Share
Visit Us
email us
CLICK TO VIEW THE WHOLE PUBLICATION ONLINE

γράφει ο Πλάτων Ρούτης     proutis0107@rogers.com

Οι μεγάλες απεργιακές κινητοποιήσεις και διαμαρτυρίες ξεκίνησαν σε όλη την Ευρώπη τον περασμένο μήνα και συνεχίζονται και τον Μάρτη. Η εργατική τάξη δείχνει ακόμα μία φορά την τεράστια δύναμη της στον αγώνα της ταξικής πάλης που μπορεί να νικήσει τον κάθε αντίπαλο και να φέρει στο προσκήνιο τους πραγματικούς δημιουργούς του πλούτου.  Εργατικά συνδικάτα, φοιτητικοί και μαθητικοί φορείς και συλλογικότητες βρίσκονται σε απεργιακό πυρετό που συνεχίζεται σε όλη την Ευρώπη. Ο κόσμος της εργασίας σε κάθε Ευρωπαϊκό κράτος έχει τα δικά του «Τέμπη».
Στη Γαλλία και τη Γερμανία του «σκληρού πυρήνα» της ΕΕ, στην Ελλάδα και την Πορτογαλία του «μεσογειακού Νότου», στη Βρετανία του Brexit, σε όλη την Ευρώπη, εκατομμύρια εργαζόμενοι βγαίνουν στους δρόμους, απεργούν, διεκδικούν και διαδηλώνουν απέναντι στην αντιλαϊκή πολιτική που κλιμακώνουν όλες οι κυβερνήσεις, υπηρετώντας τα συμφέροντα και τις ανάγκες του κεφαλαίου.
Η αστική τάξη της Ευρώπης αξιοποιεί τους νόμους που η ίδια ψήφισε για τα συμφέροντα της αλλά και τα συμβατικά όπλα και χρησιμοποιεί  τραμπούκους και προβοκάτορες ενάντια στους εργαζόμενους. Οι μηχανισμοί της απειλούν αγωνιστές συνδικαλιστές και τρομοκρατούν τον λαό για να διασφαλίσουν τα κέρδη μιας μειοψηφίας εκμεταλλευτών. Τίποτα από όλα αυτά δεν πιάνει και όλα έχουν γίνει κουρελόχαρτα μπροστά στην αγωνιστικότητα του αγωνιζόμενου λαού. Η μόνη διέξοδος παντού σε όλη την Ευρώπη είναι να δυναμώσει ο αγώνας ενάντια στην καπιταλιστική βαρβαρότητα και στον κάθε φορά κυβερνητικό διαχειριστή της. Μόνο έτσι μπορεί να ηττηθούν οι πολιτικές αντιδραστικές δυνάμεις να βρούνε εμπόδια οι αντιλαϊκές επιλογές για να ευημερήσει ο λαός και να δει την πρόοδο σε όλες της φάσης της ζωής.
Η τεράστια δύναμη της εργατικής τάξης. Περισσότεροι από 2 εκατομμύρια άνθρωποι διαδήλωσαν την Τρίτη 31 Ιανουαρίου στη Γαλλία, στο πλαίσιο της δεύτερης μεγάλης απεργιακής κινητοποίησης στη χώρα ενάντια στα σχέδια της κυβέρνησης Μακρόν για την αύξηση της ηλικίας συνταξιοδότησης αλλά και των απαιτούμενων ετών εργασίας, για τη διασφάλιση πλήρους σύνταξης. Την ίδια ώρα, μικρότερες απεργίες πραγματοποιούνταν σε Ισπανία, Βέλγιο και Τουρκία, ενώ στη συνέχεια τη σκυτάλη πήραν οι εργαζόμενοι στη Μεγάλη Βρετανία. Η διάρκεια, η μαζικότητα, η εναλλαγή διαφορετικών μορφών πάλης που εφαρμόζονται από τις οργανώσεις των εργαζομένων αποτυπώνονται στις κινητοποιήσεις που δυναμώνουν σε όλη την Ευρώπη.
