Σώστε μας από τους Σωτήρες μας

γράφει ο Πλάτων Ρούτης proutis0107@rogers.com

Κλεισμένος στο σπίτι αυτή τη φορά από τον φόβο του κοβιτ-19 αλλά και από ένα ξαφνικό κρύο που συνοδεύεται από χιόνια διαβάζω, ότι πέφτει στα χέρια μου και ακούω ότι μας σερβίρουν από την τηλεόραση. Μετά από ένα εγκεφαλικό πανικό που με πιάνει, κλείνω την τηλεόραση πετάω την εφημερίδα και σκέφτομαι. Τα πράγματα είναι πολύ σοβαρά κινδυνεύει η Ελλάς. Όλοι οι ηγέτες στις Χριστουγεννιάτικες ευχές μιλάνε για τους κινδύνους. Οι επιστήμονες για την απειλή εξάπλωσης της παραλλαγής Όμικρον που έχει δημιουργήσει ο κορονοϊός και που είναι εντελώς διαφορετική από τις προηγούμενες. Ένας ιός που αντιμετωπίζεται με αστυνομία και πρόστιμα και όχι με σοβαρή ενίσχυση της πρωτοβάθμιας φροντίδας υγείας.

Η Πρόεδρος της Ελληνικής Δημοκρατίας μας φέρνει το Χριστουγεννιάτικο μήνυμα της: «Η χώρα μας αντιμετωπίζει, εκτός από την πανδημία και τις επιπτώσεις της, το μεταναστευτικό ζήτημα, την κλιματική κρίση, αλλά και ένα ταραγμένο και πολλές φορές απειλητικό περιβάλλον. Συγκρούσεις και έντονες αναταράξεις καταγράφονται στην ευρύτερη περιοχή της Ανατολικής Μεσογείου, ενώ επικρατεί αβεβαιότητα σε διεθνές επίπεδο».
Η Ιεραρχία της εκκλησίας μιλάει και αυτή για τους κινδύνους και μας παραπέμπει στην μετάνοια και προσευχή. Οι κάθε λογής ηγετίσκοι μιλάνε για τους κινδύνους που έχουμε σαν Ελληνισμός.
Άλλοι έγκριτοι δημοσιογράφοι αναγγέλλουν: Απειλείται η Ελλάς. «Η Ελλάδα μας, σαν γεωγραφικός χώρος, αλλά και το Έθνος σαν σύνολο, βρίσκεται σήμερα μπροστά σε μεγάλους κινδύνους και περνά κρίσιμες ώρες. Πρέπει να είμαστε προετοιμασμένοι για τα πάντα. Δεν είναι καιρός για αδράνεια και εφησυχασμό. Ήρθε η ώρα να ακουστούν φωνές που να ανακινήσουν λιμνασμένα νερά και να ζωντανέψουν ψυχές. Ήρθε η ώρα τής ενωποίησης των όπου γης ζωντανών δυνάμεων τού έθνους».
«Το ζήτημα της εισβολής και της απαράδεκτης τουρκικής στρατιωτικής κατοχής της αδελφής Κύπρου συνεχίζει, παραμένει η πιο μεγάλη πληγή του ελληνισμού η έκταση της οποίας δεν επιτρέπεται να αφήνει ανεπηρέαστη την ΕΕ. Με συνεργασία και αφοσίωση στη διεθνή νομιμότητα, συνεχίζουμε τον αγώνα για συνολική και συμφωνημένη επίλυση του Κυπριακού, στη βάση των αποφάσεων του Συμβουλίου Ασφαλείας των Ηνωμένων Εθνών και του ευρωπαϊκού κεκτημένου».

