Ου ψευδομαρτυρήσεις...

Ένα χρονογράφημα που μεταξύ σοβαρού κι αστείου προσπαθεί να αποκαλύψει τα ψέματα των ελληνικών μέσων συσκότισης που έχουν πληρωθεί 50 + εκατομμύρια Ευρώ από τα δημόσια ταμεία για να μεταδίδουν και να ενισχύουν την προπαγάνδα μιας εκτός τόπου και χρόνου ακροδεξιάς παράταξης που επί 3.5 χρόνια έχει εφαρμόσει τις πιο σκληρές τακτικές φιλελευθερισμού, μέσα σε σκάνδαλα, κακοδιοίκηση, νεποτισμό, ευνοιοκρατία και απόλυτα καταδικαστέες αντιδημοκρατικές τακτικές διαστρέβλωσης της αλήθειας ώστε να παραμείνει στην εξουσία, πάση θυσία. Και ενώ ο παγκόσμιος τύπος έχει επισημάνει το επικίνδυνο γλίστρημα της ακροδεξιάς κυβέρνησης προς τον αυταρχισμό, αυτή η κυβέρνηση βρέθηκε στο στόχαστρο ενός νοσηρού κλίματος αντιφάσεων για παρακολουθήσεις πολιτικών στελεχών, όπως και χιλιάδων άλλων πολιτών, κάτι για το οποίο ζητήθηκε να πάρει θέση στην Ευρωβουλή και απέτυχε οικτρά ισχυριζόμενη πως όλα αυτά είναι μύθοι! Φαίνεται πως ο στόχος αυτής της κυβέρνησης δεν είναι να κυβερνήσει τους Έλληνες, αλλά να εδραιώσει τον αυταρχισμό, την αστυνομοκρατία, την καταστρατήγηση των δικαιωμάτων των πολιτών και εργαζόμενων και εν τέλει να ΣΥΜΒΑΛΕΙ ΣΤΗΝ ΑΝΟΔΟ ΤΟΥ ΦΑΣΙΣΜΟΥ ΣΤΗΝ ΕΥΡΩΠΗ!!!

Ο φασισμός είναι εδώ, Νο 1.

Είναι γνωστό πως μετά την καταδίκη της ακροδεξιάς ναζιστικής οργάνωσης της “Χρυσής Αυγής” και τον εξοστρακισμό της απ’την ελληνική Bουλή, τα ακροδεξιά της μέλη είτε απορροφήθηκαν από την Νέα Δημοκρατία, είτε έμειναν στα άλλα ακροδεξιά μορφώματα εντός και εκτός Bουλής. Ο Κούλης, απ’ την στιγμή που αναμετρήθηκε στις εσωκομματικές εκλογές με τους καραμανλικούς της παράταξής του, υποστηρίχθηκε από τους ακροδεξιούς του Σαμαρά (με στήριξη των Καρατζαφέρη κλπ) και μετά τα εκλογομαγειρέματα (ψήφισαν ηλεκτρονικά, υπήρξε καθυστέρηση στην καταμέτρηση των ψήφων, υπόνοιες καλπονοθείας, τελικά τα συμβίβασαν όπως όπως) ανακηρύχθηκε πρόεδρος της Ν.Δ. και μετά την αυτοδυναμία αυτού του κόμματος, πρωθυπουργός. Είναι λοιπόν φανερό πως η ακροδεξιά στήριξε και συνεχίζει να στηρίζει την κυβέρνηση του Μητσοτάκη παρά τα απανωτά του σφάλματα και αντιφάσεις (σφαγή από 16.000 θανάτους εκτός ΜΕΘ των ασθενών με κορονοϊό, επειδή δεν στήριξε το Εθνικό Σύστημα Υγείας, ολιγωρία και καταστροφή 2.5 εκατομμυρίων στρεμμάτων στην Εύβοια και χιλιάδες σε όλη την Ελλάδα, διασυρμός της Ελλάδας στο θέμα της ελευθερίας του Τύπου και καταδίωξη των δημοσιογράφων, σκάνδαλο Νοβάρτις, σκάνδαλο παρακολουθήσεων από την ΕΥΠ, κλπ). Στο μεταξύ, ο εκφασισμός της ελληνικής κοινωνίας σε συνθήκες φτώχειας έχει γιγαντωθεί, ο διχασμός των πολιτών είναι εμφανής και η δημοκρατία στην Ελλάδα δεν περνάει τις καλύτερες στιγμές της. Παράλληλα, θα δούμε πιο κάτω πως τα ακροδεξιά κόμματα έχουν μπει στα περισσότερα κοινοβούλια της Ευρώπης, κάτι που σηματοδοτεί οτι ο Μητσοτάκης, απλά είναι ένα γρανάζι στον πανευρωπαϊκό εκφασισμό. Αν αυτό δεν είναι ανησυχητικό τότε τι είναι;

Ο φασισμός είναι εδώ, Νο 2.

