Παναγία των Παρισίων Φώτισε μας

γράφει η Ελένη Χονδρομπίλα

Μια ομάδα νεγράκια έτρεχαν να υποδεχτούν αυτούς που πήγαν στο χωριό τους, όλα ξυπόλητα με τα πόδια τους να πατούν μέσα στο κόκκινο χώμα με πουκάμισα, τα περισσότερα κουρελιασμένα σε ένα υποτυπώδες χωριό, με τα σπίτια χτισμένα από πηλό και για κεραμοσκεπή ξερά χόρτα. Έτρεχαν να πέσουν στην αγκαλιά που άνοιξε, αλλά με ένα πλατύ χαμόγελο λες και ήταν τα πιο ευτυχισμένα του κόσμου, λες και δεν τους είχε λείψει τίποτα στην μικρή ζωή τους . Σε ένα χωριό της Αφρικής, που για να γεμίσουν ένα μπιτόνι νερό, αν είναι τυχεροί, στην άκρη του χωριού τους, θα υπάρχει ένα τρυπητό πηγάδι, που κάποιοι φρόντισαν να φτιάξουν. Και αν αρρωστήσουν, που η Παναγία των Παρισίων να βάλει το χέρι της, κάποιες οργανώσεις και οι γιατροί του κόσμου , θα κάνουν τα αδύνατα δυνατά για να προστατέψουν αυτά και τους γονείς τους. Άλλα πάλι , τα πιο άτυχα, στερούνται ένα εμβόλιο, αυτό που εμείς το θεωρούμε δεδομένο, γι αυτά όμως ο ήλιος δύει πολύ γρήγορα. Παράκληση από τα ΜΜΕ, δώστε 20 σεντς για να σωθεί μια αθώα ψυχή . Αφρική, Μπανγκλαντές, Ινδία, Ασιατικές χώρες, άνθρωποι που μοχθούν για ένα ευρώ την ημέρα και παιδική εκμετάλλευση αντί για μόρφωση. Άνθρωποι που φωνάζουν στην Ευρώπη που παλεύουν για ένα μεροκάματο, για μια πενιχρή σύνταξη, που δεν τολμούν να μπουν σε νοσοκομείο γιατί δεν έχουν τα απαραίτητα χρήματα, υποτάσσονται στη μοίρα τους. Δεν έχει καμία σημασία τι χρώμα γιλέκο φορούν. Πολλοί πιστεύουν ότι δεν γίνονται θαύματα. Και όμως η Παναγία των Παρισίων το έκανε. Με το που κάηκε ο ναός σε ένα εικοσιτετράωρο μαζεύτηκαν σχεδόν ένα δις ευρώ. Ξαφνικά πώς βρέθηκαν τόσα χρήματα για να σωθεί αυτό το μνημείο; Κανείς δεν αμφιβάλει ότι είναι ένα κόσμημα αρχιτεκτονικής, σύμβολο πολιτισμού για την Γαλλία αλλά και για όλον τον κόσμο .