

Η πανδημία αυτή έχει προκαλέσει πολλές αλλαγές στον κόσμο και θα πυροδοτήσει και άλλες που θα γίνουν ορατές στο μέλλον. Οι αλλαγές αυτές θα επηρεάσουν την οικονομική και κοινωνική ζωή των ανθρώπων. Οι συνήθειες στην καθημερινότητα μας θα αλλάξουν και ότι φαίνονταν απίστευτο την  εποχή του προ-κορονωιού θα γίνει η ρουτίνα μας. 

Μέχρι τώρα οι αρχές έχουν πειραματισθεί και έχουν μία εμπειρία. Για παράδειγμα επιβάλουν τις μάσκες για την προστασία του πληθυσμού και το δεχτήκαμε. Έκλεισαν τα μαγαζιά και μας έβαλαν σε καραντίνα. Δεν μας επέτρεψαν να απομακρυνθούμε από το σπίτι μας αλλά μόνο σε μία ακτίνα ορισμένων χιλιομέτρων. Σε πολλά μέρη και στην Ελλάδα έπρεπε να πάρεις της άδεια του κράτους να βγεις έξω με τον σκύλο σου. Ανακαλούν τα μέτρα και μετά τα επιβάλουν πάλι για οικονομικούς η πολιτικούς λόγους κατά πως τους συμφέρει με νομοσχέδια η με διαταγές.

Όλα αυτά τα δεχτήκαμε γιατί υπάρχει η απειλή του ιού και για να προστατεύσουμε την υγεία μας αλλά και την υγεία των άλλων. Δεν γνωρίζουμε πότε θα βγούμε από αυτή την κατάσταση. Πόσα χρόνια θα χρειαστεί και αν τελικά εξαφανιστεί ο ιός η θα μας απειλεί για πολύ καιρό ακόμα. Θα εξακολουθούμε να είμαστε κάτω από μια τέτοια κατάσταση τελείως αδιαμαρτύρητα όπως και τώρα; Σε μία δοσμένη μελλοντική περίοδο μετά κορονωιού ίσως παρουσιαστεί μία καινούργια απειλή πραγματική η και πλασματική τότε τι θα γίνει, θα εξακολουθούμε να έχουμε την ίδια εμπιστοσύνη στην κυβέρνηση και στις αρχές;

Οι μηχανισμοί αστυνόμευσης του κόσμου έχουν γίνει καταπιεστικοί σε βαθμό που δεν φαίνεται οι κυβερνήσεις να τους ανακόπτουν την δράση αλλά αντίθετα την ενθαρρύνουν σε ορισμένες περιπτώσεις όπως γίνεται τελευταία στην Ελλάδα και στην Γαλλία, στην Ινδία και αλλού.  Οι φασιστικές πρακτικές και η βία ενάντια στον κόσμο εντείνονται και πολλά όργανα της αστυνομίας φανερά πια επιδεικνύουν τα φασιστικά χαρακτηριστικά  τους με την βία και την καταστολή, όπως στην περίπτωση της μνήμης του Γρηγορόπουλου, 

Επειδή είναι αδύνατον λόγο χώρου να αναφερθώ σε όλους τους τομείς που κατά την γνώμη μου θα επηρεάσουν τον κόσμο, θα επιχειρήσω να δώσω μία εικόνα του κόσμου σε συγκεκριμένα θέματα για το τι πρόκειται να ακολουθήσει όταν τελειώσει αυτή η κρίση. Θα πρέπει να σκεφτούμε πως θα ζήσουμε όταν περάσει αυτή η καταιγίδα.

Η καταιγίδα θα περάσει, η ανθρωπότητα θα επιβιώσει, οι περισσότεροι από εμάς θα είμαστε ακόμα ζωντανοί –αλλά θα ζούμε σε έναν αλλιώτικο κόσμο. Το μεγάλο ερώτημα είναι πότε θα περάσει. Μαθαίνουμε ότι άρχισαν ήδη οι εμβολιασμοί. Περίπου τον Γενάρη  θα αρχίσουν και στην Ελλάδα λένε. Αλλά τι θα κάνουν τα εμβόλια; Θα σταματήσουν τον ιό; και για να συνεχίσω το ερώτημα, θα σταματήσουν τον ιό ταυτόχρονα σε όλο τον κόσμο; Γιατί υπάρχουν ακόμα αμφιβολίες αν αυτοί που θα λάβουν το εμβόλιο θα έχουν την ανοσία για το υπόλοιπο της ζωής τους από ότι μας συμβουλεύουν οι επιστήμονες.