Αν ρίξουμε μια ματιά στο χάρτη των κοινοβουλίων της Ευρώπης που έχουν “αλωθεί” από ακροδεξιά κόμματα θα ξαφνιαστούμε! Ελάχιστα Ευρωπαϊκά κοινοβούλια υπάρχουν Χωρίς ακροδεξιούς! Αυτή δε η άνοδος της ακροδεξιάς στην Ευρώπη μόλις επιδεινώθηκε καθώς οι Σουηδοί Δημοκράτες που συνδέονται με νεοναζί έχουν γίνει το 2ο κόμμα στο κοινοβούλιο της χώρας. 10 από τους 22 συνιδρυτές των Δημοκρατικών έχουν παρελθόν σε ναζιστικές οργανώσεις, ο ένας ήταν βετεράνος Waffen SS. Διαβάστε μια εκτενή αναφορά από τον ιστότοπο “Libre”.
Με βαρύ νεοναζιστικό παρελθόν
Όπως περιγράφει σε ανάλυσή του το K-Report, το κόμμα των «Σουηδών Δημοκρατών» ιδρύθηκε το 1988, με πρώτο ταμία του έναν βετεράνο των Waffen-SS, και μέλη που είχαν δεσμούς είτε με νεοναζιστικά κόμματα είτε με υπερεθνικιστικά, ενώ -όπως συνέβαινε στον ακροδεξιό χώρο της εποχής- στον περίγυρο και τις εκδηλώσεις του υπήρχαν σταθερά skinheads και hooligans. Οι ιδέες του ήταν παρόμοιες με του γαλλικού Εθνικού Μετώπου του Λεπέν, του ιταλικού MSI ή του δανέζικου Λαϊκού Κόμματος: Απαγόρευση της μετανάστευσης, αναγκαστική επιστροφή των προσφύγων στις χώρες τους, επαναφορά της θανατικής ποινής, απαγόρευση υιοθεσίας παιδιών που έχουν γεννηθεί σε άλλες χώρες…
Για τα επόμενα 10 χρόνια ήταν ένα κόμμα μικρότερο του 1% στις εθνικές εκλογές. Το 1995 άρχισε η μεταμόρφωσή του, όταν την ηγεσία του ανέλαβε ο Μίκαελ Γιάνσον, πρώην μέλος του μικρού κεντροδεξιού Κόμματος. Τότε άρχισε και η επιχείρηση «ευπρεπισμού». Διαγράφηκαν πολλά μέλη που υποστήριζαν ανοιχτά το νεο-ναζιστικό κίνημα και οι επίσημες θέσεις του κόμματος έγιναν λιγότερο ακραίες, π.χ. για τη μετανάστευση και τη θανατική ποινή. Το 2003, μάλιστα, το κόμμα έβαλε στο καταστατικό του, ως θεμελιώδη αρχή της πολιτικής του, την Οικουμενική Διακήρυξη για τα Ανθρώπινα Δικαιώματα του ΟΗΕ.
Η μεταμόρφωση των «Σουηδών Δημοκρατών» άρχισε να αποδίδει εκλογικά μετά την τελευταία αλλαγή ηγεσίας, το 2005, όταν ανέλαβε την προεδρία ο Τζίμι Άκεσον, πρώην πρόεδρος της νεολαίας του κόμματος. Ο Άκεσον συμπεριέλαβε στο καταστατικό του κόμματος ένα άρθρο κατά του ρατσισμού και του εξτρεμισμού, και το 2010 οι «Σουηδοί Δημοκράτες» μπήκαν για πρώτη φορά στη βουλή με 5,7% και 20 βουλευτές. Ένα ακόμα ξεκαθάρισμα έγινε εκείνη την πρώτη βουλευτική περίοδο, με αποπομπές βουλευτών λόγω ναρκωτικών ή ρατσιστικής συμπεριφοράς. Τα υπόλοιπα κόμματα της Βουλής, δεξιά, κεντρώα και αριστερά, απέκλεισαν εξ αρχής κάθε συνεργασία με τους «Σουηδούς Δημοκράτες», αλλά όταν το 2014 αναδείχθηκαν τρίτο κόμμα στις εκλογές με 12,9% και 49 βουλευτές, ο αποκλεισμός χαλάρωσε. Η εκλογική τους δύναμη βασίστηκε σαφώς στις αγροτικές περιοχές και σε μικρές πόλεις, όπου έφτασε ακόμη και στη δεύτερη θέση. Στις επόμενες εκλογές, το 2018, οι Σουηδοί Δημοκράτες απογοητεύτηκαν επειδή πήραν «μόνο» 17,5% και όχι μέχρι 20% που τους έδιναν οι δημοσκοπήσεις αλλά είχαν πετύχει μια πολύ σημαντικότερη νίκη. Ανάγκασαν τα υπόλοιπα δεξιά και κεντρώα κόμματα να προσαρμόσουν την πολιτική τους για τη μετανάστευση και τη βία στις δικές τους θέσεις, να συνεργαστούν μαζί τους σε