Share
Visit Us
email us
CLICK TO VIEW THE WHOLE PUBLICATION ONLINE

Πάλι τα ίδια, και δεν ξέρουμε μέχρι πότε θα συνεχιστεί αυτός ο κατά καιρούς πόνος των σταρ του Χόλιγουντ, στο hot spot της Μόριας, Λέσβου.
Σταρ στο σινεμά και σταρ στη ζωή τους όπου εξακολουθούν να προβάλουν με τρόπο το σταριλίκι τους, ενδεδυμένοι με τον πόνο που ξαφνικά τους πιάνει για τους πρόσφυγες και λαθρομετανάστες της Λέσβου. Δυστυχώς ο τόπος μας έχει γίνει παγκόσμια γνωστός όχι για τις ομορφιές του και για τουριστικούς λόγους, αλλά για το προσφυγικό. Ένας τόπος, με απαράμιλλες ομορφιές όπως όλη η Ελλάδα μας.
Ένας καταυλισμός λίγο έξω από το χωριό της Μόριας, ένας χώρος της στέγασης των προσφύγων σε ένα παλιό στρατόπεδο, οι υπόλοιποι στεγάζονται σε αυτοσχέδια παραπήγματα. Οι τουαλέτες δεν επαρκούν για να εξυπηρετήσουν τέσσερις χιλιάδες κόσμο που υπάρχει σε αυτόν τον χώρο.
Φεύγουν για την ενδοχώρα τριακόσια άτομα και με την επομένη καταφθάνουν χίλια. Κινδυνεύουν δε από διάφορες ασθένειες όσοι εργάζονται εκεί από αστυνομικοί μέχρι και γιατροί. Υπάρχουν οι ΜΚΟ οι οποίοι έχουν έρθει από τα τέσσερα σημεία του ορίζοντα που προσφέρουν την εργασία τους επί μισθώσει και δεν γνωρίζουμε πολλές φορές τι άλλους σκοπούς εξυπηρετούν.
Καθημερινά γίνεται λόγος και στα τοπικά μέσα ενημέρωσης αλλά και πολλές φορές στο euro news, μέχρι πρόσφατα από την ηθοποιό του Χόλιγουντ, που ήρθε να «προσφέρει» την ηθική της συμπαράσταση, για τις άθλιες συνθήκες διαβίωσης. Δεν νομίζετε ότι έχει τραβήξει πολύ αυτό το θέατρο του πόνου;
Μήπως ξέρουν και οι ίδιοι πόσοι άστεγοι και κατατρεγμένοι υπάρχουν στην δική τους χώρα;
Έδειξε ποτέ κανείς ενδιαφέρον για περίθαλψη αυτών των ανθρώπων;
Καταλαβαίνουμε ότι υπάρχει πολύς πόνος σε τέτοιες καταστάσεις και δεν το αμφισβητεί κανείς, πόσο μάλλον εμείς οι Έλληνες που γνωρίζουμε από προσφυγιά.
Τους ταΐσαμε, τους ντύσαμε και βρήκαμε τα ρούχα σε κάδους απορριμμάτων, τους νοικιάσαμε τα σπίτια μας όπου πολλά από αυτά βρέθηκαν στο μαύρο τους το χάλι. Πετούσαν τα σκουπίδια τους από τα μπαλκόνια και έξω από τους κάδους. Ας μην παίζουν άλλο με τον πόνο μας και με τον πόνο των κατοίκων του χωριού που έχουν τις περιουσίες τους και ρημάζουν γύρο από τον καταυλισμό. Κανείς δεν τους ρώτησε πώς αντέχουν. Δεν έχουν αφήσει τίποτα όρθιο, από κοπάδια μέχρι πασσάλους περίφραξης και εκκλησίες που έχουν λεηλατηθεί. Προξενεί εντύπωση. Οικογένειες προσφύγων που ήρθαν για να σωθούν με ένα και δυο παιδιά να κουβαλούν στην αγκαλιά τους άλλα τόσα νεογέννητα. Οι γεννήσεις στο νοσοκομείο της Μυτιλήνης αυξήθηκαν από τους πρόσφυγες, ενώ η Ελλάδα υποφέρει από σοβαρό πρόβλημα υπογεννητικότητας. Όταν είσαι πρόσφυγας και υποφέρεις, κατά την ταπεινή μου γνώμη, βλέπεις πώς να επιβιώσεις εσύ και να καλυτερέψεις το βιοτικό σου επίπεδο, όχι να αυξήσεις τα προβλήματά σου.
Το νησί της Λέσβου πέρα από αυτό το σοβαρό πρόβλημα που υπάρχει, είναι πανέμορφο. Το νησί της Σαπφώς και του Αλκαίου, του Εφταλιώτη, του Μυριβήλη, του Οδυσσέα Ελύτη. Με τα πεύκα και τις ελιές να βρέχουν τις ρίζες τους στην θάλασσα του Αιγαίου. Με τις ακτίνες του ήλιου φωτοστέφανο στην κορυφή του βράχου, όπου δεσπόζει η Παναγία της πέτρας. Ατέλειωτες οι ομορφιές μας, με ένα κοχύλι στο αυτί σου να αφουγκράζεσαι τον φλοίσβο και το μακρινό τραγούδι της θάλασσας μας, οπού κάποιοι θέλουν να μας το καταστρέψουνε. Αυτή είναι η Λέσβος.

Posted 
May 17, 2019
 in 
 category

Join Our Newsletter and Get the Latest
Posts to Your Inbox

No spam ever. Read our Privacy Policy
Thank you! Your submission has been received!
Oops! Something went wrong while submitting the form.