Τα εμβόλια, από ότι βλέπουμε σήμερα, δεν θα είναι  τα ίδια σε όλα τα κράτη. Διάφορα κράτη έχουν διαφορετική προσέγγιση στον τύπου του εμβολίου που θα χρησιμοποιήσουν για τον πληθυσμό τους. Επομένως δεν υπάρχει ακόμα εφησυχασμός για το πότε θα υπάρχει γενική ανοσία στον πληθυσμό. Δηλαδή μπορεί να εξαλειφθεί ο κορονοϊός σε ένα πληθυσμό αλλά η πανδημία ή επιδημία να υπάρχει σε άλλο μέρος του κόσμου.  

Μία άλλη ανησυχητική είδηση είναι ότι ο ιός δεν έχει προσβάλει μόνο ανθρώπους. Σε ζωολογικούς κήπους στις ΗΠΑ και στην Ισπανία αλλά και αλλού άγρια ζώα βρέθηκαν με τον ιό. Αν ο ιός αυτός παραμείνει ανεξέλεγκτος και περάσει έξω από ζωολογικούς κήπους και είναι πολύ πιθανόν να γίνει αυτό κυρίως με τα πουλιά η και με τρωκτικά, τότε θα μιλάμε για γενική καταστροφή του ζωικού βασιλείου. 

Κάτω από κανονικές συνθήκες για την παραγωγή ενός εμβολίου απαιτούνται πέντε έως δέκα χρόνια και το εμβόλιο αυτό έγινε σε ρεκόρ χρόνο, μερικούς μήνες. Δεν έχουμε φτάσει στο τέρμα αναφέρουν οι επιστήμονες. Υπάρχουν ακόμα σημεία ανεξερεύνητα:   «Δεν είναι τυχαίο ότι καμία εταιρεία από αυτές που συνεργαζόμαστε δεν προγραμματίζει συνάντηση πριν από το τον Ιούνιο του 2021. Με λίγα λόγια συνεχίζουμε να προφυλάσσουμε τον εαυτό μας και τους άλλους και περιμένουμε την σειρά μας να εμβολιαστούμε» λέει από την Νέα Υόρκη ο Στέλιος Παπαδόπουλος πρόεδρος της Biogen μια από τις μεγαλύτερες εταιρείες βιοτεχνολογίας διεθνώς.

Η ανθρωπότητα βρίσκεται τώρα αντιμέτωπη με μια παγκόσμια κρίση, ίσως τη μεγαλύτερη της γενιάς μας. Οι αποφάσεις που θα λάβουν οι πολίτες και οι κυβερνήσεις τις επόμενες εβδομάδες πιθανώς θα διαμορφώσουν  τον κόσμο για τα επόμενα χρόνια. Όχι μόνον τα συστήματα υγειονομικής περίθαλψης τα οποία υστερούν και έχουν μεγάλα προβλήματα από ότι βλέπουμε, αλλά και την οικονομία, την πολιτική και τον πολιτισμό. Πολλά από τα βραχυπρόθεσμα έκτακτα μέτρα θα γίνουν στο μέλλον αναπόσπαστο κομμάτι της ζωής μας. Αυτή είναι η φύση των καταστάσεων έκτακτης ανάγκης, επισπεύδουν τις ιστορικές συγκυρίες και διαδικασίες. Αποφάσεις που υπό κανονικές συνθήκες μπορεί να χρειάζονταν χρόνια διαβουλεύσεων για να ληφθούν, παίρνονται πλέον μέσα σε λίγες ώρες. Ωθείται η χρήση νέων, παράκαιρων, ακόμη και επικίνδυνων τεχνολογιών, επειδή είναι μεγαλύτερος ο κίνδυνος της απραξίας. Χώρες ολόκληρες μετατρέπονται σε πειραματόζωα σε μεγάλης κλίμακας κοινωνικά πειράματα. Τι συμβαίνει όταν όλοι εργάζονται από το σπίτι και επικοινωνούν μόνο εξ αποστάσεως; Τι συμβαίνει όταν ολόκληρα σχολεία και πανεπιστήμια κάνουν τα μαθήματα διαδικτυακά; Που θα βρίσκονται οι κοινωνικές σχέσεις των παιδιών αυτών όταν γίνουν ενήλικες; Υπό κανονικές συνθήκες οι κυβερνήσεις, οι επιχειρήσεις και τα εκπαιδευτικά συμβούλια ουδέποτε θα συναινούσαν στη διεξαγωγή τέτοιων πειραμάτων. Αλλά αυτές δεν είναι κανονικές συνθήκες.