διάφορους δήμους και να ξεκινήσουν πολιτικό διάλογο στη Βουλή. Όλα αυτά τα χρόνια διάφορα μέλη τους έχουν εμπλακεί σε -κυρίως ρατσιστικά- σκάνδαλα, εις βάρος μεταναστών στη Σουηδία, αλλά το ίδιο το κόμμα έχει κρατήσει αποστάσεις, διαγράφοντας πολλά από αυτά ή αναγκάζοντάς τα να παραιτηθούν. Η γενική εικόνα των «Σουηδών Δημοκρατών», όπως δείχνει το 20% στις εκλογές της Κυριακής, είναι πλέον ενός κόμματος που «καθάρισε» από εξτρεμιστές και κινείται στα πλαίσια του «πολιτικώς αποδεκτού’. Αν τελικά η κεντροδεξιά συμμαχία σχηματίσει κυβέρνηση θα είναι πολύ δύσκολο να αφήσουν απ’ έξω τους «Σουηδούς Δημοκράτες», αφού έχουν αποτινάξει -τουλάχιστον επισήμως- το νεοναζιστικό τους παρελθόν.
Ο χάρτης της “κρυφής” και φανερής ακροδεξιάς- Από την Βαλτική στη Μεσόγειο
Εκτός εκπλήξεως των τελικών αποτελεσμάτων των εκλογών της Κυριακής, η Ακροδεξιά στην Σουηδία θα έχει ρυθμιστικό ρόλο στην συγκρότηση του συνασπισμού δεξιών κομμάτων που θα κληθεί να κυβερνήσει την χώρα. Το πρώτο μήνυμα της κάλπης είναι δίχως αμφιβολία, ότι καμιά χώρα της Γηραιάς Ηπείρου δεν είναι εξορισμού θωρακισμένη απέναντι στην ακροδεξιά, είτε είναι λαϊκίστικη και νέα, είτε είναι μεταφασιστική και νεοναζιστική. Η Ιταλία άνοιξε το δρόμο το 1994 με τους Μπόσι και Φίνι να ανακηρύσσονται κυβερνητικοί εταίροι του Μπερλουσκόνι. Ακολούθησε η Αυστρία το 2000 με την είσοδο στην κυβέρνηση του ακροδεξιού κόμματος της Ελευθερίας του Χάιντερ. Αν η αντίδραση στην Ιταλία και την Αυστρία ήταν υποτονική, η δεύτερη θέση που εξασφάλισε ο Λεπέν στον πρώτο γύρο των Προεδρικών Εκλογών του 2002 στη Γαλλία χτύπησε σήμα συναγερμού, αλλά δυστυχώς η Δεξιά, αντί να χαράξει κόκκινη διαχωριστική γραμμή από την Ακροδεξιά, υιοθέτησε την ατζέντα και την ρητορική της. Σήμερα το πιο ανεπτυγμένο τμήμα της Ευρώπης, η Σκανδιναβία και πιο συγκεκριμένα η Σουηδία, καταγράφει την εκτόξευση της Ακροδεξιάς, χωρίς να υπάρχει το άλλοθι του κοινωνικού αποκλεισμού και του χρόνιου εγκλωβισμού στην βαθιά φτώχεια των προαστίων των γαλλικών μεγαλουπόλεων ή των γκέτο της βίαιης αποβιομηχάνισης που υπέστη το Ηνωμένο Βασίλειο στην δεκαετία του ‘80. Είτε αυτό αρέσει, είτε όχι, η Ακροδεξιά αντιμετωπίζεται πλέον ως κανονικότητα στην Ε.Ε. Πριν από λίγους μήνες η Λεπέν διεκδικούσε την Προεδρία της Γαλλίας και σήμερα η ακροδεξιά Μελόνι προεξοφλείτε ότι μετά τις κάλπες της 25ης Σεπτεμβρίου θα λάβει την σκυτάλη της πρωθυπουργίας από τον Ντράγκι. Είτε ως συσσώρευση μιας κοινωνικής και οικονομικής συμπίεσης, με την κρίση της Ευρωζώνης να την διαδέχεται η Πανδημία και μετά να ακολουθεί η ενεργειακή και η επισιτιστική κρίση, είτε ως αναδίπλωση στην ταυτότητα απέναντι σε μια παγκοσμιοποίηση χωρίς αξιακές αναφορές, η Ακροδεξιά είναι εδώ και δεν πρόκειται να αντιμετωπισθεί με την υιοθέτηση της θεματικής της αλλά με την πολιτική της απομόνωση. Το μεγάλο ερώτημα σε ότι αφορά τον επόμενο σταθμό ένταξης της Ακροδεξιάς στην ευρωπαϊκή πολιτική κανονικότητα, είναι η Γερμανία, με ζητούμενο πόσο η κρίση θα διογκώσει την εναλλακτική και σε ποιο βαθμό θα άρει την μέχρι τώρα πολιτική της απομόνωση.