Οι ιεράρχες και αυτοί εν χωρώ μας λένε ότι είμαστε όλοι αμαρτωλοί και πρέπει να σωθούμε με προσευχή: Ο Θεός και ο καθένας για τον εαυτό του γνωρίζει τι είδους χριστιανός είναι. Μα όποιος δεν ζει το μυστήριο, για αυτόν το μυστήριο δεν είναι σωτηρία. Μπορεί να είναι μωρία ή σκάνδαλο ή οτιδήποτε άλλο, αλλ’ όχι σωτηρία. Έχει γίνει της μόδας (sic) τη Χριστουγεννιάτικη περίοδο να μιλούμε για την ειρήνη, για την δικαιοσύνη, για ανθρώπινα δικαιώματα, κοινωνικά προβλήματα, ηθικά ζητήματα. Αυτά όμως είναι τα προϊόντα του βιώματος του μυστηρίου. (αλήθεια λέτε ότι της μόδας είναι αυτά κύριε της εκκλησίας); Και καταλήγει: Πόσοι μιλούν για το μυστήριο;

Με τέτοια ζοφερή κατάσταση με τον Κόβιτ-19 αλλά και με ότι γίνεται γύρω μας, μου προκαλεί μία έντονη ανησυχία και πολλά ερωτήματα. Με όλους αυτούς του ηγέτες να μιλάνε για τις απειλές που δεχόμαστε σαν άνθρωποι που ζούμε σε αυτόν τον πλανήτη και σαν Έλληνες που μας απειλούν θα την βγάλουμε και τον καινούργιο χρόνο ή ποιο από όλα αυτά τα κακά και τα ανάποδα θα πέσουν στα κεφάλια μας;;
Προσπαθώντας να κάθομαι αναπαυτικά στον καναπέ έφερνα στο μυαλό μου τα παλιά και συλλογιζόμουν. Αυτά που γίνονται σήμερα δεν είναι καινούργια τα έχουμε ξαναζήσει, είναι σαν να λέμε ξαναζεσταμένο φαγητό που σερβίρετέ σε καινούργια έκδοση. Από τότε που θυμάμαι τον εαυτό μου άκουγα την φράση «απειλείτε η ΕΛΛΑΣ, ο πολιτισμός μας». Παλαιότερα η απειλή ερχόταν από τον Βορρά, ήταν τότε η κομμουνιστική απειλή, όλοι μαζί λοιπόν οι ηγετίσκοι της εποχής μιλούσαν για την απειλή.

Δώστου λοιπόν τα εμβατήρια, άντε και οι ομιλίες των καθηγητών στα σχολεία, οι παπάδες στις εκκλησίες και ο κάθε παράγοντας που έπιανε ένα μικρόφωνο θα μιλούσε για τον κόκκινο κίνδυνο που μας απειλούσε από τον Βορρά. Τότε θυμήθηκα τον εθνικό μας ποιητή τον Οδυσσέα Ελύτη που έγραψε: «Χρόνους πολλούς μετά την Αμαρτία που την είπανε Αρετή μέσα στις εκκλησίες και την ευλόγησαν»…». Ναι, Αρετή είπανε την Αμαρτία τους οι πάσης Αρχής και εξουσίας, εντός και εκτός Ελλάδας, εξουσιολάγνοι Άρχοντες και την ευλόγησαν μέσα στις εκκλησίες των (Κυβερνητικά Συμβούλια, Ευρωκοινοβούλια, Κοινοβούλια, Δικαστικά, Διπλωματικά και Ηγουμενοσυμβούλια)! Όλα τα εργαλεία που είχε το σύστημα δούλευαν για αυτούς.

Ο γυμνασιάρχης στον Κυριακάτικο υποχρεωτικό εκκλησιασμό από το βήμα της εκκλησίας μιλούσε με το μίσος ενάντια στην κόκκινη αρκούδα από τον Βορρά που απειλούσε την θρησκεία και την πατρίδα μας. Την δεκαετία του ’50 οι βασιλείς μαζί με ένα τσούρμο αυλικούς έκαναν περιοδείες στον ακριτικό Βορρά και μοίραζαν παπούτσια και ρούχα στα ξυπόλητα παιδιά των ακριτικών χωριών. Είχαμε την απειλή από τον «Βούλγαρο» από τον Βορρά αλλά γιατί τα παιδάκια της επαρχίας δεν είχαν παπούτσια και ρούχα; δεν το εξηγούσαν. Αλλοίμονο και αν κάποιος έκανε αυτή την ερώτηση, ήξερε την μοίρα του, τα ξερονήσια ήταν ο προορισμός για να τους «υποδεχτούν προς συμμόρφωσιν».
Στην δεκαετία του ’60 με πρόφαση πάλι την κομμουνιστική απειλή, ο παρανοϊκός Παπαδόπουλος έκανε την χούντα πριν την κάνει ο νεαρός βασιλιάς Κωνσταντίνος. Την επταετή περίοδο της χούντας έδρασε ο χαφιεδισμός και γέμισαν πάλι τα ξερονήσια με αγωνιστές και κομμουνιστές κάθε ηλικίας. Το 1968 με μία ηλιθιώδη απόπειρα πραξικοπήματος που το ξεσκέπασαν έφυγε ο βασιλιάς και όλη η βασιλική ακρίδα από την Ελλάδα.