Ο τρόπος και ο τόπος της εργασίας σε μερικούς κλάδους την οικονομίας έχει αλλάξει. Η εργασία γίνεται από τα σπίτια με ηλεκτρονικά μέσα και αυτό τείνει να γίνει η κανονικότητα. Πολλές ειδικότητες επικοινωνούν μέσω υπολογιστών από τα σπίτια τους.  Μόνο οι εργαζόμενοι στον παραγωγικό τομέα της βιομηχανίας παραμένουν στα εργοστάσια της συγκεκριμένης εταιρείας για τώρα βέβαια, γιατί θα γίνουν και σε αυτόν τον τομέα της βιομηχανίας αλλαγές.

Οι αναλυτές του καπιταλιστικού συστήματος εξηγούν ότι η οικονομία των κρατών θα περάσει δύσκολες καταστάσεις. Προβλέπουν ότι σε αυτή την μετά κορονωιού περίοδο θα γίνουν μεγάλες συγχωνεύσεις τεράστιων επιχειρήσεων και ισχυροποίηση των μονοπωλίων σε παγκόσμια κλίμακα. Βλέπουμε ότι οι κυβερνήσεις ιδιωτικοποιούν κρατικές επιχειρήσεις με όχι και διαφανείς πρακτικές. Δημόσια έργα αρχικά θα μοιραστούν μεταξύ του δημόσιου παράγοντα με τον ιδιωτικό και τελικά θα δοθούν όλες οι επενδύσεις και τα κεφάλαια στον ιδιωτικό τομέα. Οι μικρές επιχειρήσεις θα απορροφηθούν από μεγαλύτερες επιχειρήσεις και θα υπάρχει μία περισσότερη ευελιξία στην παραγωγή διάφορων προϊόντων από την εταιρεία-μονοπώλιο. Η ανεργία θα αυξηθεί και οι μισθοί θα συμπιεστούν  στο  ελάχιστο. Ο νόμος του καπιταλισμού θα συνεχίσει σε ανταγωνιστική βάση με τους εργαζόμενους.

Για να πέτυχει το σχέδιο των μονοπωλίων και για να μην υπάρχει καμία αντίδραση από τους λαούς, θα συνεχίσουν να ζουν όπως και στην διάρκεια της πανδημίας. Δηλαδή οι περιορισμοί θα εξακολουθούν να υπάρχουν με την δικαιολογία ότι πρέπει να προφυλάξουμε την υγεία του πληθυσμού. Οι κυβερνήσεις θα βγάζουν φιρμάνια για τον πληθυσμό και θα εξακολουθούν να εξυπηρετούν τα συμφέροντα των μεγάλων μονοπωλιακών συγκροτημάτων. Θα υπάρχει και πολιτική κάλυψη για να δημιουργηθεί ένα κλίμα που οι πολίτες θα ακολουθούν τις οδηγίες που θα τους δίνονται από την πολιτεία. Για να γίνει όμως αυτό θα πρέπει να υπάρχει εμπιστοσύνη στην κυβέρνηση και στις αρχές.

