Η νύχτα που πάγωσε το Πανελλήνιο

γράφει ο Πλάτων Ρούτης
proutis0107@rogers.com

Ένας ακριβώς χρόνος έχεις περάσει από την ημέρα εκείνη που 57 ανθρώπινες ψυχές έχασαν την ζωή τους σε ένα έγκλημα που ξέρουμε τους ένοχους αλλά ξέρουμε και τα κίνητρα.
Η κατάθεση ψυχής της «μάνας των Τεμπών»  Μαρίας Καρυστιανού ενώπιον του Ευρωκοινοβουλίου είναι πύρινο μαχαίρι σε πληγή που αιμορραγεί.
«Είμαι μια μητέρα από την Ελλάδα και απευθύνομαι σε όλες τις μητέρες και τους γονείς του κόσμου» είπε ξεκινώντας την καθηλωτική ομιλία της η Μαρία Καρυστιανού στο Ευρωκοινοβούλιο.
«Tέμπη, 28 Φεβρουαρίου 2023, 23.22. Ωρα μηδέν… Ηρθα εδώ για να ασκήσω το υπέρτατο δικαίωμά μου, το δικαίωμα να είμαι άνθρωπος» εξήγησε ο Παύλος Ασλανίδης.
Οι φωνές της μητέρας της 20άχρονης Μάρθης και του πατέρα του 27χρονου Δημήτρη αντήχησαν στις αίθουσες του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και ήταν τόσο δυνατές που ακούστηκαν απ’ άκρη σ’ άκρη και σε όλη την Ελλάδα. Δύο γονείς με ανεξάντλητη ψυχική δύναμη έβαλαν τον πόνο τους σε μια βαλίτσα και ταξίδεψαν έως τις Βρυξέλλες αναζητώντας δικαιοσύνη για τις 57 ψυχές των Τεμπών.
Βρέθηκαν στην αίθουσα της ολομέλειας του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου, εκεί ακριβώς όπου μία εβδομάδα πριν η χώρα μας καταδικάστηκε για πρώτη φορά μετά τη μεταπολίτευση για το ανύπαρκτο κράτος δικαίου. Κρατώντας τα γράμματα που σχημάτισαν τη λέξη «ΔΙΚΑΙΟΣΥΝΗ» απαθανάτισαν τη στιγμή σε μια ιστορική και με τεράστιους συμβολισμούς φωτογραφία.
Για όλους ήταν η Μαρία και ο Παύλος. Κανείς δεν τους κοιτούσε με συμπόνια. Μόνο με περηφάνια επειδή «τόλμησαν» να σηκώσουν ανάστημα στο κυβερνητικό τέρας του αυταρχισμού και της ατιμωρησίας που ξεπλένει εγκληματίες και θυσιάζει ανθρώπινες ζωές. Οι ομιλίες τους μαχαίρι σε ανοιχτή πληγή που ένα χρόνο μετά συνεχίζει να αιμορραγεί
Το κλίμα στην αίθουσα του Ευρωκοινοβουλίου κάθε άλλο παρά βαρύ. Η Μ. Καρυστιανού και ο Π. Ασλανίδης ήταν εκεί για να αναδείξουν μία προς μία τις κραυγαλέες παραλείψεις και τα πασαλείμματα που έγιναν στον τόπο του εγκλήματος και να εξηγήσουν στα ευήκοα ώτα των Ευρωπαίων πώς λειτουργεί ένα κράτος που δεν σέβεται τους πολίτες του, παρά προτιμά να τους εξαπατά και να τους εξευτελίζει.
Με τρεμάμενη πολλές φορές φωνή, αλλά σίγουρα πιο δυνατή από εκείνη των περισσότερων ΜΜΕ στην Ελλάδα που με τη στάση τους γίνονται δεκανίκι στη συγκάλυψη του εγκλήματος στα Τέμπη, η κ. Καρυστιανού καθήλωσε τους ακροατές διηγούμενη μια σύγχρονη οδύσσεια. Αυτή η μάνα που χλευάζεται από την κυβέρνηση και την ανώτατη ηγεσία της Δικαιοσύνης τής κατά τα άλλα δημοκρατικής μας χώρας, αποθεώθηκε από ευρωβουλευτές, πολιτικούς και πολίτες που αδιαπραγμάτευτα δήλωσαν παρόντες στο πλάι όλων των οικογενειών θυμάτων που απαιτούν το αυτονόητο: η δικαστική εξουσία να επιτελέσει ανεμπόδιστα το χρέος της για να λάμψει η αλήθεια.