Ο φασισμός είναι εδώ, Νο 3.

Για να καταλάβετε την πολιτική αλητεία της ακροδεξιάς που είναι ενσωματωμένη στο κόμμα της Νέας Δημοκρατίας στην Ελλάδα, σκεφτείτε πως μετά το τελευταίο πολιτικό ατόπημα της παρακολούθησης πολιτικών προσώπων, η προπαγανδιστική μηχανή του κυβερνώντος κόμματος ξεκίνησε την επίθεση ενάντια στην προηγούμενη κυβέρνηση του ΣΥΡΙΖΑ στο θέμα των εκλογών. Άρχισαν την προπαγάνδα που είχε εφαρμόσει και ο Τραμπ στις Αμερικάνικες εκλογές, πως δηλαδή οι Ρώσοι χάκαραν τα ηλεκτρονικά συστήματα ψηφοφορίας και νόθεψαν τις εκλογές. Αντίστοιχα, οι “ξεπλένηδες” του Βατερλό αυτής της κυβέρνησης-τσίρκο ισχυρίζονται πως ο Πούτιν έχει αρχίσει τις παρεμβάσεις του στα κόμματα της Ευρώπης από το 2011 (έδινε λεφτά σε κόμματα, σύμφωνα με έκθεση του Στέητ Ντηπάρτμεντ – οι Αμερικανοί κατάλαβαν πως είμαστε “μπάτε σκύλοι αλέστε και αλεστικά μην δίνετε” και τον παίζουν τον “Κολάμπια” όπως θέλουν) και πως πιθανόν να ‘χακάρει’ και τις ελληνικές εθνικές εκλογές. Αποσιωπούν όμως οι ‘ξερόλες” αυτής της κυβέρνησης το γεγονός πως το κόμμα της Δεξιάς ήταν αυτό που υπέγραψε με τον Πούτιν το 2011. Η ΝΔ είναι το μόνο κόμμα στην Ελλάδα και την Ευρώπη που από το 2011, έχει υπογράψει, με εκπρόσωπο τον Αβραμόπουλο, την αδελφοποίηση της με το κόμμα Πούτιν χαρακτηρίζοντάς την «στρατηγική συμφωνία». Τόμπολα!!! Μήπως η κυβέρνηση (όπως πάντα) πυροβολεί τα πόδια της; Άρα μόνο η Νέα Δημοκρατία θα μπορούσε να έχει πάρει χρήματα από τον Πούτιν για να σαμποτάρει την Συμφωνία των Πρεσπών!!! Αντιθέτως, επί κυβέρνησης ΣΥΡΙΖΑ απελάθηκαν πρόξενοι της Ρωσίας για παρέμβαση στις εσωτερικές υποθέσεις της χώρας μας με αφορμή τα συλλαλητήρια ενάντια στην Συμφωνία των Πρεσπών, που στήριζε και συμμετείχε η ΝΔ. Και δεν είναι παράξενο, ούτε πρώτη φορά που η δεξιά και το παρακράτος με τα συνονθυλεύματα που έχει μαζέψει πως πέφτουν από σφάλμα σε αντίθεση και πάλι πίσω. Και ενώ οι λεπτομέρειες της παραπληροφόρησης και ψεμάτων δεν φαίνονται με την πρώτη ματιά, ο βαθύτερος σκοπός όλων αυτών των παρεμβάσεων είναι να μπερδευτεί η κοινή γνώμη, να ειπωθούν τόσα ψέματα και άλλα τόσα, για να μην μπορεί ο απλός πολίτης να βγάλει ένα συμπέρασμα που να είναι κοντά στην πραγματικότητα. Και να δίνει βήμα σε λύκους, με προβιά προστάτη, που κατασπαράζουν κάθε δημοκρατικό δικαίωμα και καταβαραθρώνουν κάθε προσπάθεια των πολιτών να ζήσουν αξιοπρεπή ζωή.

Ο φασισμός είναι εδώ, Νο 4.

