ΕΝΩΜΕΝΟΙ ΜΠΟΡΟΥΜΕ ΠΟΛΛΑ

Δεν χρειάζεται να το επαναλαμβάνουμε.  Δεν είμαστε οι Έλληνες τα εκατομμύρια των άλλων και είμαστε βασικά μόνοι. Πρέπει αναγκαστικά να υπολογίζουμε κυρίως στις δικές μας  δυνάμεις. Προ παντός σε ώρες κρίσιμες όπως οι σημερινές. Τώρα που χωρίς τσίπα ντροπής οι εξ ανατολών γείτονές μας διεκδικούν νησιά και θάλασσα, εναέριο χώρο και τον   πλούτο που κρύβουν οι βυθοί μας.

Ολόκληρη η ζωή μας είναι ένα σκληρό, μαρτυρικό και ανειρήνευτο αγώνισμα     για να μπορέσουμε να διατηρηθούμε μέσα στην ιστορία και να διασφαλίσουμε τη θέση μας μέσα στον κόσμο. Η επιβίωσή μας και η προκοπή μας υπήρξαν από τα βάθη των αιώνων, αποκλειστικός καρπός των όσων προθέσεων φτέρωσε κάθε φορά το υψηλό πνεύμα της εθνικής ενότητας.

Οι επιμέρους τυχόν διαφορές μας θα πρέπει να παραμερίζονται μπροστά στους κινδύνους που αντιμετωπίζει το Έθνος, όπως  και στην περίπτωση της αδήριτης ανάγκης να παραμείνουν ζωντανές, δυνατές και ενεργές η Ελληνική μας Κοινότητα και οι άλλες μαζικές Ομογενειακές μας Οργανώσεις.

Μέσω κυρίως αυτών των Οργανώσεων, αλλά και καθένας μας κεχωρισμένα - έχουμε τόσες προσωπικότητες και Ακαδημαϊκούς στην παροικία -  που μπορούμε να αντιμετωπίσουμε και να μεταστρέψουμε στη χώρα αυτή την προπαγάνδα και τις διαστρεβλώσεις που προβάλλουν ξεδιάντροπα οι εχθροί της Ελλάδας μας. Και τούτο είναι εύκολο με τις επαφές μας με Βουλευτές, Γερουσιαστές, Υπουργούς και άλλους πολιτικούς που τους καταβρέχει συνεχώς η τουρκική προπαγάνδα. Οι Ακαδημαϊκοί μας, και είναι πάρα πολλοί, με τεκμηριωμένες αναλύσεις, επιστολές και άρθρα στον τύπο μπορούν να συνεισφέρουν σημαντικά.

Βέβαια θα πρέπει να υπάρξει ένα συντονιστικό όργανο από την πατρίδα για το ποιες είναι οι προτεραιότητες κάθε φορά, αλλά γι’αυτό, προσεχώς.

Για το τι μπορεί ο κάθε ένας μας, όταν δοθεί ευκαιρία, να προσφέρει στο θέμα αυτό, θα παραθέσω ένα προσωπικό παράδειγμα.

Συναντηθήκαμε πριν μερικές μέρες με κάποιο φίλο, ξένο δημοσιογράφο και αρθρογράφο για ένα καφέ. Η κουβεντα μας, ασφαλώς ήταν γύρω από τη διεθνή και τοπική επικαιρότητα και φυσικό ήταν να φθάσουμε και στην Τουρκία.

Κάποια στιγμή, βγάζει από την τζέπη του ένα σημειωματάριο, που στις πρώτες σελίδες του είχε κάποιους χάρτες. Στον χάρτη που παρουσίαζε την ανατολική Μεσόγειο  μου έδειξε την Τουρκία. Φίλε, μού λέει, αυτή η χώρα με τεράστια ακτογραμμή είναι περικυκλωμένη και στριμωγμένη από ελληνικά νησιά και την Κύπρο, χωρίς μεγάλη πρόσβαση στη θάλασσα. Δεν είναι δίκαιο να διεκδικεί κάποια προέκταση;