Αν συνοψίζαμε τη συγκινητική ομιλία της κ. Καρυστιανού, θα διαβάζαμε τις ακόλουθες προτάσεις: «Δεν ήταν ένα μεγάλο δυστύχημα αλλά ένα μεγάλο κρατικό έγκλημα. Συγκλονιστήκαμε όταν διαπιστώσαμε ότι δεν υπήρχε κανένα σύστημα ασφαλείας σε λειτουργία στο κύριο μέσο μαζικής μετακίνησης της χώρας. Το υπουργείο Μεταφορών γνώριζε το πρόβλημα και παρ’ όλα αυτά επέτρεπε τη λειτουργία. Μας παραπλάνησαν, μας εξαπάτησαν. Παραβιάζοντας όλα τα διεθνή πρωτόκολλα, παραγκώνισαν τους δικαστικούς λειτουργούς και προχώρησαν σε πλήρη αλλοίωση του χώρου. Απέκρυψαν και συγκάλυψαν κάθε στοιχείο που θα οδηγούσε εμάς και τους Έλληνες πολίτες στην αλήθεια και τους ένοχους στη Δικαιοσύνη.

Ρίγη προκαλεί η η κατάθεση στην Εξεταστική για το έγκλημα των Τεμπών της Μαρίας Καρυστιανού,  μητέρα της 20χρονης Μάρθης Ψαροπούλου που άφησε την τελευταία της πνοή  στα συντρίμμια της σύγκρουσης και πρόεδρος του συλλόγου οικογενειών θυμάτων.
Στην εισαγωγική της τοποθέτηση, την οποία διατύπωσε όρθια ως ένδειξη σεβασμού στα θύματα της τραγωδίας, τόνισε πως μπορεί να παρουσιάζεται μόνη της σήμερα στην Επιτροπή, όμως, δίπλα της είναι σαν να βρίσκονται οι 57 νεκροί και οι 180 τραυματίες από το δυστύχημα.
Η κ. Καρυστιανού, μεταξύ άλλων όταν ρωτήθηκε για τις πληροφορίες περί ύπαρξης του εύφλεκτου ξυλολίου,  στην εμπορική αμαξοστοιχία ανέφερε: « Πήρα καμένα οστά από την κόρη μου… Πήγαμε να παραλάβουμε ό,τι είχε η σακούλα του καθενός», ήταν τα λόγια της.
«Ξέρετε τι είναι να παρακαλάς να έχεις το παιδί σου τραυματισμένο από το να το έχεις νεκρό;» είπε
«Βάλαμε λέει το τσιμέντο για την ανακριτική διαδικασία για να μπορούν να πατήσουν καλύτερα οι γερανοί που μετέφεραν τα βαγόνια. Καμία λογική σε αυτή την απάντηση, πρόσθεσε και κάλυψαν σπουδαία στοιχεία και πληροφορίες για να συγκαλύψουν το έγκλημα.  Η ίδια χαρακτήρισε το δυστύχημα «έγκλημα», προσθέτοντας πως ο σιδηρόδρομος «δεν έπρεπε να λειτουργεί ούτε για μία απλή διαδρομή».
Τέμπη: Επιβεβαιώθηκε η παρουσία ξυλολίου στο σημείο της σύγκρουσης των δύο τρένων
Παράλληλα,  απέδωσε ευθύνες στην πολιτική ηγεσία, στους υπουργούς, στην Hellenic Τrain αλλά και στην ΡΑΣ, ενώ καταφέρθηκε συγκεκριμένα  κατά του τότε υπουργού Μεταφορών, Κώστα Καραμανλή, λέγοντας μεταξύ άλλων: «Παραμένει κρυμμένος ελπίζοντας να σωθεί».

«Εσείς την συντηρείτε την ασυλία. Είναι συνάδελφός σας, αλλά δεν μπορείτε να προασπίζεστε το κακό. Θα θέλατε εγώ στον γιατρό που έκανε κακό στο παιδί σας να πάω και να τον στηρίξω;». Και αναρωτήθηκε: «Είναι αλλιώτικοι οι νόμοι για τους πολίτες; Είναι αλλιώτικοι για τους υπουργούς; Τι γίνεται τελικά σε αυτό το κράτος;».
«Συγγνώμη ζητάς όταν σκουντάς κάποιον στο διάδρομο και όχι όταν σκοτώνεις το παιδί του»
Σύμφωνα με την μάρτυρα οι δικαστικοί που ερευνούσαν το δυστύχημα δεν είχαν πάει καν στην περιοχή
«Είναι τόσο απροκάλυπτες οι παραβάσεις και οι παραλήψεις που δεν χρειαζόταν η Εξεταστική», τόνισε η μάρτυρας . «Έπρεπε από τις 10 πρώτες μέρες να μπούνε φυλακή και ερχόμαστε ένα χρόνο μετά να δούμε αν υπάρχουν ευθύνες», πρόσθεσε, αφού πρώτα μίλησε για «κρατικό έγκλημα και προσπάθεια συγκάλυψης και υποβίβασης των ευθυνών».