Ένα άλλο είδος πολιτικής αλητείας, που επηρεάζει και όλους τους πολίτες, είναι και το ‘ροκάνισμα’ των πόρων του ταμείου ανάκαμψης της Ευρωπαϊκής Ένωσης μέσω των τραπεζών. Παρόλο που οι Ευρωπαϊκοί θεσμοί δήλωσαν πρόσφατα πως δεν θα εκταμιευτεί ούτε σεντ από τα χρήματα στην Ελλάδα αν δεν βρει τρόπο να κατανείμει τα χρήματα δίκαια και όχι σε μια χούφτα πολυεκατομμυριούχους των κατασκευών και προμηθειών, οι απατεώνες της ακροδεξιάς φασιστικής κυβέρνησης φαίνεται να βρήκαν τρόπο να διοχετεύσουν 500 εκατομμύρια ευρώ από το ταμείο ανάκαμψης με επιτόκιο 0,7% σε 13 επιχειρήσεις και μόνο. Αν αληθεύει πως ‘ξεγέλασαν’ τους μηχανισμούς εποπτείας της Ευρώπης, τότε τι να πούμε για τους Ευρωπαίους αλλά και για τους ελεγκτές τους; Ποιος ελέγχει τις ελληνικές τράπεζες; Ποιος ερευνά τις ατασθαλίες, την κακοδιοίκηση, τις αφανείς σχέσεις με πολιτικούς; Εμείς θυμόμαστε ένα δημοσιογράφο τον Καραϊβάζ που ερευνούσε ανάλογες υποθέσεις και τώρα είναι δολοφονημένος με 12 σφαίρες έξω από το σπίτι του… Ή τον δημοσιογράφο Κουκάκη, που η ΕΥΠ παρακολουθούσε το τηλέφωνό του διότι είχε αρχίσει έρευνες για τις τραπεζικές πρακτικές να δίνουν θαλασσοδάνεια στελέχη τραπεζών, και το ‘ξέπλυμα’ των επίορκων με νομοθεσία που προώθησε ο κολλητός τους ο κούλης που δεν τους θεωρεί ποινικά κολάσιμους αν δεν τους εκδώσει η ίδια η τράπεζα!!! (Γιάννης κερνάει, Γιάννης πίνει…) Η επανάληψη του σεναρίου “σχέδιο Μάρσαλ” που μεταπολεμικά χάρισε δύναμη και πλούτο σε μια χούφτα πολιτικούς και τους φίλους τους. Ελλαδίτσα, δεν βάζεις μυαλό…

Ο φασισμός είναι εδώ, Νο 5.

