Share
Visit Us
email us
CLICK TO VIEW THE WHOLE PUBLICATION ONLINE

«Ηλέκτρα μας.

Η ώρα της λευτεριάς έφτασε, μα συ δε λείπεις.

Είναι τ’ όνομά σου γραμμένο πλάι - πλάι

στ’ όνομα της λευτεριάς

το αίμα σου μέσα στις φλέβες μας, η καρδιά σου

στην καρδιά μας»

Γ. Ρίτσος

γράφει ο Πλάτων Ρούτης

Η καθιέρωση της 8ης Μάρτη ως “Παγκόσμια Ημέρα της Γυναίκας” μετά από πρόταση της αγωνίστριας του εργατικού κινήματος Κλάρας Τσέτκιν, αναδείκνυε τους μεγάλους γυναικείους εργατικούς αγώνες των προηγούμενων δεκαετιών, για ίση αμοιβών των γυναικών με τους άνδρες συναδέλφους τους, για μείωση των ωρών εργασίας και ανθρώπινες συνθήκες δουλειάς και την  εξάλειψη των ανισοτήτων. Ενώ η πρώτη τήρηση της Ημέρας της Γυναίκας πραγματοποιήθηκε στις 28 Φεβρουαρίου 1909 στη Νέα Υόρκη, η 8η Μαρτίου προτάθηκε από τη Διεθνή Διάσκεψη Γυναικών του 1910 ώστε να καθιερωθεί μια «Διεθνής Ημέρα της Γυναίκας».

Οι αγώνες των εργατριών που σήκωσαν το ανάστημά τους απέναντι στην εργοδοσία και το κράτος της φωτίζουν και σήμερα την ανάγκη της οργάνωσης και πάλης των εργαζόμενων και άνεργων γυναικών για μια ζωή με σύγχρονα δικαιώματα.

Δεν ήταν μόνο οι αγώνες των γυναικών συνδεδεμένες για την χειραφέτηση τους. Αγωνίστηκαν στο πλευρό του άντρα για την απελευθέρωση της Ελλάδας από την Ναζιστική κατοχή. Η ενεργός συμμετοχή των γυναικών στις αντιστασιακές οργανώσεις για την απελευθέρωση της χώρας μας από τις δυνάμεις κατοχής, προκάλεσε μεγάλες φθορές στον εχθρό ,τόνωσε το αίσθημα της αντίστασης και γενικότερα βοήθησε στην συνέχιση του αγώνα για λευτεριά και δημοκρατία .

Χιλιάδες ήταν οι Ελληνίδες που φυλακίστηκαν, βασανίστηκαν , έχασαν τα αγαπημένα τους πρόσωπα, ενώ σε πολλές περιπτώσεις η ηρωική τους στάση κατέληξε σε μαρτυρική θυσία ,που τις ανέδειξε σε σύμβολα του αντιναζιστικού αγώνα. Έτσι κέρδισαν επάξια το σεβασμό μας και μια τιμητική θέση στην ιστορική μνήμη.

Γυναίκες που πάνω απ’ τη ζωή τους έβαλαν το πάθος για λευτεριά και απέναντι στους ξένους κατακτητές και στα ντόπια όργανά τους, αντέταξαν το θάρρος και τα ιδανικά τους.

Αυτή ήταν η Ηλέκτρα Αποστόλου κι έτσι θα τη γνωρίζουν όλες οι επόμενες γενιές των Ελλήνων. Συλλήψεις, φυλακίσεις, βασανιστήρια, αποδράσεις και πάλι στο μετερίζι του αγώνα ενάντια στους κατακτητές και τους ντόπιους δωσίλογους  μέχρι που συλλήφθηκε από την Ειδική Ασφάλεια - που έδρευε στο ξενοδοχείο «Κρυστάλ» - στις 25 Ιουλίου του 1944. Εκεί της έκαναν τα πιο απάνθρωπα βασανιστήρια που μόνο άτομα διεστραμμένα ψυχικώς και σωματικώς είναι σε θέση να υποβάλουν σε ένα άλλο άτομο και ειδικά γυναίκα.  

Ο Ιατροδικαστής που κλήθηκε να κάνει την νεκροψία στην Ηλέκτρα σημειώνει. «Ο κάτωθι υπογεγραμμένος ιατροδικαστής Πέτρος Τζαφέρης, μεταβάς σήμερον την 26ην Ιουλίου 1944 εις το ενταύθα νεκροτομείον, ενήργησα λεπτομερή αυτοψίαν και νεκροψίαν επί του πτώματος αγνώστου γυναικός ετών 39 περίπου.

Την εκτενέστερη περιγραφή των βασανιστηρίων  και του θανάτου της κομμουνίστριας Ηλέκτρας Αποστόλου, είναι  αδύνατον να  συλλάβει ανθρώπινος νους και  δεδομένου ότι δεν μπορεί καμία άλλη περιγραφή να περιγράψει με μεγαλύτερη ακρίβεια το μαρτύριο της. Ένα μαρτύριο που είχε και συνέχεια, παρόλο που συνηθίζεται ο θάνατος να προκαλεί το στοιχειώδη σεβασμό των ζωντανών στους νεκρούς: Την επομένη, 27 Ιουλίου 1944, το πτώμα της Ηλέκτρας Αποστόλου βρέθηκε πεταμένο στους δρόμους της Αθήνας. Φαίνεται πως το μίσος των ελληνόφωνων και γερμανόφωνων αρχών κατοχής απέναντι στους αγωνιστές της Εθνικής Αντίστασης δε σταματούσε με το θάνατο.