Επίσης, αποκάλεσε «υβριστικό» να κατηγορείται για το έγκλημα ο νεκρός μηχανοδηγός, μίλησε για κακουργηματικές πράξεις, εγκληματικές παραλείψεις στο σιδηρόδρομο.
Απαντώντας σε ερωτήσεις των μελών της Επιτροπής η κ. Καρυστιανού είπε επίσης μεταξύ άλλων ότι:
• η έρευνα προχωρά με πολύ αργούς ρυθμούς
• δεν μας ενδιαφέρουν οι ιδιότητες (πρωθυπουργός, υπουργοί, περιφερειάρχης..) αλλά ποιος έχει τη ευθύνη για τη αλλοίωση του χώρου του δυστυχήματος αποτέλεσμα να χαθούν πολύτιμα στοιχεία
• για το μπάζωμα που έγινε στον τόπο του δυστυχήματος, είπε ότι όταν ρώτησε τον τότε Περιφερειάρχη Θεσσαλίας Κώστα Αγοραστό, εκείνος της απάντησε ότι “είχε άνωθεν εντολές”
• οι παροχές της κυβέρνησης κινούνται στη φιλοσοφία του “να μη μιλάς”
• ευθύνονται και η ΡΑΣ και η Ηellenic Train με τις ψευδείς εκθέσεις περί ασφάλειας
Η Μαρία Καρυστιανού, βρέθηκε στη Βουλή, στην Εξεταστική για τα Τέμπη και κατάφερε να μιλήσει στην καρδιά όλων των Ελλήνων. Στη διάρκεια της τοποθέτησης της δεν είναι απλά η Πρόεδρος του Συλλόγου Θυμάτων των Τεμπών. Η Μαρία Καρυστιανού ήταν φιγούρα μιας μάνας που μίλησε όχι μόνο εξ ονόματος του παιδιού που έχασε στο δυστύχημα, αλλά και στο όνομα όλων των θυμάτων της εθνικής τραγωδίας.
Η παιδίατρος, Μαρία Καρυστιανού, δεν θα ξεχάσει ποτέ τη νύχτα της 28ης Φεβρουαρίου όταν η κόρη της Μάρθη μόλις 20 ετών έφυγε από τη ζωή στη σύγκρουση των τρένων στα Τέμπη στις 28 Φεβρουαρίου 2023. Μήνες μετά την τραγική απώλεια και ενώ ακόμα το βαρύ πένθος της συνεχίζεται βρέθηκε στην Εξεταστική και όχι στη δικαστική αίθουσα όπως είπε ότι θα έπρεπε για να μιλήσει για τη μέρα που άλλαξε για πάντα τη ζωή της.
Στον πατέρα της 20χρονης Μάρθης Ψαροπούλου, η οποία άφησε την τελευταία της πνοή στα Τέμπη αποκάλυψε ότι ο τέως περιφερειάρχης Θεσσαλίας, Κώστας Αγοραστός, του εκμυστηρεύτηκε πως προχώρησε στο μπάζωμα του τόπου του δυστυχήματος κατόπιν εντολών. «Από ποιον δέχτηκε εντολές;» ρώτησε η δημοσιογράφος, με τη μάρτυρα να υποστηρίζει πως ήταν εντολές υπουργών και του ίδιου του πρωθυπουργού.
«Ο κ. Καραμανλής δηλώνει με θράσος αθώος λόγω της ασυλίας του»
«Θέλω να έρθετε για πολύ λίγο στη θέση μας. Να χάσετε το πιο αγαπημένο σας πρόσωπο από ιατρικό λάθος, από αδιαφορία και ο εν λόγω γιατρός αντί να παραπέμπεται στη Δικαιοσύνη να παραπέμπεται στον Ιατρικό Σύλλογο. Πώς θα σας φαινόταν αυτό; Δίκαιο; Φυσιολογικό;», είπε αρχικά και όρθια στη μνήμη των θυμάτων των Τεμπών η Μαρίας Καρυστιανού και συνέχισε: «Φέρνω αυτό το παράδειγμα για να σας πως ότι δεν είμαστε εντάξει όλο αυτό. Δεν είσαστε δικαστές. Δεν ξέρετε τη δικογραφία. Πώς ξέρω ότι θα αναδειχθεί πλήρως και σε βάθος ένα θέμα στο οποίο οι εμπλεκόμενοι ξεκινούν από την κορυφή του πολιτικού συστήματος.
Με βάση την προϊστορία των Επιτροπών, η αποτελεσματικότητα είναι αμφίβολη.