Θέλουν να μας πείσουν ότι , θα πρέπει να έχουμε εμπιστοσύνη στην επιστήμη στις δημόσιες αρχές και στα ΜΜΕ. Αλλά μέχρι πότε; Αυτή η εμπιστοσύνη θα διαβρωθεί βλέποντας τα σκληρά μέτρα που παίρνουν οι κυβερνήσεις.  Αυτή η εμπιστοσύνη έχει ήδη  διαβρωθεί εδώ και χρόνια,  δεν μπορεί να ανοικοδομηθεί σε μια νύχτα. Αλλά οι καιροί που ζούμε, δεν είναι κανονικοί. Σε μια περίοδο κρίσης μπορούν να αλλάξουν γρήγορα τα μυαλά. Μπορείτε να μαλώνετε επί χρόνια με τα αδέλφια σας η να έχετε διαφορές με τους συναδέλφους αλλά σε μια έκτακτη ανάγκη, ανακαλύπτετε ξαφνικά μια κρυμμένη δεξαμενή δύναμης, εμπιστοσύνης και αδελφοσύνης και σπεύδετε να βοηθήσετε ο ένας τον άλλον.

Θα υπάρχουν συγκρούσεις και αντιφάσεις με ανταγωνιστικό χαρακτήρα μέσα στην καπιταλιστική κοινωνία. Ο τρόπος παραγωγής των αγαθών και οι παραγωγικές δυνάμεις θα συγκρουστούν με το κεφάλαιο και τα οικονομικά τους συμφέροντα θα είναι οι κινητήριες δυνάμεις που θα προχωρήσουν την κοινωνία εμπρός.

Η επιδημία του κορονωιού συνιστά επομένως μια μεγάλη δοκιμασία της κοινωνικής ευθύνης.  Το διάστημα που ακολουθεί ο καθένας μας πρέπει να επιλέξει να εμπιστευτεί τα επιστημονικά δεδομένα και τους ειδικούς στον τομέα της υγειονομικής περίθαλψης και όχι τις αβάσιμες θεωρίες συνωμοσίας και πολιτικούς που νοιάζονται μόνο για τους εαυτούς τους. Αν δεν καταφέρουμε να κάνουμε τη σωστή επιλογή, μπορεί να υπογράψουμε την παράδοση των πιο πολύτιμων ελευθεριών μας, πιστεύοντας ότι αυτός είναι ο μόνος τρόπος για να διασφαλίσουμε την υγεία μας.

Εθνικιστική απομόνωση ή παγκόσμια αλληλεγγύη; 

Τόσο η πανδημία του κορονωιού όσο και η οικονομική κρίση που προκαλεί είναι παγκόσμια προβλήματα, που μπορούν να αντιμετωπιστούν αποτελεσματικά μόνον με παγκόσμια συνεργασία. Όταν μιλάμε για παγκόσμια συνεργασία εννοούμε την συνεργασία των λαών.  Αυτούς δηλαδή που είναι τα θύματα της πολιτικής των μεγάλων μονοπωλίων. Είναι οι άνδρες και γυναίκες που έμειναν άνεργοι και δεν είναι δυνατόν να βρουν εργασία. Είναι οι μικροεπιχειρηματίες και μικροεπαγγελματίες. Είναι η εργατική τάξη που έχει τα περισσότερα θύματα και που είναι η τάξη που θα επιβαρυνθεί με τα σχέδια της αστικής τάξης για μία υποτίθεται ανάκαμψη που δεν θα έχει να κάνει με τα συμφέροντα των λαών. Τελικά είναι αυτή η κοινωνική τάξη που με ή χωρίς την πανδημία  θα γίνει πρωτοπόρος μιας αλλαγής γιατί αυτή έχει συμφέρον να την κάνει ,μαζί με τους συμμάχους της τα  θύματα της πανδημίας οι οποίοι έχουν χάσει τις δουλειές τους και τα μικρομάγαζά τους. 

Posted 
December 11, 2020
 in 
 category

Join Our Newsletter and Get the Latest
Posts to Your Inbox

No spam ever. Read our Privacy Policy
Thank you! Your submission has been received!
Oops! Something went wrong while submitting the form.