Οι μαζικές κινητοποιήσεις είναι ταυτόχρονα γροθιά στις αυταπάτες που καλλιεργούσαν όλο το προηγούμενο διάστημα δυνάμεις και αστικά επιτελεία για τις σοσιαλδημοκρατικές και τις άλλες «προοδευτικές» κυβερνήσεις, για δήθεν «φιλολαϊκές» διεξόδους από κόμματα και κυβερνήσεις και που εμφανίζονται τώρα ως «σωτήρες».
Στη Γαλλία: Για μια ακόμη φορά η Γαλλία συγκλονίστηκε από μεγάλες απεργιακές συγκεντρώσεις ενάντια στο αντιασφαλιστικό έκτρωμα της κυβέρνησης Μακρόν, που επιβάλλει ακόμα περισσότερα χρόνια δουλειάς προς όφελος των μονοπωλίων και κάνει την πλήρη σύνταξη μακρινό όνειρο για πολύ μεγάλα τμήματα των εργαζομένων. Αντίθετη στη θέληση του λαού η κυβέρνηση Μακρόν, η δημοκρατία τους σταματάει έξω από τους χώρους δουλειάς.
Η «προοδευτική» κυβέρνηση του «δημοκράτη» Μακρόν που «νίκησε την ακροδεξιά», ξεδιπλώνει όλο το «πακέτο» των αντιλαϊκών μεταρρυθμίσεων και καταφεύγει παράλληλα σε ρεσιτάλ αυταρχισμού για να περάσει τα νέα αντιασφαλιστικά μέτρα.
Επιστρατεύει απεργούς και στέλνει τις δυνάμεις καταστολής εναντίον τους, αξιοποιεί τις πιο αντιδραστικές διατάξεις του αστικού Συντάγματος για να αποφύγει ακόμα και την ψηφοφορία στο κοινοβούλιο, χαρακτηρίζει «μπουλούκια που δεν έχουν σημασία» τα εκατομμύρια των απεργών και των διαδηλωτών...
Οι κινητοποιήσεις στη Γαλλία και σε άλλες χώρες της Ευρώπης «είναι ένα ελπιδοφόρο μήνυμα της αγωνιστικής ανάτασης των λαών», υπογράμμισε ο Γιώργος Πέρρος, μέλος της ΚΕ του ΚΚΕ και υποψήφιος βουλευτής στον Δυτικό Τομέα Αθηνών μιλώντας στον ραδιοφωνικό σταθμό «Real» Αναφερόμενος στην επίσκεψη της αντιπροσωπείας του ΚΚΕ στο Παρίσι σημείωσε πως «είδαμε ποτάμια να ξεχύνονται στους δρόμους», καθώς ήταν πρωτοφανής η συμμετοχή στις απεργιακές κινητοποιήσεις. «Όπου κοίταζε κανείς, έβλεπε τη μεγάλη δύναμη που έχει η εργατική τάξη», Συνεχίζει ο Γιώργος Πέρρος με μια σημείωση: Το συνδικάτο της Sud Solidaires Rail (σιδηροδρομικοί), μας έκανε τη τιμή να μπει μπροστά σε μια από της πορείες το πανό μας για τη δολοφονία στα Τέμπη, μας συγκίνησαν, είχαν χάσει και οι Γάλλοι κόσμο σε άλλο « ατύχημα» το 2013. Είχαν ήδη βγάλει ανακοίνωση για τα Τέμπη πριν μιλήσουμε μαζί τους. Τους είπαμε τα συνθήματα που θα γράφαμε στο πανό, είχαν σκεφτεί ακριβώς τα ίδια…
Στην Πορτογαλία της σοσιαλδημοκρατικής κυβέρνησης Κόστα, που αρκετοί με πρώτο τον ΣΥΡΙΖΑ παρουσίαζαν και στη χώρα μας ως πρότυπο «αριστερής διακυβέρνησης», χιλιάδες απεργοί και διαδηλωτές κατέκλυσαν πριν λίγες μέρες το κέντρο της Λισαβόνας καταγγέλλοντας το αβάσταχτο κόστος διαβίωσης, με τον πληθωρισμό να φτάνει στο 7,8% το 2022.