Με αυτά και με άλλα που συνέβησαν, πέρασε η προπαγάνδα του κινδύνου από τον Βορρά αλλά θα έπρεπε να βρεθεί κάτι που να χειραγωγεί τον κόσμο, κάτι που να φοβίζει για να υπάρχει και ο κατάλληλος σωτήρας στην δοσμένη στιγμή. Οι αστικές κυβερνήσεις πρόβαλαν το ΝΑΤΟ σαν εγγύηση της ειρήνης και την ΕΕ σαν την εγγύηση προόδου των κρατών μελών. Τα όργανα της αστικής τάξης επέλεξαν να ρίχνουν το βάρος του εθνικού σωτήρα στις ένοπλες δυνάμεις. Μέχρι και από το βήμα της εκκλησίας πάλι, το αξιόμαχο των Ενόπλων Δυνάμεων απασχόλησε τον αρχιεπίσκοπο Αθηνών και πάσης Ελλάδος Χριστόδουλο στο φετινό Χριστουγεννιάτικο μήνυμα του στο ναό της Ζωοδόχου Πηγής στη Δάφνη. Υπογράμμισε ότι «οι Ένοπλες Δυνάμεις είναι τα αξιόμαχα παιδιά του έθνους, στα οποία έχει εμπιστευτεί η πατρίδα την ασφάλεια, την ακεραιότητα και την υπερηφάνεια της». Ο αρχιεπίσκοπος τόνισε ότι «όλα τα Σώματα πρέπει να βρίσκονται σε κατάσταση ετοιμότητας, γιατί όταν ο διπλανός σου δε σε σέβεται, καλό είναι να σε φοβάται!!!!!» και πρόσθεσε ότι «πρέπει όλοι να τιμούμε τις Ένοπλες Δυνάμεις, που μας επιτρέπουν να κοιμόμαστε ήσυχοι στα κρεβάτια μας (ξέρει αυτός)». Απειλές όπως αυτή ήταν μία καλή ευκαιρία για την επίσημη εκκλησία εμμέσως πλην σαφώς να υποστηρίξει το κυνηγητό των εξοπλισμών για την σωτηρία της πατρίδας.
Θα με ρωτήσετε εύλογα: Και τι μπορεί να κάνει η Ελλάδα σε ένα τέτοιο περιβάλλον με τις απειλές που δέχεται, οι σωτήρες δεν θα μας σώσουν; Όχι, μη με ρωτήσετε όμως, θα μου χαλάσετε την ησυχία στην ζέστη και στην θαλπωρή, που έχω βρει εδώ μέσα βλέποντας το χιόνι που πέφτει έξω. Είμαι χουχουλιασμένος στον καναπέ μου σε αυτό που νομίζω είναι το καταφύγιο μου. Μη με ξυπνάτε, είχα κλείσει τα μάτια και με είχε πάρει ο ύπνος και τότε είδα το όνειρο… Ένα όνειρο πως ο νέος χρόνος που έρχεται δεν έχει τις απειλές του αληθινού κόσμου. Ο κόσμος του ονείρου είναι ειρηνικός, όλα τα παιδιά, σε όλη τη γη παίζουν και δεν πεινάνε. Οι γονείς δουλεύουν για την κοινωνία τους και ο κόσμος δεν απειλείται αλλά χαίρεται την ειρήνη, την πρόοδο και την φύση. Αρχίζει μία νέα εποχή τον καινούργιο χρόνο που όλοι θα θέλαμε. Αυτή την ευχή έχω για όλους τους συνανθρώπους μας στον πλανήτη γη. Για ένα κόσμο που ο ποιητής θα ψαρεύει και ο ψαράς θα γράφει ποιήματα, όλα τα υπόλοιπα ήταν ένα κακό όνειρο.