Πώς έγινε και τα λεφτά μοιράζονται όχι σε όσους τα έχουν ανάγκη, αλλά σε ‘κολλητούς’ και όσους ‘δοξάζουν’ το καθεστώς; Μέσω των τραπεζών, των διεφθαρμένων πολιτικών, της συγκάλυψης και των ψεμάτων που μπερδεύουν τους πολίτες, που αντί να ελέγχουν τους ενόχους, ισχυρίζονται πως “όλοι το ίδιο είναι” και γυρνούν από το άλλο πλευρό!
Διαβάστε μια μικρή ιστορία διαφθοράς και κλεψιάς:
Τον Στίβεν Γκρέυ δεν τον ξέρετε. Ούτε εγώ δεν τον ήξερα , μέχρι που τον συνάντησα τυχαία. Για την ακρίβεια, συνάντησα ένα κείμενό του στο διαδίκτυο. Πρέπει να πω ότι ο Στίβεν Γκρέυ είναι δημοσιογράφος τού Ρόιτερς, ο οποίος έκανε μια έρευνα για τις ελληνικές τράπεζες…σας διαβεβαιώνω ότι θα βρείτε μερικά εξαιρετικά ενδιαφέροντα κείμενα, που θα κάνουν αρκετές τριχούλες σας να σηκωθούν. Είναι στα Αγγλικά .. επιτρέψτε μου να σας διηγηθώ εγώ μια από τις πιπεράτες ιστορίες τού κυρίου Γκρέυ. (https://stephengrey.com). Η ιστορία αυτή, λοιπόν, δημοσιεύθηκε στο Ρόιτερς με τίτλο A Greek banker's secret property deals (= οι μυστικές κτηματικές συμφωνίες ενός Έλληνα τραπεζίτη). Κι επειδή οι δημοσιογράφοι που είναι όντως δημοσιογράφοι, δεν κρύβονται πίσω από μεσοβέζικες φράσεις όπως π.χ. γνωστός παράγοντας, πρώην βουλευτής, υψηλόβαθμο στέλεχος κλπ αλλά λένε τα πράγματα με το όνομά τους, ο τραπεζίτης στον οποίο αναφέρεται ο Γκρέυ έχει ονοματεπώνυμο: λέγεται Μιχάλης Σάλλας και είναι πρόεδρος του διοικητικού συμβουλίου (αφεντικό) της Τράπεζας Πειραιώς). Ο Σάλλας, λοιπόν, τοποθετήθηκε επί κεφαλής της Τράπεζας Πειραιώς πριν από 21 χρόνια, από την κυβέρνηση του -επανακάμψαντος μετά την παρένθεση Μητσοτάκη- Ανδρέα Παπανδρέου, πριν η τράπεζα ιδιωτικοποιηθεί. Μέχρι τότε, ο Σάλλας εκτελούσε χρέη προσωπικού συμβούλου του Ανδρέα. Ο Γκρέυ παρατηρεί ότι ο Μιχάλης Σάλλας και η σύζυγός του Σοφία Στάικου αποτελούν ένα "ισχυρό ζευγάρι, σύμβολο της ταχείας ανάπτυξης κατά τα χρόνια μετά την είσοδο της χώρας στο ευρώ" αλλά σπεύδει να συμπληρώσει, δίχως να μασάει τα λόγια του: "η έρευνα των δημοσίων εγγράφων, συμπεριλαμβανομένων των οικονομικών καταστάσεων και των συμβολαίων ακινήτων, δείχνει ότι το ζευγάρι, είναι το σύμβολο της έλλειψης διαφάνειας, της αδύναμης εταιρικής διακυβέρνησης, οι οποίες έχουν τροφοδοτήσει τα οικονομικά προβλήματα της Ελλάδας. Η έρευνα των δημόσιων εγγράφων και των συμβολαίων, στην οποία αναφέρεται ο Γκρέυ, πιστοποιεί ότι απ' αυτές τις συναλλαγές η οικογένεια Σάλλα και οι συνεργάτες της έχουν αποκομίσει κέρδη εκατομμυρίων. Στις εκθέσεις της, φυσικά, η τράπεζα δεν αναφέρεται με σαφήνεια σ' αυτές τις συναλλαγές (όπως θα έπρεπε, λόγω τής σχέσης του προέδρου της με τις συναλλασσόμενες εταιρείες). Δεν αναφέρεται στην ιδιοκτησιακή δομή των εταιρειών συμφερόντων της οικογένειας Σάλλα. Όμως, η έρευνα εντόπισε 11 τέτοιες εταιρείες! Ο Μιχάλης Σάλλας δεν ήταν διευθυντής σε καμία αλλά στις εννέα ήταν διευθύντρια η Σοφία Στάικου, ενώ ο Γιώργος και η Μυρτώ συμμετείχαν σε επιτροπές ελέγχου τεσσάρων απ' αυτές…Το σχέδιο ήταν απλό. Οι εταιρείες έπαιρναν δάνεια από την Πειραιώς και αγόραζαν ακίνητα. Στην συνέχεια, κάποια απ' αυτά τα νοίκιαζαν στην ίδια την τράπεζα (τουλάχιστον επτά υποκαταστήματα της Πειραιώς λειτουργούν σε τέτοια ακίνητα). Κάποια άλλα τα μεταπωλούσαν σε υψηλότερη τιμή, εξασφαλίζοντας στους αγοραστές την χωρίς πολλά-πολλά δανειοδότησή τους από την…Τράπεζα Πειραιώς (φυσικά!). Και κάποια άλλα τα πουλούσαν στην ίδια την τράπεζα, με κέρδος οπωσδήποτε. Δηλαδή, η Τράπεζα Πειραιώς δανειοδοτούσε κάποιες εταιρείες (συμφερόντων της οικογένειας του προέδρου της, μη ξεχνιόμαστε) προκειμένου να αγοράσουν ακίνητα για να της τα νοικιάσουν ή να της τα πουλήσουν σε υψηλότερη τιμή. Χαρακτηριστικά, ο Γκρέυ εντόπισε τρεις ξεχωριστά ενδιαφέρουσες συναλλαγές. Πρόκειται για έναν ισόγειο χώρο γραφείων και δυο μεζονέτες. Τα ακίνητα αυτά αγοράστηκαν τον Απρίλιο του 2006 από την Πειραιώς έναντι 9,4 εκατ. ευρώ συνολικά. Αρχικοί ιδιοκτήτες τους ήσαν οι εταιρείες Agallon, Erechtheas και MGS (σ.σ.: Michalis G Sallas, μήπως;). Εντελώς συμπωματικά, η Σοφία Στάικου ήταν πρόεδρος της MGS και διευθύντρια των άλλων δυο εταιρειών.
Και αν αυτό είναι αλήθεια για μια ελληνική τράπεζα, φανταστείτε τι γίνεται με τις υπόλοιπες…

Ο φασισμός είναι εδώ, Νο 6.