Στη Βρετανία, ο πολύμηνος απεργιακός αγώνας για ουσιαστικές αυξήσεις μισθών απέναντι στην τεράστια ακρίβεια και την ενεργειακή φτώχεια, επιβεβαιώνει ότι τα συμφέροντα των εργαζομένων είναι ασύμβατα με τα κέρδη και την εξουσία του κεφαλαίου, είτε εντός, είτε εκτός ΕΕ.
Απέναντι στις αστικές κυβερνήσεις όλων των αποχρώσεων και στα επιτελεία τους σε όλη την ΕΕ, απέναντι στα μονοπώλια που αυτοί υπηρετούν, απέναντι σε όσους θέλουν τους εργαζόμενους να σκύβουν το κεφάλι, να πνίγονται στη μοιρολατρία του «τίποτα δεν αλλάζει» και να διαλέγουν το «μικρότερο κακό» μέσα στους «μονόδρομους» του κεφαλαίου, που οδηγούν πάντα σε νέες απώλειες και στο μεγαλύτερο κακό, οι εργατικές κινητοποιήσεις σε μια σειρά χώρες, με την πρωτόγνωρη εδώ και δεκαετίες έκταση, τον παλμό και τον συντονισμό τους, στέλνουν ελπιδοφόρα μηνύματα αγωνιστικής ανάτασης.
Είναι κόλαφος για τους στημένους «κοινωνικούς διαλόγους», τους εργατοπατέρες που χρόνια τώρα διατείνονταν ότι «οι απεργίες είναι ξεπερασμένες», τους διάφορους «καταλληλότερους» διαχειριστές της «κοινωνικής συνοχής».
Μέσα σε αυτήν την πάλη, την οργάνωση και την αλληλεγγύη, διαμορφώνονται καλύτερες δυνατότητες και προοπτικές να φωτιστεί ο δρόμος που οδηγεί στην ανατροπή του σημερινού αρνητικού συσχετισμού δυνάμεων. Ο δρόμος που πρέπει να ανοίξουν οι λαοί για να γράψουν τη δική τους Ιστορία!
Στη Γερμανία της δήθεν «προοδευτικής αλλαγής», με την ανάδειξη του σοσιαλδημοκράτη Ολαφ Σολτς στην καγκελαρία δυναμώνουν οι απεργιακές κινητοποιήσεις για τις Συλλογικές Συμβάσεις, όπως η χτεσινή απεργία στις Μεταφορές (η μεγαλύτερη των τελευταίων δεκαετιών) και οι παράλληλες απεργίες σε μια σειρά κλάδους του Δημοσίου, παρά το ασφυκτικό νομικό πλαίσιο για την επιβολή της περιβόητης «εργασιακής ειρήνης».
Ήταν η μεγαλύτερη απεργία των τελευταίων δεκαετιών. Προειδοποιητικές 24ωρες απεργίες με αυξημένη συμμετοχή των εργαζομένων το τελευταίο διάστημα, σε πολλές πόλεις της Γερμανίας συνεχίζουν να κρατάνε κλειστά κεντρικά αεροδρόμια, μέσα μαζικής μεταφοράς και δημόσιες υπηρεσίες. Ανάμεσά τους, κοινωνικές υπηρεσίες, παιδικούς σταθμούς και νηπιαγωγεία, ταχυδρομεία και τράπεζες, αποκομιδή των σκουπιδιών, ύδρευση, κλινικές και νοσοκομεία, κρατικά και δημοτικά θέατρα.
Η απεργία που ξεκίνησε στις 27 του Μάρτη στην Γερμανία έχει ήδη αποκτήσει τον χαρακτηρισμό «Mega-Streik». Τα συνδικάτα προχωράνε σε κλιμάκωση των προειδοποιητικών απεργιακών κινητοποιήσεων με παγγερμανική απεργία στους σιδηρόδρομους και τις μεταφορές, ενώ όλα τα μεγάλα αεροδρόμια σε επτά κρατίδια της χώρας θα παραμείνουν κλειστά. Το ίδιο ισχύει για πολλά τοπικά λιμάνια και υπηρεσίες διαχείρισης υποδομών, όπως αυτοκινητοδρόμων και ποτάμιων μεταφορών. Υπογραμμίζεται ότι τέτοια μαζική απεργία έχει να γίνει από τις αρχές της δεκαετίας του 1990, όταν απεργούσαν επί εβδομάδες οι εργαζόμενοι σε όλα τα Μέσα Μεταφοράς της χώρας.
