Να τι λείπει από τον ελληνικό τουρισμό…

Πολλοίαναρωτούνται τι λείπει από τον ελληνικό τουρισμό ώστε αυτός να γίνει πιοσταθερός και ανθεκτικός στις διεθνείς εξελίξεις και το κυριότερο πιοαποδοτικός. Να αποφέρει δηλαδή περισσότερα έσοδα καθώς τώρα ίσα ίσα που βγάζειτο έξοδα του, αν αναλογιστεί κανείς την εξάντληση των φυσικών πόρων, τηνκαταπόνηση των μέτριων υποδομών και την υπέρμετρη επιβάρυνση περιοχών καιφυσικού περιβάλλοντος. 

Τι του λείπει; Μήπως οι καλές υποδομές; Το σύγχρονο μάρκετινγκ; Οισωστές υπηρεσίες; Μήπως η τουριστική συνείδηση επαγγελματιών και πολιτών τηςχώρας; Η αλήθεια είναι πως του λείπουν όλα αυτά αλλά το κυριότερο λείπει η σοβαρότητα. 

Δηλαδή η σοβαρή αντιμετώπιση του τουρισμού από όλα τα επίπεδα διοίκησης αυτήςτης δύσμοιρης χώρας. 

Αν η εκάστοτε κυβέρνηση έβλεπε με σοβαρότητα τον τουρισμό, θα είχε εφαρμόσειμια κάποια τουριστική πολιτική με αρχή και τέλος, με συγκεκριμένους στόχους καιενέργειες. Δυστυχώς διαχρονικά ποτέ δεν είχαμε τουριστική πολιτική στη χώραμας, παρά μόνο ένα συνονθύλευμα ενεργειών χωρίς αρχή και τέλος, συνοδευόμενηαπό σπατάλη πολύτιμων πόρων χωρίς κάποιο ουσιαστικό όφελος. Το κράτοςενδιαφέρεται μόνο για την συγκυριακή αύξηση του τουρισμού για να έχει εύκολαπολιτικά οφέλη και ο εκάστοτε υπουργός να χτίσει την πολιτική του καριέρα. 

Σοβαρή αντιμετώπιση των πραγμάτων δεν υπάρχει ούτε σε επίπεδο τοπικήςαυτοδιοίκησης. Περιφέρειες και Δήμοι καθώς και οι φορείς που ελέγχονται απόαυτούς (πχ Οργανισμοί τουριστικής προβολής) ενδιαφέρονται μόνο για την προβολήανούσιων ενεργειών τους παρά για ενέργειες που θα φέρουν αποτέλεσμα. Σπαταλούνχρήματα για να πείσουν τους εθισμένους στο κουτόχορτο πολίτες πως κάτι κάνουνγια τον τουρισμό, χωρίς επί της ουσίας να κάνουν τίποτε. Περισσότερο τουςενδιαφέρει με τα λεφτά για την τουριστική προβολή να προβάλουν τον εαυτό τουςπαρά την περιοχή τους στο εξωτερικό. Πολύτιμα χρήματα σπαταλούνται για τζάμπαταξιδάκια στο εξωτερικό, διαφόρων παρατρεχάμενων σε Περιφέρειες,Αντιπεριφέρειες, Δήμους και Οργανισμούς (εκλεγμένοι σύμβουλοι, συνδικαλιστές,εκλεκτοί της διοίκησης κλπ) οι οποίοι θεωρούν πως δικαιούνται να ταξιδεύουνδωρεάν (ενίοτε με τις οικογένειες τους) για να προβάλουν την περιοχή τους, ανκαι είναι άσχετοι όχι μόνο με τον τουρισμό, αλλά και με το μάρκετινγκ. 

Ωστόσο χωρίς σοβαρή αντιμετώπιση των πραγμάτων δεν μπορούμε να ελπίζουμε σεκάτι περισσότερο από αυτό που έχουμε. Σοβαρή αντιμετώπιση σημαίνει χάραξη(επιτέλους) τουριστικής πολιτικής και τεχνοκρατική αντίληψη των ενεργειών πουαπαιτούνται. Ρόλο στους ειδικούς και όχι στους... εκλεκτούς…

Έτσι έκαναν οι ανταγωνιστές μας και ξέφυγαν μακριά, αν και εμφανίστηκαν στοντουρισμό πολύ αργότερα από εμάς και χωρίς τα δικά μας τεράστια πλεονεκτήματα(μεγάλη ιστορική κληρονομιά, φύση, παραλίες κλπ). Τρανό παράδειγμα στη γειτονιάμας η Τουρκία. Πριν αρκετά χρόνια ήταν ανύπαρκτη τουριστικά. Στη συνέχειαάρχισε να ανεβαίνει, κυνηγώντας τα νούμερα της Ελλάδας. Μας ξεπέρασε εύκολα καιπλέον κυνηγά την Ισπανία. Όλα αυτά γιατί αντιμετωπίζει τον τουρισμό μεσοβαρότητα. Από τον πρωθυπουργό μέχρι τον τελευταίοΔήμαρχο…