Ευτυχώς που ήρθε η Νέα Δημοκρατία στα πράγματα για να διοχετευτούν εκατομμύρια Ευρώ με απευθείας ανάθεση σε μια χούφτα επιχειρηματίες (ειρωνεία). Αυτό το είδος “επιχειρηματικότητας” θέλει η Δεξιά στην Ελλάδα. Καμία σχέση με δημοκρατικές κοινωνίες όπου ΟΛΟΙ έχουν δικαίωμα μέσω δημόσιων διαγωνισμών να συμμετέχουν στις κρατικές δουλειές. Καμία σχέση με ευνομούμενες πολιτείες όπου ΟΛΑ είναι διαφανή και προσβάσιμα στους επιχειρηματίες που θέλουν να κάνουν προσιτές και συμφέρουσες προσφορές ώστε να κερδίζει το κράτος, δηλαδή οι πολίτες! Διαβάστε την ανάλογη είδηση για τις επιφυλάξεις της Κομισιόν.
Βρυξέλλες / Κίνδυνος για μπλόκο στο Ταμείο Ανάκαμψης
Η έκδηλη ανησυχία της Κομισιόν για τις πράξεις της κυβέρνησης Μητσοτάκη, τα deals με τους μεγαλο-επιχειρηματίες και οι φόβοι για την ανάπτυξη
Μαύρα σύννεφα έχουν μαζευτεί πάνω από την κυβέρνηση Μητσοτάκη σε ό,τι αφορά τα κονδύλια του ταμείου ανάκαμψης. Σύμφωνα με πληροφορίες, στελέχη της Κομισιόν είναι ιδιαιτέρως ανήσυχα σε σχέση με τις κινήσεις της ελληνικής κυβέρνησης για το κρίσιμο αυτό ζήτημα. Πέραν της υλοποίησης των προαπαιτούμενων, φαίνεται πως έχει δημιουργηθεί αρνητικό κλίμα προς την κυβέρνηση εξαιτίας και του μεγάλου θέματος των υποκλοπών στη λογική τού πώς χρηματοδοτείται ένα κράτος όταν δεν τηρούνται κάποιοι βασικοί κανόνες δικαίου. Σε περίπτωση που η Κομισιόν «μπλοκάρει» τις επόμενες δόσεις, τότε η κυβέρνηση θα δεχτεί ένα διπλό χτύπημα. Πρώτον, θα δημιουργηθούν αναταράξεις στις όποιων ειδών συμφωνίες έχει κάνει με μεγαλοεπιχειρηματίες και δεύτερον θα επηρεαστεί καταλυτικά η πορεία της ελληνικής οικονομίας, καθώς οι συγκεκριμένοι πόροι θα μπορούσαν να λειτουργήσουν ενισχυτικά για την άνοδο του ελληνικού ΑΕΠ. Μετά την ολοκλήρωση του ελέγχου από τις Βρυξέλλες των ορόσημων, το ελληνικό υπουργείο Οικονομικών αναμένεται -μέσα στον Σεπτέμβριο- να κάνει το επίσημο αίτημα για τη δεύτερη δόση από το ταμείο ανάκαμψης, που αντιστοιχεί σε επιχορήγηση ύψους 1,97 δισ. ευρώ, με το αποτέλεσμα να φαντάζει -αυτή τη στιγμή- ενδεχόμενο.
Επιφυλάξεις
Μεταξύ των προαπαιτούμενων που πρέπει να υλοποιηθούν για τη 2η δόση περιλαμβάνονται η μεταρρύθμιση για την απλούστευση της αδειοδότησης των ΑΠΕ, ο ψηφιακός μετασχηματισμός των ΜμΕ μέσω συστήματος κουπονιών (voucher), το στρατηγικό σχέδιο για την επαγγελματική εκπαίδευση, κατάρτιση και διά βίου μάθηση, ο καθορισμός των προδιαγραφών για τη διασύνδεση των ηλεκτρονικών ταμειακών μηχανών και των POS με το Taxisnet, η παροχή φορολογικών και οικονομικών κινήτρων για τη δημιουργία οικονομιών κλίμακας μέσω συνεργασιών και εταιρικών μετασχηματισμών των ΜμΕ, ο οικονομικός μετασχηματισμός του γεωργικού τομέα και η δημιουργία νέων βιομηχανικών πάρκων. Ωστόσο, δεν έχει καταστεί σαφές εάν θα υπάρξει εκταμίευση της δόσης μέχρι το τέλος του 2022, με την Κομισιόν να φέρεται να διατηρεί πολλές επιφυλάξεις. Παράλληλα, η κυβέρνηση θα πρέπει να «τρέξει» και τις διαδικασίες για τα επόμενα 40 ορόσημα που θα πρέπει να ολοκληρωθούν μέχρι και το τέλος του χρόνου για να σταλεί και το αίτημα της τρίτης δόσης ύψους 3,56 δισ. ευρώ, η οποία με τη σειρά της αναμενόταν (με βάση τον αρχικό σχεδιασμό) να εκταμιευτεί μέσα στην άνοιξη του 2023. Αξίζει να σημειωθεί ότι τα 1,72 δισ. ευρώ αφορούν επιδοτήσεις και 1,84 δισ. ευρώ δάνεια, ενώ τα 40 ορόσημα θα πρέπει να… γίνουν πραγματικότητα έως το τέλος του 4ου τρίμηνου του 2022, γεγονός που καθιστά την έγκριση της εκταμίευσής της ακόμα πιο δύσκολη. Ιδίως μάλιστα εφόσον ο πρωθυπουργός Κυριάκος Μητσοτάκης προκηρύξει εκλογές κατά την άνοιξη του 2023, όπως υπολογίζεται. Άλλωστε, φαίνεται πως πολλά κυβερνητικά στελέχη κάθε άλλο παρά ασχολούνται με το σημαντικό αυτό ζήτημα, κάτι το οποίο αποτυπώνεται στα μέχρι τώρα αποτελέσματα.
Χαμηλή απορρόφηση
Είναι χαρακτηριστικό ότι μόλις στο 1% έφτανε η πραγματική απορρόφηση των πόρων από το ταμείο ανάκαμψης μέχρι τις 30.6.2022. Το παραπάνω στοιχείο καταγράφεται στο πρώτο Focus Report του Παρατηρητηρίου Ταμείου Ανάκαμψης και Ανθεκτικότητας «Ελλάδα 2.0» που δημοσίευσε το Ινστιτούτο ΕΝΑ, ενώ τα χρήματα που «λιμνάζουν» εξαιτίας της διαχείρισης από την κυβέρνηση της Ν.Δ. ξεπερνούν τα 6 δισ. ευρώ. Ειδικότερα, οι πληρωμές του ταμείου μέχρι και 30.6.2022 υπολογίζονται σε 1,205 δισ. ευρώ και περιλαμβάνουν λογιστικές πληρωμές (793 εκατ. ευρώ) και πραγματικές πληρωμές (412 εκατ. Ευρώ). Υπενθυμίζεται ότι στις 9 Αυγούστου 2021 η Κομισιόν εκταμίευσε στην Ελλάδα με τη μορφή προκαταβολής το ποσό των 3,96 δισ. ευρώ. Ακολούθησε στις 8 Απριλίου 2022 η εκταμίευση της πρώτης δόσης, ύψους 3,6 δισ. ευρώ, εκ των οποίων 1,72 δισ. αφορούν επιδοτήσεις και 1,84 δισ. ευρώ δάνεια.