Τον κοίταξα στα μάτια, χαμογέλασα και του απάντησα. Αγαπητέ μου, δεν είναι η Ελλάδα που στριμώχνει την Τουρκία αλλά η Τουρκία που στριμώχνει την Ελλάδα. Οι Τούρκοι εισέβαλαν σ’αυτή την περιοχή πριν 700 - 800 περίπου χρόνια διώχνοντας τους ιδιοκτήτες της που ήσαν εκεί για χιλιάδες χρόνια και ήσαν Έλληνες. Όταν έφευγαν από τη στέππα γιατί δεν πήγαν σε πιο ευρύχωρες περιοχές, κατά την Κίνα, τη Ρωσία, ή κάτω στην Αφρική λ.χ. και στριμώχτηκαν στη Μικρασία δολοφονώντας εκατομμύρια γηγενείς πληθυσμούς, πράγμα που συνέχισαν μέχρι και πριν 50 - 60 χρόνια και καταστρέφοντας μνημεία πολιτισμού χιλιάδων χρόνων. Η Ελλάδα και ο Ελληνισμός επεκτεινόταν εκατοντάδες χιλιόμετρα στην ενδοχώρα της Μικράς Ασίας. Ποιος έσπρωξε ποιον και ποιος έκλεψε θάλασσα και στεριά;

Ξεδιάντροπα αποκαλούν την Ελλάδα επεκτατική χώρα. Έχει επεκτατικές βλέψεις ένας που πολεμά και αγωνίζεται να ελευθερώσει τη γη του, ή προσπαθεί να διαφυλάξει την ελευθερία του; Πρέπει να φύγουν οι Έλληνες από τα νησιά και τη θάλασσά  τους, όπου ζουν από την εποχή του Ομήρου, γιατί οι μετέπειτα κατακτητές Τούρκοι διεκδικούν... ζωτικό χώρο;

Έμεινε να με κοιτάζει για λίγο σαν αφηρημένος ο φίλος μου,χαμογέλασε, έκλεισε το σημειωματάριό του και μου είπε. ‘‘ Πάμε παρακάτω‘‘.

Δεν είμαι απόλυτα βέβαιος αν τον έπεισα. Δεν πολυκαταλαβαίνουν μερικά πράγματα άνθωποι που προέρχονται από χώρες που δεν στερήθηκαν και δεν πολέμησαν για την ελευθερία τους. Είμαι σίγουρος ότι θα ξανασκεφτεί, όσα άκουσε, θα προβληματισθεί και αν όχι τίποτε άλλο, δεν θα ενδιαφέρεται για τις διεκδικήσεις των Τούρκων.   

Ο καθένας μας μπορεί, σ’όποιο μέρος της γης κι’ αν βρισκόμαστε, να συμβάλουμε στην εθνική προσπάθεια. Η ενημέρωση,η προπαγάνδα, είναι πολλές φορές ισχυρότερη και αποτελεσματικότερη και από τα κανόνια και από τα άρματα μάχης. Σ’αυτή την προσπάθεια, δεν περισσεύει κανείς.   

Ας το επαναλάβουμε. Είμαστε οι Έλληνες ένας κόσμος ολιγάριθμος, κυκλωμένοι από τη σκληρότερη εθνολογική μοναξιά. Τοποθετημένοι στο πιο καίριο, ίσως, σταυροδρόμι της γης, συνεχώς συμπιεζόμαστε από τους γύρω μας και συχνά αναλισκόμαστε στην αντιμετώπιση πελώριων εξωτερικών συμφερόντων, που διασταυρώνονται πάνω από τα κεφάλια μας.Ίσως να μη μπορούμε να παραβγούμε στο ευρύ πεδίο του τεχνικού συναγωνισμού. Όμως διαθέτουμε ψυχή ποιότητας, δύναμη φαντασίας και σκέψης, μάτι καθαρό, πνοή δημιουργική, υψηλό αίσθημα τιμής, πνεύμα ρωμαλέο, τολμηρό και ελεύθερο. Μ’αυτά και με την αφοσίωσή μας στη γή μας, τον σεβασμό μας στην αξία του ανθρώπου, την κατάφασή μας για τη ζωή και την αυταπάρνησή μας για ό,τι αγαπούμε και πιστεύουμε, θα κρατηθούμε γερά και θα στηρίξουμε την Ελλάδα μας.

Αρκεί να  παραμείνουμε ενωμένοι. Η διχόνοια ήταν από την αυγή της ιστορίας μας η βασικώτερη αδυναμία μας, που όσοι μάς φθονούν και μάς αντιμάχονται φροντίζουν, ανάλογα με τις εκάστοτε σε βάρος των δικαίων μας βλέψεις τους, να προκαλούν και να υποδαυλίζουν.