Οι Ελληνίδες μέσα από την μαζική συμμετοχή τους στην Αντίσταση και στους αγώνες για λευτεριά κατέκτησαν το δικαίωμα να συμμετέχουν στις πολιτικές διεργασίες και αποφάσεις. Ψήφισαν και εκλέχτηκαν για πρώτη φορά στις 23 Απρίλη του 1944 στην ανάδειξη του Εθνικού Συμβουλίου στην ελεύθερη Ελλάδα -Κυβέρνηση του βουνού-.

Σήμερα η γυναίκα διεκδικεί την θέση που της αξίζει για την συμμετοχή της στα κέντρα λήψης αποφάσεων και σε θέσεις ευθύνης Η ισότιμη μεταχείριση παραμένει το ζητούμενο, καθώς τα στερεότυπα των φύλων, παρά τις όποιες εξελίξεις στο νομοθετικό και θεσμικό τομέα ,φαίνεται να είναι βαθιά ριζωμένα στην κοινωνία μας.

Μία νέα γυναίκα δεν  μπορεί να δημιουργήσει οικογένεια όταν με το αντεργατικό οπλοστάσιο έχουν αφήσει τη μεγαλοεργοδοσία να ξεσαλώνει; Γνωρίζουμε για τους εκβιασμούς της καπιταλιστικής εργοδοσίας σε νεοπροσλαμβανόμενες κοπέλες για να βάλουν στο ‘’ψυγείο’’, στην κρυοσυντήρηση, τη χαρά της μητρότητας; Γιατί θέλουν να ξεζουμίζουν τους εργατοϋπαλλήλους, ιδιαίτερα τις γυναίκες, χωρίς διακοπές στον εργάσιμο βίο τους και χωρίς άλλες προσωπικές, οικογενειακές υποχρεώσεις.

Είναι πρόκληση να συζητάμε για τους δημογραφικούς δείκτες και την ίδια στιγμή η μητρότητα να γίνεται συνώνυμο της ανεργίας, της απόλυσης και από τις επιχειρήσεις του ιδιωτικού τομέα, αλλά και από το Δημόσιο.

Γνωρίζουμε για τις απολύσεις εγκύων ή νέων μωρομάνων, ορισμένες από τις οποίες ήταν με συμβάσεις έργου ή με συμβάσεις ορισμένου χρόνου;

Δηλαδή, δεν καλύπτεται ούτε στοιχειωδώς το δικαίωμά τους στην προστασία της μητρότητας.

Υπάρχουν περιπτώσεις νέων εργαζόμενων γυναικών οι οποίες χάνουν το επίδομα της άδειας μητρότητας, γιατί δεν έχουν συμπληρώσει τα 200 ένσημα για να το πάρουν!

Γιατί η μητρότητα αποτελεί «κόστος» για το κράτος και τα μονοπώλια.

Κι εδώ η κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ έχει δώσει και ορισμένα πρόσφατα δείγματα γραφής.

Χαρακτηριστική περίπτωση αποτελούν οι γυναίκες εκπαιδευτικοί που δουλεύουν ως αναπληρώτριες.

Βρίσκονται μπροστά στην προοπτική της απόλυσης, όταν αντιμετωπίζουν μια δύσκολη εγκυμοσύνη, όταν δεν μπορούν να επιστρέψουν στην τάξη σε σύντομο διάστημα μετά τον τοκετό.

Στη χαραυγή του 21ου αιώνα, υπάρχουν όλες οι επιστημονικές και τεχνολογικές δυνατότητες που μπορούν να εξασφαλίσουν μια ζωή όπως αξίζει στις λαϊκές οικογένειες και στα παιδιά μας. Οι ανάγκες μας όμως σκοντάφτουν στην πολιτική της Ευρωπαϊκής Ένωσης, των κυβερνήσεων και των αντιλαϊκών περιφερειακών, τοπικών διοικήσεων, που υπηρετούν τα συμφέροντα των επιχειρηματικών ομίλων κι όχι τις λαϊκές ανάγκες.

Ο καλύτερος τρόπος για να τιμήσουμε την 8η Μάρτη, την Παγκόσμια Ημέρα της Γυναίκας, είναι να στελεχώσουμε την “Λέσχη Φίλων Του ΚΚΕ” και μαζί να δυναμώσουμε το ριζοσπαστικό γυναικείο κίνημα, τα εργατικά σωματεία, τις ενώσεις αυταπασχολουμένων, φοιτητικούς συλλόγους, να εντείνουμε την πάλη μας για το μέλλον που αξίζει σε εμάς και τα παιδιά μας.

Posted 
March 8, 2019
 in 
 category

Join Our Newsletter and Get the Latest
Posts to Your Inbox

No spam ever. Read our Privacy Policy
Thank you! Your submission has been received!
Oops! Something went wrong while submitting the form.