Ο φασισμός είναι εδώ, Νο 7.

“Δεν θα ανεχτούμε ένας ατάλαντος και γκαφατζής πρωθυπουργός να μας γυρνάει στο 1950 επειδή θέλει να κάνουν μπίζνες πέντε-έξι φίλοι του επιχειρηματίες.” Ανεπίσημη δήλωση Νεοδημοκράτη βουλευτή
Δεν είναι ντροπή μόνο το ότι ξαναγυρνάει την χώρα εβδομήντα χρόνια πίσω. Ένας φαύλος πρωθυπουργός που λέει ψέματα, πέφτει σε αντιφάσεις, επιμένει σε λύσεις – band aid αντί να προσαρμόζεται σύμφωνα με τις συνθήκες, δεν ζητά συγγνώμη, στηρίζεται στη βία των δυνάμεων καταστολής για να φιμώνει διαμαρτυρίες, στην ουσία βρίσκεται κοντά στο τέλος της πολιτικής του ζωής. Στην περίπτωση αυτή όμως, η κοινωνία είναι πάντα αυτή που χάνει. Όπως στην κατάφωρη ληστεία του Μετρό Θεσσαλονίκης από μια χούφτα εργολάβους με βοηθούς μια χούφτα διεφθαρμένων πολιτευτών και παρατρεχάμενων τους. Για να ωφεληθούν οι εργολάβοι που είναι ευνοούμενοι του κυβερνώντος ακροδεξιού συνονθυλεύματος, η πόλη ζει χωρίς μετρό (που θα είχε τελειώσει το 2012) και θα ταλαιπωρείται άγνωστο για πόσο καιρό ακόμη. Για να μην μιλήσουμε για το ιστορικό έγκλημα να αποσπαστούν και να ξανατοποθετηθούν σαν lego οι αρχαιότητες στην διασταύρωση Εγνατίας και Βενιζέλου, που ξένοι ιστορικοί την αναφέρουν σαν “Πομπηία της Ελλάδας” και οι πολίτες της Θεσσαλονίκης εμπιστεύτηκαν στους εργολάβους της εταιρείας που τις καταστρέφουν και όχι στους αρχαιολόγους…