Η 15η Φεβρουαρίου 2024 αποτελεί μια ιστορική καμπή για το LGBTQI+

Ελισσαίος Κυρίλλου

‍

Καιρό είχαμε να τα πούμε… Bλέπετε η ζωή προχωράει προς τα εμπρός (κρατήστε το αυτό) και χανόμαστε όλοι που και που. Νομίζω ότι όταν μπαίνει μια νέα χρονιά ασυναίσθητα μας πιάνει ένας μικρός πανικός. Να προλάβουμε να κάνουμε όλα όσα «ονειρευόμαστε» ή «ονειρευτήκαμε». Ο λόγος της επιστροφής μου δεν ήταν απλά για να σας πω «Καλή Χρονιά» που εννοείται σας εύχομαι. Βλέπετε η «συμφωνία» μου με την κα. Γερασκλή όταν ξεκίνησα να γράφω ήταν να μην αισθάνομαι παντρεμένος, αλλά να γράφω όταν έχω κάτι να πω και όταν το νιώθω. Είμαστε σε «ελεύθερη σχέση» με τον Ελληνικό Τύπο.
Θα ξεκινήσω με το εξής δελτίο τύπου: «Η 15η Φεβρουαρίου 2024 αποτελεί μια ιστορική καμπή για το LGBTQI+ κίνημα τόσο στην Ελλάδα όσο και σε όλη τη Νοτιοανατολική Ευρώπη, καθότι για πρώτη φορά μια χώρα στην ευρύτερη περιοχή θα θεσμοθετήσει την ισότητα στο γάμο. Με αυτή την κίνηση, επιτέλους αναγνωρίζονται νομικά εκατοντάδες οικογένειες που τόσα χρόνια παρέμεναν αόρατες για την κοινωνία και ανυπόστατες για την Πολιτεία. Με αυτήν την κίνηση, ερχόμαστε ένα βήμα πιο κοντά στην ουσιαστική ισότητα.» Πηγή: https://athenspride.eu/
Μέτα από μια τέτοια ιστορική στιγμή μόνο απέραντη χαρά μπορεί να νιώθω. Να βλέπω έστω και από μακριά τη χώρα μου να προοδεύει. Να βλέπω τους λόγους που έφυγα να με διαψεύδουν έστω και αργά. Να ξέρω ότι η γενιά μου θα αφήσει κάτι καλύτερο πίσω. Να μην μπαίνω στα social media την επόμενη μέρα και να βλέπω «ψόφο αδερφάρες» από πρόσωπα που δεν το περιμένεις. Αυτές οι 2 λέξεις με ανάγκασαν να γράψω αυτό το άρθρο και με προσγείωσαν ανώμαλα στη σκληρή πραγματικότητα που για πολλοστή φορά μου πήρε την χαρά.
Παρακολουθώ το τελευταίο διάστημα τις εξελίξεις στην Ελλάδα για τα ΛΟΑΤΚΙ+ (ανθρώπινα) δικαιώματα, κυρίως από τα social media. Μα είναι δυνατόν να τίθεται ακόμη το ερώτημα αν θα πρέπει να περάσει το νομοσχέδιο για την ισότητα στο γάμο των ΛΟΑΤΚΙ+ στην Ελλάδα;; Να είναι 2024 και να συζητάμε αν πρέπει οι πολίτες μια χώρας να έχουν ίσα δικαιώματα;; Να βλέπω να γίνονται φανατικές πορείες κατά του νομοσχεδίου από «αρμόδιους» κοινούς πολίτες. Να παίρνει θέση φυσικά και η εκκλησία και να τάσσεται κατά του πολιτικού γάμου ομόφυλων ζευγαριών και της τεκνοθεσίας; Ορίστε και το σκληρό δελτίο τύπου:
«Πρόκειται για μια νέα πραγματικότητα, που στόχο έχει μόνο να αλλοιώσει την κοινωνική συνοχή της πατρίδος μας, αλλά και να εισαγάγει ‘’νέες μορφές οικογένειας’’, καθώς και να κανονικοποιήσει τη σχέση μεταξύ ατόμων του ιδίου φύλου. Παράλληλα δημιουργούνται πολλές προκλήσεις του ιερού και ‘’μεγάλου’’ μυστηρίου του γάμου, θίγονται τα παραδοσιακά πρότυπα του πατέρα και της μητέρας, ενώ επιχειρείται αλλαγή στις διατάξεις του οικογενειακού δικαίου, με κεντρική βεβαίως αυτήν του θεσμού της οικογενείας». Πηγή: https://www.ecclesia.gr/
Να γινόμαστε θέμα συζήτησης και χλευασμού στην τηλεόραση, σε σχόλια κάτω από φωτογραφίες στα social media — εδώ δυστυχώς θα δείτε την κακία και την εγκεφαλική παράλυση σε όλο της το μεγαλείο, και δεν μιλάω μόνο για Έλληνες που ζουν στην Ελλάδα, το πιο απογοητευτικό είναι να το βλέπεις από Έλληνες που ζουν στο Καναδά, σε μια χώρα που αποδέχεται όλες τις ανθρώπινες αποχρώσεις, σε μια χώρα που δεν σου επιτρέπει να αναθρέψεις τον μικρό ρατσιστή που κρύβεται μέσα σου. Τί δίνει τελικά το δικαίωμα σε κάποιον να έχει άποψη για την ευτυχία ενός άλλου ανθρώπου;; Το μίσος και ο φόβος. Το μίσος που δημιουργείται από κάτι που δεν μπορούμε να κατανοήσουμε και ο φόβος ότι αυτό θα διαταράξει την «κανονικότητα και τα πρέπει» που μας έχουν φυτέψει από την γέννηση μας.

Τα ΛΟΑΤΚΙ+ άτομα σε Ελλάδα και Κύπρο ζήσαμε και μεγαλώσαμε για πάρα πολλά χρόνια κάτω από τις πιο αντίξοες καταστάσεις. Κρυφτήκαμε καλά για να μην σας στεναχωρήσουμε. Περιφράξαμε τις ζωές μας για να μη σας φέρουμε σε δύσκολη θέση. Κι όμως επιβιώσαμε — παρ’ όλα αυτά και με ό,τι κι αν αυτά συνεπάγονται. Τώρα θα σας παρακαλούσαμε να μας επιτρέψετε να επιλέξουμε ΕΜΕΙΣ την δικιά μας ευτυχία και να δημιουργήσουμε τις δικές μας οικογένειες, με τα λάθη μας και τα σωστά μας.

‍