Η απαγόρευση των απεργιών, η λεγόμενη «υποχρεωτική απεργιακή ειρήνη» με βάση τους νόμους που βρίσκονται σε ισχύ στη μεγαλύτερη οικονομία της Ευρώπης, έχει ανασταλεί αυτήν την περίοδο στο δημόσιο τομέα, και για όσο διαρκούν οι διαπραγματεύσεις για την υπογραφή νέας συλλογικής σύμβασης εργασίας στον κλάδο.
Στην Ελλάδα, η λαοθάλασσα που κατέκλεισε από μία άκρη σε άλλη όλη την χώρα, απέρριψε αλλά και έστειλε στα σκουπίδια την προπαγάνδα της κυβέρνησης. Συνέθλιψε  την άθλια επιχείρηση που βγάζει αθώα την κυβέρνηση άλλα και τις προηγούμενες της Hellenic train του ΟΣΕ. Ο κόσμος ξεσηκώθηκε κατά χιλιάδες και ακόμα συνεχίζει στους δρόμους και στις πλατείες και διαμαρτύρεται για το έγκλημα στα Τέμπη και τον χαμό αθώον ψυχών, κυρίως νέων παιδιών, αλλά και ενάντια στις προσπάθειες της κυβέρνησης για να αποπροσανατολίσει τον κόσμο και να αποκρύψει τις αιτίες που εδώ και πολλά χρόνια όλες οι κυβερνήσεις που πέρασαν έχουν μέρος της ευθύνης για το έγκλημα στα Τέμπη.  
Στις διαδηλώσεις και πορείες στους δρόμους και στις πλατείες ξεκαθάρισαν ότι «αυτό το έγκλημα δεν θα ξεχαστεί» και δήλωσαν καθαρά ότι «οι ένοχοι έχουν καταδικαστεί στην συνείδηση του λαού». Τα δάκρυα, οι συγνώμες και οι παραιτήσεις δεν συγκινούν κανέναν. Αυτός είναι ο μόνος τρόπος να μη συγκαλυφθούν οι ευθύνες και να αποδοθεί πραγματικά η δικαιοσύνη. «Όλων των νεκρών να γίνουμε φωνή» βροντοφώναξαν.
Ανεξάρτητα με το χρώμα και την γλώσσα που μιλάει ο κάθε εργαζόμενος μέσα στο καπιταλιστικό σύστημα, δεν τους ενδιαφέρει πλέον η θρησκεία, το φύλο, το χρώμα του διπλανού τους. Τους ενώνει η ταξική τους συνείδηση και στέκονται ο ένας πλάι στον άλλον προσπαθώντας να κάνουν της ζωή τους και αυτή των οικογενειών τους καλύτερη. Αντικειμενικός σκοπός τους είναι η απελευθέρωση από την εκμετάλλευση του καπιταλιστικού συστήματος. Ένοχος είναι το κράτος των λίγων, η πολιτική της εμπορευματοποίησης που υποβιβάζει την ανθρώπινη ζωή και τη ζυγίζει στη σχέση κόστος-όφελος, όπου κόστος είναι η ζωή του λαού και όφελος τα κέρδη των επιχειρηματικών ομίλων.
Το ταξικό συνδικαλιστικό κίνημα γνωρίζει καλά ότι όσους νόμους και να έχει η αστική τάξη περάσει για να καθυποτάξει την εργατική τάξη, μόνο με τον ανυποχώρητο αγώνα της μπορεί να καταργηθούν αυτοί οι νόμοι. Το νόημα των διαδηλώσεων είναι κοινό από όλους τους λαούς της Ευρώπης: «Δεν θα αφήσουμε τη ζωή μας να γίνει μία ματωμένη «Κοιλάδα των Τεμπών»

Posted 
March 31, 2023
 in 
Απόψεις
 category

Join Our Newsletter and Get the Latest
Posts to Your Inbox

No spam ever. Read our Privacy Policy
Thank you! Your submission has been received!
Oops! Something went wrong while submitting the form.