Ανοιχτά σχολεία, κλειστά ταμεία

Δημήτρης Βοχαΐτης - LJI Reporter
Η κυβέρνηση του Ντάγκ Φορντ (Doug Ford) ανοίγει εκ νέου τη συζήτηση γύρω από τα υποχρησιμοποιούμενα σχολεία, παρά το ισχύον μορατόριουμ για κλεισίματα που επιβλήθηκε το 2017. Ο εκπρόσωπος του υπουργού Παιδείας, Πωλ Καλάντρα (Paul Calandra), διευκρίνισε ότι η απαγόρευση παραμένει τυπικά σε ισχύ, ωστόσο «κάθε επιλογή» εξετάζεται για τα πέντε σχολικά συμβούλια που τέθηκαν το καλοκαίρι υπό επαρχιακή επιτήρηση αναφερόμενος στο δημόσιο και το καθολικό συμβούλιο του Τορόντο, το δημόσιο της Οττάβα, το καθολικό του Dufferin-Peel και τη σχολική επιτροπή της περιοχής Thames Valley.
Η κυβέρνηση υποστηρίζει ότι προτεραιότητα είναι η προστασία της διδασκαλίας στην τάξη, η αποκατάσταση της σταθερότητας και η καλύτερη αξιοποίηση των πόρων. Σχολεία που λειτουργούν με πληρότητα πολύ χαμηλότερη από τη χωρητικότητά τους καταναλώνουν σημαντικούς οικονομικούς πόρους, καθώς το κόστος για θέρμανση, καθαρισμό και συντήρηση παραμένει ουσιαστικά σταθερό, είτε το κτίριο είναι γεμάτο είτε μισοάδειο. Σύμφωνα με το Γραφείο Δημοσιονομικής Λογοδοσίας του Οντάριο (FAO), το 2023-24 περίπου 858 σχολεία, δηλαδή 17,7% του συνόλου, λειτουργούσαν με πληρότητα κάτω του 60%, ενώ 2.534 βρίσκονταν μεταξύ 60% και 100%, και 1.458 λειτουργούσαν ήδη πάνω από τη χωρητικότητά τους .
Σύμφωνα με τα οικονομικά δεδομένα που καταγράφηκαν στην Έκθεση του Γενικού Ελεγκτή (Auditor General) για το Toronto District School Board δείχνει ότι το κόστος ανά μαθητή στα δημοτικά σχολεία με έως 200 μαθητές κυμαινόταν από 8.376 έως 18.358 δολάρια Καναδά ετησίως, ενώ σε σχολεία με πάνω από 1.000 μαθητές το αντίστοιχο κόστος έπεφτε στα 6.817–10.229 δολάρια. Σύμφωνα με στοιχεία του υπουργείου Παιδείας θα επενδυθούν ποσά-ρεκόρ που θα ξεπεράσουν τα 30,3 δις καναδικά δολάρια για το σχολικό έτος 2025-26 αλλά τα σχολικά συμβούλια υποστηρίζουν ότι οι χρηματοδοτήσεις δεν καλύπτουν τις πραγματικές ανάγκες.
Η πρόεδρος της Ένωσης Δημόσιων Σχολικών Επιτροπών του Οντάριο (Ontario Public School Boards’ Association), Κάθλεν Γούντκοκ (Kathleen Woodcock), επαναλαμβάνει ότι τα σχολικά συμβούλια ζητούν την άρση του μορατόριουμ και τη θέσπιση ξεκάθαρων διαδικασιών. Όπως τονίζει, η συγχώνευση σχολείων μπορεί να προσφέρει σύγχρονες, ενεργειακά αποδοτικές εγκαταστάσεις, επαρκή εγγραφή που υποστηρίζει πιο πλούσια προγράμματα και καλύτερη προσβασιμότητα για μαθητές με ειδικές ανάγκες. Στον αντίποδα της Γούντκοκ, βρίσκονται οι οργανώσεις γονέων και κοινοτικές ομάδες οι οποίες εκφράζουν έντονες ανησυχίες. Υποστηρίζουν ότι τα σχολεία λειτουργούν συχνά ως κέντρα κοινωνικής ζωής, ειδικά σε αγροτικές ή ημιαστικές περιοχές, και προειδοποιούν ότι η λήψη αποφάσεων «από το Queen’s Park» χωρίς ευρεία δημόσια διαβούλευση υπονομεύει τη διαφάνεια και αφήνει τις κοινότητες εκτός της διαδικασίας.

‍