Γι’ αυτό και ζητήσαμε ανεπιτυχώς άρση ασυλίας καθώς υπήρχαν στοιχεία που ενοχοποιούν  υπουργούς. Αυτό το θέμα δεν έχει συζητηθεί στη Βουλή. Μήπως γιατί θα αποκαλύπτονταν ότι ο κ. Καραμανλής είχε υποπέσει σε κακουργηματικές πράξεις και παραλείψεις, πλέον της αδιαφορίας του για την ασφάλεια των τρένων, όπως το να φροντίσει για τη σύσταση της επιτροπής διερεύνησης
Στη συνέχεια είπε η μητέρα της 20χρονης Μάρθης Ψαροπούλου: «Αυτός ο υπουργός δηλώνει με θράσος αθώος λόγω της ασυλίας του. Κι αντί να παραιτηθεί ευθύς και να αφεθεί στη Δικαιοσύνη, πράττοντας το αυτονόητο για τη μνήμην των θυμάτων και για μας, παραμένει κρυμμένος, ελπίζοντας πως η Βουλή θα τον σώσει. Μα θέλει αρετή η πολιτική και ήθος η ανάληψη ευθυνών.
Η άρση της ασυλίας, διάβασα, θεσπίστηκε για να ευνοήσει την εύρυθμη λειτουργία των υπουργείων και να τα προστατέψει από κακόβουλες μηνύσεις. Όμως γίνεται κάκιστη χρήση αυτής της διάταξης, η οποία πλέον λειτουργεί ως μια τεράστια ομπρέλα πολιτικών από διώξεις και ευθύνες. Εκτός αν θεωρείται η μήνυση των συγγενών και της Ευρωπαϊκής Εισαγγελίας κακόβουλη. Που αναφέρει στο Σύνταγμα ότι οι βουλευτές έχουν το δικαίωμα να υποκαταστήσουν τη δικαστική εξουσία και να καθορίζουν που ξεκινά και τελειώνει η πολιτική ευθύνη; Ή μήπως υπάρχει ακαταδίωκτο όποιου κερδίζει τις εκλογές με μια ισχνή πλειοψηφία του 21% κ. Γεωργιάδη; Δεν ενδιαφέρει την Επιτροπή η έρευνα των Ευρωπαίων;
Δεν είναι ντροπή για ένα τέτοιο έγκλημα η δικογραφία να βρίσκεται στο γραφεί του Προέδρου της Βουλής και όχι στο υλικό των βουλευτών για να μελετηθεί; Πώς θα καθορίσετε ευθύνες στον κ. Καραμανλή αν δεν το γνωρίζετε;
Κανείς δε φέρει ευθύνη. Έχει κανείς ευθύνη σε αυτή τη χώρα που ζούμε από τύχη; Το 2019 κάηκε το σύστημα τηλεδιοίκησης. Αν είχε αντικατασταθεί θα είχαν σωθεί οι άνθρωποι. Θεωρείται μια φυσιολογική διαδικασία. Στο έγκλημα των Τεμπών υπήρξε μια προσπάθεια υποβάθμισης των ευθυνών. Αρχικά ο ανεύθυνος πρωθυπουργός μίλησε για ανθρώπινο λάθος, ενώ υπήρχαν υπομνήματα για τα προβλήματα και τον κίνδυνο ατυχήματος. Οι μηχανοδηγοί ήταν βέβαιοι για ατύχημα, απλά δεν ήξεραν τον χρόνο. Για την ευρωπαϊκή εισαγγελία εξηγείται. Σύμφωνα με το κατηγορητήριο, υπάλληλοι βρέθηκαν με αδικαιολόγητη μεγάλη περιουσία. Στους πολιτικούς, λόγω της μη άρσης, δεν γινόταν. Για 57 θανάτους κυνηγάμε φαντάσματα.

Είμαι μόνη μου, αλλά δεν είμαι. Φανταστείτε 57 ανθρώπους δίπλα μου και τις οικογένειές τους, 180 τραυματίες και τις οικογένειες τους. Φανταστείτε κάθε άνθρωπο που ανέβηκαν πάνω στο τρένο όλα αυτά τα χρόνια. Κάποιοι πολλές φορές. Ήταν τυχεροί. Εκτέθηκαν σε κίνδυνο απώλειας της ζωής τους γιατί κάποιοι δεν έκαναν τη δουλειά τους. Σε αυτό το έγκλημα η απόδοση δικαιοσύνης είναι μονόδρομος. Με τον έναν ή τον άλλον τρόπο. Εύχομαι μέσα από τη Δικαιοσύνη». να λάμψει η αλήθεια και να αποδοθούν οι ευθύνες.

‍